bebeğim... sana bunu 08mayıs cuma gunu yazıyorum. niye yazıyorum biliyormusun cunku seni okadar ozledimki. cevremde herkesin canının parcasına bebegine kavustugunu gormek seni bana binkat daha ozletiyor.sana bunu bugun yazıyorum ama nezaman gelirsin hic bilmiyorum. tek bildigim heran yaslı gozlerle seni beklemek. seni bulmak icin cok ugrastım bebegim cok careler aradım iki kere tam seni buldum derken yine kaybettim. cok acı cektim cok uzuldum bebegim. annecim nezaman gelecen artık kollarıma nezaman silecen annenin yaslı gozlerini nezaman dindirecen annenin yuregindeki evlat hasretini... seni cok ozluyorum bebegim.babanla kac kereler senin icin tartıstık biliyormusun. cunku yoklugun ikimizide okadar cok yıpratıyorki. babanla evlenirken boyle gec gelecegini hic tahmin etmezdim.ama olmadı birturlu. birlikte evlendigimiz arkadaslarımızın iki tane oldu ama sen hala yoksun.. seni okadar merak ediyorumki annecim kime benzersin acaba babanamı banamı. gel artık annene bebegim uzme artık beni.gel yumuk ellerini tutayım guzel gozlerini seveyim pamuk yanaklarını opeyim. gel annecim seni gogsume sarıp hic bırakmayayım. sensiz olmuyor annende babanda artık yapamıyor sensiz.neolur gel artık annen... ben seni ozlemisim yolunu gozlemisim yıllarca beklemisim hadi gel gel BEBİSİİİİİİİİİİİMMM...