Her insan sevgisini farklı gösterir.
Kimi direk söyleyerek
Kimi sarılıp öperek
Kimi hastalandığında, yardıma ihtiyacı olduğunda etrafında dört dönerek. Hizmet ederek.
Sürekli beklenti içinde olmak ancak insanın mutsuz olmasına sebep oluyor.
Onun yerine bence eşinin sevgisini gösterme dilini keşfetmeye harca enerjini.
Belli ki söyleyerek belli etmiyor seninki sevgisini.
Benim eşim de nadir söyler.
Keza ben de.
Ama senin eşin gibi davranışlar sergiler.
Kendine almaz eve harcar vs.
İçim ısınır, insanı kıymetli hissettirir bu davranışları.
Ben de geçen zaman içinde
Onun sevilmeyi-değer görmeyi hizmet görmekle ölçtüğünü fark ettim mesela.
Akşama gönlüne göre bir tatlı yaptım mı tamamdır.
Ya da bir şeyi yapmama gönlü olmadığını anladığımda vazgeçersem
Yüzünde güller açar
Bu tarz şeyler dile getirmeden de olsa
"Seni seviyorum, sana değer veriyorum." demektir bizim dilimizde.
Anlatabildim umarım demek istediğimi :)
