Bebeğim beni sevmiyor mu?

Kızlar kaç gündür çok üzülüyorum kimseye bu üzgünlüğümü belli etmek istemiyorum ama oğlum beni sevmiyor galiba Oğlum 5.5 aylık Ben çalışıyorum çalışırken kayınvalidem bakıyor çocuğa.işten geliyorum yüzüme bile bakmıyor hiç dikkatini çekemiyorum.ben sesleniyorum yüzüme bile bakmıyor başka şeylerle ilgileniyor bir ara bakar gibi oluyor geri kafasını çeviriyor dışardan da o kadar farkedilir bir durum ki kayınvalidem bana bakma oğlum annen geldi annene bak diyor. Benden sonra eşim geliyor onu görür görmez heryeri oynuyor kahkahalar gülücükler atıyor nereye gitse takip ediyor sesini duysa yöneliyor . Sizce neden benim kokumuda mı almıyor.cumartesi günü eşim benden önce eve geliyor ve eve geldiğimde çocuğuma sesleniyorum sana kılını kıpırdatmıyor bana yaptığı gibi yapmıyor dedi. Cidden çok üzülüyorum geçici bir dönem mi acaba ? Benimle aynı sıkıntıları yaşayan var mı ?

üzüntünüzü hissettim.
çok zor zamanlar.
ben o zamanlar, çocuğumu alır, yalnız vakit geçirirdim sırf bu sebeple.
eşim ve kv yi yalnız bırakırdım. bir ara ikisi de bana kızmıştı ama ben başka çözüm bulamamıştım. Çünkü çocukla bağ kuramıyorsunuz herkes varken.

Okurken tüylerim diken diken oldu inan cok üzüldüm bana yapılmış gibi sanırım bebekler çalışan annelere tepkilerini ilgisizlikle gösteriyorlar. Arkadaşımın 1 yaşındaki kızı da annesine isee dit anne dittt diye bağırıp kusuyodu. goha ya katılıyorum. Is sonrası bebeğini alıp yalnız vakit geçir. Ne yaparsa yapsın sonsuz sevgini ve şevkatini göster. Onunla konus üzüldüğünü çalışmak zorunda olduğunu ama onu cok sevdiğini asla onu birakmayacagini anlat. Eminim anlayacaktir. Allah yardımcın olsun.

Benim 3 yaşında oğlum var babaanne ye çok düşkün çünkü sürekli geziyorlar bu hafta küçük bebeğimi babasına bırakıp biz gittik tiyatroya peşimden ayrilmiyor bu hafta sinemaya gidelim diye plan yapiyor normalde hep babaannesi ni ister bir hafta oldu sormuyor bile babaannesi ni senin ki küçük daha beraber dans et sarıl sev vakit geçir çocuklar tek annesini unutmaz canım bol bol emzir

Rahat olun, ne güzel ki ona bakan diğer kişilere de düşkün. Ne olursa olsun büyüdükçe göreceksiniz annesinin yeri özel olacak. Sizi zaten her gün gördüğünden veya geceleri de sizinle olduğundan ilgisiz olabilir. Hepimiz zaman zaman bu endişelere kapılıyoruz çok normal.

Çalışan annenin biraz daha dikkatli olması gerekiyor sanırım. İşten gelince çocuğun sadece ihtiyaçlarını karşılayan biri olmayın. O sizi biraz da eğlenmek için görsün, aklında oyle yer edin. Malesef annelik icgudusuyle karnı aç mi altı temiz mi diye düşünmekten çocuklarla sosyal iletişim kurmaya vakit kalmıyor.
Bırakın ev işi aksasin
Birlikte sarki soyleyin. Ellerini tutun, ayakta sarılıp gezdirin. Kucaga Alışır diyenleri dinlemeyin. Bol bol koklayin. Yatın yuvarlanin, gidiklayin.
Banyo seviyorsa banyoda vakit geçirin suyla oynayın. Vs vs...
Ama hiç biri olmasa da merak etmeyin annenin yerini hiç bir şey tutmaz. Aklı ermeye başlayınca her şeye anne diye koşacak :)

tnynrc .!.:

