Ben halen varim ama YARIMIM!

her şey biz insanlar için. evlilikler de bitebilir, boşanılabilir. öylesi daha hayırlı olabilir. ama bu boşanma sırasında çocukların hırpalanması çok yanlış. çocuklar niye illaki bi taraf tutmak zorunda bırakılıyolar ki.. biri annen biri baban. anlaşamayıp ayrılmış olmaları bu gerçeği değiştirmez. keşke medeni bi şekilde anlaşarak yapabilselermiş bu işi.
 
Dualariniz ve iyi dilekleriniz icin cok tesekkur ederim arkadaslar. Allah razi olsun. Annem benim neler cekmediki. Bizde onun cektigi acilari onunla birlikte sirtlayip cektik bu yasimiza kadar. Cocukken hic anlamadim onu, hep sucladim ama simdi Annemi cok iyi anliyorum. Hemde cok!
Annemin ve babamin kotu giden bir evliligi yoktu, herkes gibi sorunlari oluyordu ama asilamayacak sorunlar olmadi hic bir zaman. Beraber astilar butun sorunlari 30 sene boyunca. Birbirlerine bagliligi sevgisi coktu. Ne olduysa son 5 sene icinde oldu. Babam kansere yakalandi (Allahim kimseye vermesin) Tedavi oldu ve rabbime sukurler olsun kanseri yendi. Bu 5 sene suresince annem babam icin yol kenarlarinda isirgan otu toplayi kaynatirdi, sebze corbalari, bitkiler yogurtlar herseyi dogal olarak babama her gun yilmadan verirdi iyilessin diye. Babam direnirdi bu igrenc seyleri yemem icmem diye annem iceceksenin yiyeceksin derdi zorla veririrdi. Bes sene boyunca, her gun gunde dört ogun dusunun annemin zamani boyle gecti ama o babamin iyilesmesi icin yapti, cunku ona ihityaci vardi ve onu kaybetmek istemiyordu. Babam ne yapti. COk degisti! Anneme hakaretler, dis gorunusu begenmedigini, goguslerinin inek gogusleri gibi oldugunu soylerdi. En kotu sozleri soylerdi ama annem aldiriz etmezdi. Dort cocuk ve babam, birde benim derdimi sirtlamis gidip geliyordu yolunda. Hepsi hersey duzelir dusuncesiyle.
Babam kacti yatagini ayirdi, gece gec gelmeler, annemden kacmalar. Ben anlamistim babamin artik annemi tahammul etmedigini ama annem gormuyordu, gecer diye dusunup bekliyordu. Sonuc babam dedigini yapti, dediklerinin arkasinda durdu ve annemi yyuz ustu birakti onun yaptigi iyiliklere ragmen. Insanda biraz vicdan olmali ama demekki insanoglunun ne yapacagi hic belli olmuyor. Oda babam dinine duskun, karincayi bile ezmeyen, cevremizde yikilan yuvalarin birlesmesi icin mucadele veren biriydi. Bilmiyorum neden boyle oldu.
Artik evlilige inancim yok. Bosanip gitmek istiyorum ama annem kadar bende cok yalnizim, birde uc ufak cocugum var. Babalarina cok duskun uc cocuk.
Annem kaybettik diyor. Elimiz kolumuz bagli, birbirimize bakiyoruz.
Annemin bana kurdugu bir cumle beni cok etkilde. '' Kardesimi ipten kendi ellerimle indirdim icime attim, dustum ama kalktim. Bir kardesimide kursunlara teslim ettim gomdum, kizkardeslerimi dul kolsuz kanatsiz acilarini sirtlandim hic biri beni yikmadi. Ama babaminin yaptigi beni öldürdü. ''
O kadar guvenmis sevmis babami. Zaten cok bagliydilar birbirine. Annem babama daha cok. Korkuyorum insanlarda hayattan, herseyden arkadaslar. Vardir bundada bir hayir INSAALLAH
 
inşallah vardır bir hayır canım biz kadınlar bu hatayı hep yapıyoruz eşlerimize sonsuz güveniyoruz hayatımızı resmen kocalarımıza adıyoruz her türlü fedekarlığı yuvamız için yapıyoruz ama erkekler ne yapıyor çok kolay herşeyi silip atabiliyorlar.bu nedenle erkeklere körükörüne güvenmemeliyiz koşulsuz bağlanmamalıyız
Allah annenin yardımcısı olsun canım
 
Biri annem digeri babam. Sadece anneme manevi destegimj var ve babam beni red etti anneme sahip ciktigim icin. Ama annemin ihtiyaci var bana. Erkek kardeslerim cok cektiriyorlar anneme. Evden kovuyorlar her turlu hakareti yapiyorlar ama annem direniyor. Sebebini anlatmak zor. Sebebini bende bilmiyorum inanin. Insan bazen olaylarin neden meydana geldigini bilmiyor ve meydana geldigi icin her zaman sebeplerde olmuyor. Bir kardesim mal duskunu, digeri anne babanin arasinda kalmis, kucugu zaten 8 yasinda annemin yaninda ama yinede pek fayda yok kimseden. Hic beklemiyorduk. Son bes senedir zaten ben babamin farkina varmistim ama bosanmaya kadar gidecegini hic tahmin etmemistim. Insaallah duzelir. Sizlerde dua edin arkadaslar. Su 28 senelik ömrumde bir guzel gunum olmadi. Maddi yonden hep rahat oldum ama maneviyatta cok cektim. Bosluk dolmadi

Canım benim bu kadar umutsuz olma; daha çok gençsin. Ben senin bir yazında eşim en yakınıma aşık oldu diye yazdığını okudum. Bunlar senin kuruntularında olabilir, insanlar moralleri bozuk olduğunda bazı şeyleri yanlış anlayabilirler. Bence duygularını dinlemelisin; eşini seviyor musun? Sevmiyor musun? Eğer seviyorsan evlilik terapistine başvurup sorunlarınız çözmeye çalışın. Sevmiyorsan da, gerçekten sevmiyor musun; yoksa sadece soğudun mu? Yani yeniden sevebilir misin, temeli var mı? Eğer soğuduysan uzaklaştıysan yine terapiste görüşmelisin. Eğer eşin kabul etmezse sen tek başına git. Maddi durumun uygun değilse devlet hastanesinden randevu alıp psikologa git; hatta psikiyatriste...Psikiyatrist seni vereceği ilaçlarla(tabi gerek duyarsa) rahatlatabilir. Sevmiyorsan, ilişkini kurtaramayacaksan da, çalışmaya başlamalısın. Belki annenle birlikte yaşarsın. Şu anda kendi ilişkine odaklanman gerekiyor, annenin evliliği ayrı...
Kayınvalideni düşünme bile, ben yeni evliyim bende sorunlar yaşıyorum. Sen kendi sorunlarını çözmelisin. Yazdıklarından çok derin bir mutsuzluk olduğu görülüyor, çok derin hem de...O yüzden depresyonda da olabilirsin. Sen iyi olmazsan çocukların da iyi olmaz, yetişmez. Şu an çocuklarından bile önce kendini düşünmelisin. Sen varsan herşey var, unutma...Sen iyi ol ki, herşey düzelsin, düzelmiyorsa kopsun..Yaşın çok küçük, hayatını zindan etme...Bunlar benim nacizane fikrim...
 
Back
X