• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bebek düşünüyorum ama kafamda soru işaretleri var

bendekidurumlar

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
30 Ocak 2015
1.276
821
123
Bebek fikri önceki hallerime göre daha cazip gelmeye başladı ama korkularım da fazla.
Önceleri aklımı özgürlüğe düşkünlüğüm ,çabuk yorulmam, tembellik gibi sebepler karıştırıyordu. Tamam ben bunları aşabilirim dedim. Eşimle de uzun zamandır alıştık kafamıza göre takılmaya ,eşimle iyiyiz dediğim zaman çocuk olunca görürüz diyenler var yani o zaman eşlerin birbirine davranışı değişebiliyormuş, stres, tartışma artabiliyormuş böyle mi gerçekten? Eşim de rahatlık açısından bana benzer çünkü.

Bir de çocuk yetiştirme konusundaki takıntım. Şimdiye kadar eğitim,yetiştirme hakkında çok fazla şey okudum ,nerde nasıl davranılması gerektiğine kadar. Ama beni çevremdeki insanlar etkiliyor. Ben istediğim kadar güzel yetiştirmeye çalışıyım diyorum, malesef çevre buna etki edecek. Ablam var mesela aşırı tartışmacı bir tip ağzına geleni konuşur fazla görüşmek istemem ama arada emri vaki gelip seviyesizce konuşup gider, yiğenim de ķüçük daha ama aynı şekilde her istediğini zorla yaptırır ,bağırır,kötü laflar konuşur. narsist özellikler gibi ikisi de . Her iki taraftan büyükanneler ve büyükbabalar daha iyidir ama onlarda yeni nesil nasıl yetiştirileceğinden pek anlamazlar her şeyi çocuğun yanında konuşulmayacak şeyleri konuşabilirler. Yani diyorum insanın en yakın çevresi böyle olduktan sonra nasıl olacak gerçekten kestiremiyorum. Herşey elimizde değil gibi.

Tabi ki yanlış anlaşılmasın çocuğun kendi karakteri olacak ben o konuda zorla birşey yapamam yani yetiştirmekten kastım mümkün olduğunca çocuğuma doğru davranmayı istemek
 
Bebek fikri önceki hallerime göre daha cazip gelmeye başladı ama korkularım da fazla.
Önceleri aklımı özgürlüğe düşkünlüğüm ,çabuk yorulmam, tembellik gibi sebepler karıştırıyordu. Tamam ben bunları aşabilirim dedim. Eşimle de uzun zamandır alıştık kafamıza göre takılmaya ,eşimle iyiyiz dediğim zaman çocuk olunca görürüz diyenler var yani o zaman eşlerin birbirine davranışı değişebiliyormuş, stres, tartışma artabiliyormuş böyle mi gerçekten? Eşim de rahatlık açısından bana benzer çünkü.

Bir de çocuk yetiştirme konusundaki takıntım. Şimdiye kadar eğitim,yetiştirme hakkında çok fazla şey okudum ,nerde nasıl davranılması gerektiğine kadar. Ama beni çevremdeki insanlar etkiliyor. Ben istediğim kadar güzel yetiştirmeye çalışıyım diyorum, malesef çevre buna etki edecek. Ablam var mesela aşırı tartışmacı bir tip ağzına geleni konuşur fazla görüşmek istemem ama arada emri vaki gelip seviyesizce konuşup gider, yiğenim de ķüçük daha ama aynı şekilde her istediğini zorla yaptırır ,bağırır,kötü laflar konuşur. narsist özellikler gibi ikisi de . Her iki taraftan büyükanneler ve büyükbabalar daha iyidir ama onlarda yeni nesil nasıl yetiştirileceğinden pek anlamazlar her şeyi çocuğun yanında konuşulmayacak şeyleri konuşabilirler. Yani diyorum insanın en yakın çevresi böyle olduktan sonra nasıl olacak gerçekten kestiremiyorum. Herşey elimizde değil gibi.

