herkese merhaba sizlerin fikrine aslında daha önemlisi biriyle bu konuyu konuşma ihtiyacım var o nedenle bu konuyu açıyorum.Eşimle 3 yıldır evliyiz ben anne olmaya kendimi hazır hissetmeye basladım eşim ilk başta istemiyordu sonra orta yolu bulduk o benim için kabul etti.Nisan ayından itibaren deneyelim dedik ben bir de öğretmenim bu işler kısmet tabi ki ama özellikle nisan mayıs haziran aylarında hamile kalırsam yaz tatili ile bağlarım idari izin alırım vs gibi sebeplerle bu aylar da denemek çok önemli benim için.Ayrıca eşimden uzakta çalışıyorum eş durumu tayin hakkım yok vs bir sürü sebebim var bu aylarda hamile kalmayı planlamam için.İlk kez yumurtlama testlerini denedim bu ay ve o günleri değerlendirdik ama genel olarak doktorlar 2 günde 1 ilişki öneriyorlar okudugum kadarıyla.Bu her çiftin hayatında farklı olmakla birlikte bizim için epey sık açıkcası problemi de burada yasıyoruz.Ben sürekli hatırlatmaya basladım gün kaçırmamak yumurtlamaya denk getirmek ve bir an önce anne olabilmek için ama o bundan hoslanmıyor ya sakayla karısık ya da direk bugün olmasın fizyolojime uygun değil kendimi zorluyorum senn için ama sen söyleme sürekli ben adım atarım gibi şeyler diyor bende bu durumdan dolayı kendimi çok kötü hissetmeye basladım.Yani ben söylemesem o da benm kadar dikkat etmiyor 2 günde 1 miş 3 günde 1 miş takılmıyor o kadar detaylı.Açıkcası merak ediyorum bebek sahibi olmaya çalısan çiftler hep yasıyır mu bu durumu birden ilişkimiz mekanikleşti sanki sırf şartlandıgımız için zorunlu oluyor gibi bu his kötü gerçekten sinirlenip vazgeçesim geliyor...