İşyerimde genç bir bayanla tanıştım, çok iyi arkadaş olduk hatta birbirimize bacım diye hitap ediyorduk. Kocasından sürekli dert yanardı, çok kıskanç olduğundan, eve bakmadığından, sürekli sorun çıkardığından, arkadaşlarıyla görüştürmediğinden vs. Onun için çok üzülüyordum hep dualar ediyordum en az benim kadar mutlu olsun diye. Bir gün canıma tak etti dedi, avukata gideceğim. Ama kocam bunu öğrenirse beni yaşatmaz davayı açıp koruma talep etmem lazım, kocama senle gezmeye gittiğimizi söyleyeceğim sorun olurmu dedi. Bende olurmu öyle şey sen davanı aç bir an önce dedim. Eşimede söyledim durum böyle diye kocası sorarsa bozma tamammı dedim yani onuda ortak ettim. Sonra aradım ne yaptın diye, hiiç bi arkadaşımla gezdik! E mahkeme? Hani dava açıyordun? Vazgeçtim böyle gelmiş böyle gider dedi. Sonra kocasından gizli bi telefonu vardı bana kız arkadaşlaımla bundan görüşüyorum kimseyle görüştürmüyor yakalarsa biterim valla dedi. Neyse dedim ama kocası birgün bulmuş teli, gizli gizli biriyle buluşurken yakalamış meğer benimle buluştuğunu söyleyip gezip tozuyormuş. İşin ilginç tarafı ben onun evine oturmaya gittim ama o kocam izin vermiyor diye bana hiç gelmedi. Meğer kocası hep bende biliyormuş! Bende öğredim açtım ağzımı iyi bir mesaj yazdım. Kocandan gizli saklı iş yapmaya cesaretin var boşanmaya niye yok? Kendime kızdım birde. Çokmu saf duruyorum uzaktan diye çok bakındım kendime. Kime güveneceğim ben?