Tabi ki yanlış anlaşılmasın çocuğun kendi karakteri olacak ben o konuda zorla birşey yapamam yani yetiştirmekten kastım mümkün olduğunca çocuğuma doğru davranmayı istemek
Bu kadar takıntıyla ilk önce tedavi olmalısınız
 
Biraz fazla kasıyorsunuz gibi geldi.
Kişisel özgürlükler ve çocuk sonrası eş ilişkileri konusunda haklısınız ama diğer kısım biraz fazla değil mi?
Sanırım yiğenimin de anne ve babasından kötü özellikleri alıp bu şekilde gözümün önünde büyümesi etkili oldu. Çok akıllı ve zeki bir çocuk ama bu özellikleri almasa neler olabilirdi diye düşünüyorum
 
Bu kadar takıntıyla ilk önce tedavi olmalısınız
Yiğenimin gözümün önünde büyümesi etkili oldu diye düşünüyorum bu kadar akıllı,zeki ve herşeyden mutlu olabilen çocuk anne ve babasından bu öfke dolu halleri almamış olmasa, büyüklerde her istediğini yapıp şımartmasa neler olurdu 😃 yani yetiştirme o kadar önemli kii
 
Yiğenimin gözümün önünde büyümesi etkili oldu diye düşünüyorum bu kadar akıllı,zeki ve herşeyden mutlu olabilen çocuk anne ve babasından bu öfke dolu halleri almamış olmasa, büyüklerde her istediğini yapıp şımartmasa neler olurdu 😃 yani yetiştirme o kadar önemli kii
İşte takıntılısınız gidin tedavi olun
 
Bebek fikri önceki hallerime göre daha cazip gelmeye başladı ama korkularım da fazla.
Önceleri aklımı özgürlüğe düşkünlüğüm ,çabuk yorulmam, tembellik gibi sebepler karıştırıyordu. Tamam ben bunları aşabilirim dedim. Eşimle de uzun zamandır alıştık kafamıza göre takılmaya ,eşimle iyiyiz dediğim zaman çocuk olunca görürüz diyenler var yani o zaman eşlerin birbirine davranışı değişebiliyormuş, stres, tartışma artabiliyormuş böyle mi gerçekten? Eşim de rahatlık açısından bana benzer çünkü.

Bir de çocuk yetiştirme konusundaki takıntım. Şimdiye kadar eğitim,yetiştirme hakkında çok fazla şey okudum ,nerde nasıl davranılması gerektiğine kadar. Ama beni çevremdeki insanlar etkiliyor. Ben istediğim kadar güzel yetiştirmeye çalışıyım diyorum, malesef çevre buna etki edecek. Ablam var mesela aşırı tartışmacı bir tip ağzına geleni konuşur fazla görüşmek istemem ama arada emri vaki gelip seviyesizce konuşup gider, yiğenim de ķüçük daha ama aynı şekilde her istediğini zorla yaptırır ,bağırır,kötü laflar konuşur. narsist özellikler gibi ikisi de . Her iki taraftan büyükanneler ve büyükbabalar daha iyidir ama onlarda yeni nesil nasıl yetiştirileceğinden pek anlamazlar her şeyi çocuğun yanında konuşulmayacak şeyleri konuşabilirler. Yani diyorum insanın en yakın çevresi böyle olduktan sonra nasıl olacak gerçekten kestiremiyorum. Herşey elimizde değil gibi.

Tabi ki yanlış anlaşılmasın çocuğun kendi karakteri olacak ben o konuda zorla birşey yapamam yani yetiştirmekten kastım mümkün olduğunca çocuğuma doğru davranmayı istemek
Araştırmalara göre boşanmalar çocuk olduktan sonraki 1,5 yıl içinde en fazla oluyormuş. Benim de deneyimlediğim şeyler ve gözlemlediklerim de çocuktan sonra evliliğin ve ilişkinin boyut değiştirdiği.. Ama bu boyut atlama da olabilir, kopma da olabilir tamamen iki kişinin elinde olan bi durum.. Çocuk yetiştirme konusunda da bu kadar kuralcı ve katı olmamanızı öneriyorum (beni kuralcılığım yaktı mesela şu an anksiyete tedavisi görüyorum).. Biraz akışına bırakmak ve rahat olmak gerekiyor..
 