Kızlar kaç gündür çok üzülüyorum kimseye bu üzgünlüğümü belli etmek istemiyorum ama oğlum beni sevmiyor galiba Oğlum 5.5 aylık Ben çalışıyorum çalışırken kayınvalidem bakıyor çocuğa.işten geliyorum yüzüme bile bakmıyor hiç dikkatini çekemiyorum.ben sesleniyorum yüzüme bile bakmıyor başka şeylerle ilgileniyor bir ara bakar gibi oluyor geri kafasını çeviriyor dışardan da o kadar farkedilir bir durum ki kayınvalidem bana bakma oğlum annen geldi annene bak diyor. Benden sonra eşim geliyor onu görür görmez heryeri oynuyor kahkahalar gülücükler atıyor nereye gitse takip ediyor sesini duysa yöneliyor . Sizce neden benim kokumuda mı almıyor.cumartesi günü eşim benden önce eve geliyor ve eve geldiğimde çocuğuma sesleniyorum sana kılını kıpırdatmıyor bana yaptığı gibi yapmıyor dedi. Cidden çok üzülüyorum geçici bir dönem mi acaba ? Benimle aynı sıkıntıları yaşayan var mı ?

Genişletmek için tıkla...

yorum yapan herkese katılıyorum bende

benimde durumum aynı senin gibi... 6 aylık oğlum var annem bakıyor... 1 hafta öncesine kadar işe gitmişim gelmişim umrunda olmuyordu

ama şimdi işten gelince seviniyor çırpınıyor annemin kucağında.. tabi tam olarak yine benim pekte farkımda değil yani dışardan gelip coşkuyla sesleniyorum biraz ses tonum mimiklerimi değiştiriyorum maymunluk yapıyorum tabiri caizse...


gel gel yapıyorum annemi ittirip bana gelmek istiyor..
oynatıyorum yuvarlanıyoruz yerlerde kahkahalar atıyor...
tabi bu uzun sürmüyor.. sonra evdeki herhangi bir insandan farkım olmuyor onun gözünde...

ama sanırım anne - kayınvalide arasında da çok fark var.

aynı şekilde kayınvalidem bakıyor olsaydı bu kadar rahat olamazdım bende.....

Bende yaşadım buna benzer şeyler eve geldiğiniz de tabiki sarılmak vakit geçirmek önemli ama o yaştaki bi bebek için ihtiyaçlarının kim tarafından karşılandığı da önemli sabiha paktunanın kitaplarında okumuştum çocuk ihtiyaçlarını kim giderirse ona yönelir eve gelince herşeyiyle siz ilgilenin banyosu yemeği bez değişimi Size yönelsin benim Annem ve kayınvalidem dönüşümlü bakıyorlardı kızıma annem gece bizle olmadığı için sıkıntı olmuyordu akşamları ve geceleri ben ilgileniyordum fakat kayınvalidem sürekli bizle kaldığı için kızım o varken çok bocalıyordu o olunca bana gelmiyordu bezini bana değiştirmek istemiyordu sürekli babannesine gidiyordu ama zamanla büyüdükçe geçiyor bunlar kimin kim olduğunu daha iyi ayırt edebiliyor çocuk sıkıntılı zamanlar rahat olmaya çalışın küçük olduğu için tavırda yapabiliyor olabilir babannesinle iyi vakit geçirmesi onunla mutlu olması da güzel bişey evden giderken ona kokunuzu bırakın mesela sizin yastğınızda yatsın siz yokken o aradaki bağ kopmaması açısından sabiha paktuna tavsiyesidir sağlıcakla

Onunla konusun bol bol sakın anlamaz bır bebek dıye dusunmeyın sızın adınıza cok uzuldum Anne ıcın cok zor ama kendınızı onun yerıne koyun Suan aılesını yenı yenı tanıyor ve en cok yanında kım varsa ona baglı olması normal