Bebek sahibi olamayan ve bu mücadeleden zorunlu vazgeçenler....

sumes

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
22 Şubat 2012
5
0
86
İstanbul
Merhaba,
Uzun bir süredir bebek sahibi olmak için uğraştık. Hem bende hem de eşimde sorun olduğu için her denememizde sorunlar yaşadık ve artık pes ettik. Çünkü psiklojik olarak her kaybediş insanı dibe çökertiyor ve çıkmak için uğraşıyorsun...Düzeldikten sonra tekrar deniyorsun. Yine umutlar yine heyecanlar, öneriler, dualar bazen fallar :) ama sonu yine hüsran olunca başa dönmek artık yordu...Doktorlar %5 ihtimalimiz olduğunu söylediler...Biz bu ihtimali yakalamak istedik. Ama o ihtimal bizi gelip bulmadı...Ben bunları yazdım ama öneri, yeni doktor yeni bir yöntem duymak istemiyorum. Bu konuyu kapattım. Sadece çocuk sahibi olamayan insanların psikolojisini ve neler yaşadıklarını merak ediyorum. Şu anda neler yapıyorlar? Hayat çocuksuz "evet devam ediyor" ama nasıl ediyor? Karamsar gözüktüm farkındayım ama artık çocuk yapmamız mümkün değil. alternatif hayatın farklılıklarını yaşayanlardan öğrenmek istiyorum.
 
canım yaşadıkların üzücü gerçekten kaç yaşındasın merak ettim
 
ben 31 yasındayım
3 kez tüp denedim
birkez kendiliğinden gebe kaldım
3 kezde tüple ama 3 ü kimyasal oldu
yani benimde içimden tedavi olmak gelmiyorrr
sanırım böyle yasamaya aslıtım gibi eşime bakıyorum oda rolantiye lamış gibi
hatta gecenlerde cocugum olursa diye plan yapmak istemiyorum artık
bıktım tedavi için para biriktirmekten kendim için aharcıcam dedi.
bende aynı fikirdeyim...
ama düşünüyorum ileride ki yasantim cok zor olacak şimdi bişey yoktaa...
 
36 yasındaki yakın bir arkadasimi ornek vermek istiyorum size... hamile kaliyordu fakat bebek gelismiyordu bir turlu... kizin vucudu reddediyordu bebegi ve dusukle sonuclaniyordu... gitmedigi profesor kalmadi... tup bebekler & asilamalar & hocalara dua okutmalar vs.vs. ve 35 yasinda tipki senin gibi "artik kendimle ilgilenicem" diyip, işten de ayrilip kendini gezerek, eglenerek odullendirmek istedi... ve dogal yoldan hamile kaldi, 1 aylik bebegi var... :) Allah' in hikmetinden sual olunmaz... Umitlenmen icin yazmiyorum... tipki 20' li yaşlardaki hallerimiz gibi vurdumduymaz ve tek derdimizin gezip-tozma oldugu bir sekilde yasamalisin bence.... hatta bu konuda kisa sureli psikolojik destek alirsan, bence faydasini gorursun, tipki arkadasimin gordugu gibi...

en olmadi yaş 39-40' a geldiginde evlat edinirsin belki, baktin icindeki cocuk sevgisi bi turlu dinmiyor :)
 

merhaba canım vazgeçmiş olmana üzüldüm ve şaşırdım canım daha 35 yaşındasın ve pes ediyosun bu bizim imtahanımız herşeyin vakti saati vardır ama vazgeçmek nebileyim allahtan umudu kesmektir allah katında olmaz diye bir şey vardı o dilerse olur ben 42 yaşıma geldim uğraşıyorum hayırlıysa hayırlarla hayırlı salih sağlıklı evlatlar tez zamanda nasip etsin herşeyde bir vesile vardır bence yılma ve yoluna devam et nasibimizde varsa o bize gelecektir allah emeklerin karşılığını verendir bu yolda yalnız değilsinki hepimiz senin hissettiğin duyguları hissediyoruz bu böyle bir süreç zaman çok hızlı geçiyor yüzde 5 ihtimali bırak artık senin çocuğun olmaz diyenlerin bllle oluyor allah yar ve yardımcımız olsun hem vazgeçipte hayat çokmu güzel olucak en azından bir amacımız var zor ama imkansız degil allh yardımcımız olsun..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…