Çok mükemmeliyetçi olmayın, siz elinizden geleni yapın. Çocuk bu, narsistle de manyakla da karşılaşacak. Biz nasıl yaşayarak öğrendiysek o da öğrenecek. Önemli olan sizin bu kişilere koyduğunuz sınır. Çocuk bunu sizden doğru şekilde öğrenirse ileride böyle manyaklara taviz vermemeyi öğrenmiş olur.
 
Bir çocuk büyütecek kadar kendimden ödün vermem, istesem de veremem, kendime ait zamani, yasami cok seviyorum. Eger bunlari astiysan, yapabilirik diyorsan, suan kafana takilan egitim kismi hicbir sey degil. Cevreyi bosver, annesi babasi siz olacaksiniz.
 
Bebek fikri önceki hallerime göre daha cazip gelmeye başladı ama korkularım da fazla.
Önceleri aklımı özgürlüğe düşkünlüğüm ,çabuk yorulmam, tembellik gibi sebepler karıştırıyordu. Tamam ben bunları aşabilirim dedim. Eşimle de uzun zamandır alıştık kafamıza göre takılmaya ,eşimle iyiyiz dediğim zaman çocuk olunca görürüz diyenler var yani o zaman eşlerin birbirine davranışı değişebiliyormuş, stres, tartışma artabiliyormuş böyle mi gerçekten? Eşim de rahatlık açısından bana benzer çünkü.

Bir de çocuk yetiştirme konusundaki takıntım. Şimdiye kadar eğitim,yetiştirme hakkında çok fazla şey okudum ,nerde nasıl davranılması gerektiğine kadar. Ama beni çevremdeki insanlar etkiliyor. Ben istediğim kadar güzel yetiştirmeye çalışıyım diyorum, malesef çevre buna etki edecek. Ablam var mesela aşırı tartışmacı bir tip ağzına geleni konuşur fazla görüşmek istemem ama arada emri vaki gelip seviyesizce konuşup gider, yiğenim de ķüçük daha ama aynı şekilde her istediğini zorla yaptırır ,bağırır,kötü laflar konuşur. narsist özellikler gibi ikisi de . Her iki taraftan büyükanneler ve büyükbabalar daha iyidir ama onlarda yeni nesil nasıl yetiştirileceğinden pek anlamazlar her şeyi çocuğun yanında konuşulmayacak şeyleri konuşabilirler. Yani diyorum insanın en yakın çevresi böyle olduktan sonra nasıl olacak gerçekten kestiremiyorum. Herşey elimizde değil gibi.

Tabi ki yanlış anlaşılmasın çocuğun kendi karakteri olacak ben o konuda zorla birşey yapamam yani yetiştirmekten kastım mümkün olduğunca çocuğuma doğru davranmayı istemek
Birkaç aydır bebek düşünüyoruz eşimle ve hala fikre tam alışmış değiliz. İkimizde yaşını almış eğitimli kişileriz. Bende geçen gün senin gibi düşüncelere dalıp yazdım buraya ve arkadaşlar şöyle dediler.
"Bu büyük sorumluluğu alırken korkmamak tuhaf olur aslında "
ne kadar doğru bir söz.
ayrıca bana göre biz çocukları değil çocuklar bizi yetiştiriyorlar. Kimden saklarsaniz saklayın nasıl eğitim verirseniz verin. Çocuklar kendileri bir birey olduklarının farkına vardıklarında ve çevre faktörü devreye girdiğinde elimizden pek birşey geleceğini sanmam. Sadece aldıkları kararlarda doğru veya yanlış konusunda fikrimizi söyleyip destek olacak ebeveyn adını taşıyan kişiler olacağız onlar için 🌝
 
Çocuktan sonra %100 bir bebeğe bağımlı oluyorsunuz kocanız 2. planda kalıyor.
Uzunca bir sürede bu böyle devam ediyor, siz diye birşey kalmıyor.
Bunların hepsini düşünün.
Fakat kafanızda soru işaretleri varsa onları cevaplamadan çocuk yapmayın lohusalık vb durumlar çok zorlayıcı olabilir
 
Bu dünya kurulduğundan beri insanlar çocuk yapıyor bu kadar düşünmeye lüzum yok. Allahtan hayırlı evlat dileyin üzerinize düşeni yapın gerisini ona bırakın . Kimin ne olacağını bilemeyiz
 
Back
X