Merhabalar. Hayatınızda herhangi bir dönem her şeyin belirsiz, geleceğinizin nasıl olacağı hakkında hiçbir şey bilmediğiniz, olmak istediğiniz insan olamayıp arkadaşlarınızı bile kafanıza uygun seçemediğiniz bir zaman yaşadınız mı? Ben senelerdir bu haldeyim. Hiçbir hedefimi gerçekleştiremedim şimdiye kadar.
Istanbul'da bir okulda ailemin yanında işletme okuyorum yine gelecekte ne olacağım belirsiz. Muhafazakar bir aile, muhafazakar bir çevrede yetiştim. Düşüncelerimiz, hayata bakış açılarımız tamamen farklıydı. Ilk gittiğim lise, bayağı elit bir yerde özel liseydi, her şey değişecek hayallerime kavuşacağım dedim, memur çocuğu olarak ayak uyduramadım, tam ergenlik çağı, özgüvenim sıfırlandı, kilo aldım sonra okul değiştirdim, ikinci okulun çevresi çok kötüydü, bilen bilir abla abi, yurt olaylarının bol olduğu bir lisediydi. Üniversitedeyim hala kendimden üst gördüğüm insanlarla arkadaşlık yapamıyorum, karşı cinsten kaçıyorum; arkadaşlarımı, çevremi bile istediğim gibi oluşturamıyorum, hayatımı nasıl istediğim gibi oluşturacağım? Geleceğimden korkuyorum. Okuyorum, kendimi geliştirmeye çalışıyorum, kurslara gidiyorum ama vizyonum sıfır.
Belki çok alakasız ve uzun oldu farkındayım ama gerçekten korkuyorum. Her şey çok belirsiz. Ya her şey istemediğim gibi olursa? Ya bu korkularım yüzünden çevremdeki herkesin olduğu insan olup hayallerimi gerçekleştiremeden yaşlanırsam? koskoca Istanbul'da aynı çevrede sıkışıp kalmış gibiyim sanki. bu korkularımı nasıl aşacağım ben? saatlerce ve hevesle hayaller kuran ben, kafamı yastığıma koyup hayal kurmaya korkar oldum, hiç bir hayalimin yanına yaklaşamadım bile. Herkes için çok basit bir şey bile ben kurup da yapamayınca zor ve uzak bir hale geldi gözümde. Artık kendimi tanıyamıyorum sanki. 22 yaşına geldiğimde bile hala aynı mı olacaktı her şey? Böyle olmamalıydı
Istanbul'da bir okulda ailemin yanında işletme okuyorum yine gelecekte ne olacağım belirsiz. Muhafazakar bir aile, muhafazakar bir çevrede yetiştim. Düşüncelerimiz, hayata bakış açılarımız tamamen farklıydı. Ilk gittiğim lise, bayağı elit bir yerde özel liseydi, her şey değişecek hayallerime kavuşacağım dedim, memur çocuğu olarak ayak uyduramadım, tam ergenlik çağı, özgüvenim sıfırlandı, kilo aldım sonra okul değiştirdim, ikinci okulun çevresi çok kötüydü, bilen bilir abla abi, yurt olaylarının bol olduğu bir lisediydi. Üniversitedeyim hala kendimden üst gördüğüm insanlarla arkadaşlık yapamıyorum, karşı cinsten kaçıyorum; arkadaşlarımı, çevremi bile istediğim gibi oluşturamıyorum, hayatımı nasıl istediğim gibi oluşturacağım? Geleceğimden korkuyorum. Okuyorum, kendimi geliştirmeye çalışıyorum, kurslara gidiyorum ama vizyonum sıfır.
Belki çok alakasız ve uzun oldu farkındayım ama gerçekten korkuyorum. Her şey çok belirsiz. Ya her şey istemediğim gibi olursa? Ya bu korkularım yüzünden çevremdeki herkesin olduğu insan olup hayallerimi gerçekleştiremeden yaşlanırsam? koskoca Istanbul'da aynı çevrede sıkışıp kalmış gibiyim sanki. bu korkularımı nasıl aşacağım ben? saatlerce ve hevesle hayaller kuran ben, kafamı yastığıma koyup hayal kurmaya korkar oldum, hiç bir hayalimin yanına yaklaşamadım bile. Herkes için çok basit bir şey bile ben kurup da yapamayınca zor ve uzak bir hale geldi gözümde. Artık kendimi tanıyamıyorum sanki. 22 yaşına geldiğimde bile hala aynı mı olacaktı her şey? Böyle olmamalıydı
