- 7 Kasım 2014
- 659
- 400
- 33
- Konu Sahibi Unfortunate
- #1
Merhaba K.K üyeleri :)
Bir derdim var ve bunu sizinle paylaşmak istiyorum lütfen fikir edinmeme yorumlarınızla katkıda bulununnn.
Erkek arkadaşım ile 1.5 yıla yakın bir birlikteliğimiz var ve ailemle konuştum tanışmaya gelecekler ve sonra söz olacak buraya kadar her şey gayet normal.Anormal olan şey mutsuzluğum; 22 yaşındayım ve yaşıma göre fazla durgunlaştım...Erkek arkadaşım iyi birisi fakat çok monoton ben bir şeyler yapınca da mızmızlanıyor ve bütün hevesimi kursağımda bırakıyor.Doğal olarak uzaklaşıyorum ve şimdiden böyle sıkılmışsam evlenince ne olur acaba diye kendimi yeyip bitiriyorum kafamda hep aynı soru dolaşıp duruyor.27 yaşında ama o gençlik havası yok bildiğin 10 yıldır evli barklı adamlar gibi ama sadece benim yanımda böyle davranıyor kuzenleri,ailesi ile birlikte olduğumuzda davranışlarını görünce şaşırıp kalıyorum..Seviyorum ama bu heyecansız monoton hayatımız beni çok yordu ve yormaya devam ediyor.(Kavgalarımız da cabası..)
Hayatın her anını çok değerli buluyorum ve bu şekilde mutsuz karamsar olmayı kendime yakıştıramıyorum.Ne yapmalıyım ne düşünmeliyim kafam çok karışık.
(Bir hatam olduysa affedinn ilk yazım ilk deneyimimm :)
Bir derdim var ve bunu sizinle paylaşmak istiyorum lütfen fikir edinmeme yorumlarınızla katkıda bulununnn.
Erkek arkadaşım ile 1.5 yıla yakın bir birlikteliğimiz var ve ailemle konuştum tanışmaya gelecekler ve sonra söz olacak buraya kadar her şey gayet normal.Anormal olan şey mutsuzluğum; 22 yaşındayım ve yaşıma göre fazla durgunlaştım...Erkek arkadaşım iyi birisi fakat çok monoton ben bir şeyler yapınca da mızmızlanıyor ve bütün hevesimi kursağımda bırakıyor.Doğal olarak uzaklaşıyorum ve şimdiden böyle sıkılmışsam evlenince ne olur acaba diye kendimi yeyip bitiriyorum kafamda hep aynı soru dolaşıp duruyor.27 yaşında ama o gençlik havası yok bildiğin 10 yıldır evli barklı adamlar gibi ama sadece benim yanımda böyle davranıyor kuzenleri,ailesi ile birlikte olduğumuzda davranışlarını görünce şaşırıp kalıyorum..Seviyorum ama bu heyecansız monoton hayatımız beni çok yordu ve yormaya devam ediyor.(Kavgalarımız da cabası..)
Hayatın her anını çok değerli buluyorum ve bu şekilde mutsuz karamsar olmayı kendime yakıştıramıyorum.Ne yapmalıyım ne düşünmeliyim kafam çok karışık.(Bir hatam olduysa affedinn ilk yazım ilk deneyimimm :)
