Bebeğim olsun çok istiyorum amaaaaaa ... KORKUYORUM

Merhabaa 19 yaşında 11 aylık evliyim.Evliliğimin ortasında hamile kaldım fakat 2,5 aylıkken kalbi durmuştu ve alınmak zorunda kaldı.İlk zamanlar çookçook üzüldüm artık olmaz diye düşünüp durdum. Şimdi ise çok istiyorum bizden bir parçanın bizimle beraber büyümesini. Çok şükür durumumuz güzel. Ama sonuçta yeni evliyiz . korkular var içimde.
-Ya yine olmazsa ?
-Ya zamanı değilse ?
-Ya yetemezse(m-k) ?
Açıkçası kafam çok karışık.. Kiiii söylemeyi atlamamam gerekn bi durum daha var ben eşimi deli gibi mantıksız anlamsız bir şekilde kıskanıyorum. Bu da benim için büyük nedenlerden biri. Çocuğuma haksızlık yaparmıyım endişesi var içimde. Onu çok güzel bi ortamda büyütmek istiyorum benim bu aptal saptal takıntılarım bebeğm olunca geçer mi yokssa aynı şekilde kalırmı ...
Ama asıl bi gerçek var ki bebeğim olsun çokkkk ama çookkk istiyorumm.. --->>

canim coook gecmis olsun öncelikle herseyde vardir bir hayir diyip tevekkul etmemiz gerekiyor
zamanla herseyin uzerinden gelirsin insallah umudunu kesme bu herkezin basina gelebilir önemli olan sabirla uzerinden gelmek zamana ihtiyacin var umutsuzluga dusme daha yolun basindasiniz ALLAH İZİN verirse insallah senin de bebegin olucak sadece zamana ihtiyacin var biraz dinlen bu sureci uzerinden at kendini topla ardindan hersey kendiliginden olur sadece sabretmelisin birde o dunya tatlisi hayatiniza girdigi zaman guzel olan dunyan onunla rengarenk olucak onu kucagina ilk aldigin zaman anliyacaksin ben sana burdan ne desem o duyguyu anlatamam bazi duygular yasaninca daha iyi anlasiliyor mesela ben oglumu ilk kucagima aldigimda o an anladim anne oldugumu ilk kokusunu içime cektigimde anladim anneligin ne kadar guzel oldugunu insallah hersey istedigin gibi olur canim

pkasss .!.:

Merhabaa 19 yaşında 11 aylık evliyim.Evliliğimin ortasında hamile kaldım fakat 2,5 aylıkken kalbi durmuştu ve alınmak zorunda kaldı.İlk zamanlar çookçook üzüldüm artık olmaz diye düşünüp durdum. Şimdi ise çok istiyorum bizden bir parçanın bizimle beraber büyümesini. Çok şükür durumumuz güzel. Ama sonuçta yeni evliyiz . korkular var içimde.
-Ya yine olmazsa ?
-Ya zamanı değilse ?
-Ya yetemezse(m-k) ?
Açıkçası kafam çok karışık.. Kiiii söylemeyi atlamamam gerekn bi durum daha var ben eşimi deli gibi mantıksız anlamsız bir şekilde kıskanıyorum. Bu da benim için büyük nedenlerden biri. Çocuğuma haksızlık yaparmıyım endişesi var içimde. Onu çok güzel bi ortamda büyütmek istiyorum benim bu aptal saptal takıntılarım bebeğm olunca geçer mi yokssa aynı şekilde kalırmı ...
Ama asıl bi gerçek var ki bebeğim olsun çokkkk ama çookkk istiyorumm.. --->>

Genişletmek için tıkla...