- 29 Mayıs 2013
- 1.528
- 677
- 123
- Konu Sahibi birgaripyazar
- #1
Eski konumu bilenler bilir huzursuz bir aile ortamında yaşıyorum. Babam hayatını annemi aldatmaya adamış bir insan.Annem de bütün bu yaşadıklarından kendini kurtarmaya çalışan ve bu hayattan kurtulmaya çalışırken de bizi harcayan bir anne.Yaşamayı, gülmeyi seven bir insanken artık bunlara da hasret kaldım. Sadece kendimi kurtarmaya çalışıyorum bu hayattan.31 ocak da Ankara'da önemli bir sınavım var geçersem sözlü mülakat o da başarılı olursa adliye de bir memur olacağım. Gecemi gündüzüme kattım bu uğurda çalışıyorum.Babama sınava gideceğim diyorum maddi anlamda bir ihtiyacım olduğunu belirtmek için.Kendisi "ee napayım" diyor.Halbuki ben bu evde ders aralarında dinlenme diye onların arkalarını topluyorum.Annem de babam da çalışıyor çok da iyi bir maddi gelirimiz varken nedense bana gelince iş hepsi bir anda kaplan kesiliyor.Annem en son emekli oldu ve yakın akrabama kendine yettirecek kadar parasının olduğunu, kendisini garantiye aldığını bu dünyada çocuklardan bile fayda görmediğini sadece kendisi için yaşadığını anlatmış.
Benim ne kadar çalıştığım ne durumda olduğum kimsenin umurunda değil. 2 ay önce bir ameliyat oldum benim için ağır bir ameliyattı 7 saat sürdü ve annem ve babam gelmedi bile yanıma. 5 saat uzaklıkta bir yerde oldum akrabamız bile benim ameliyattan çıktığım o halimi görünce ağlamış durumuma.Bilmiyorum yağmurlu bir havada sadece durmadan koşmak istiyorum neresi olursa olsun.
Geçen kız kardeşim, abla babamın telefonunda bir kadın ismi vardı babama hayırlı cumalar aşkitom yazmış dedi.Ben de dedim ne kadar mübarek bir metres.Kardeşim baba bu ne diye kızınca savunması da " ben insan değil miyim?"
Bu yazdıklarım belki hayatımın onda biri bile değil. Hem psikolojik hem de maddi anlamda bitiğim. Sadece bu işi çok istediğim için gece gündüz çalışıyorum. Babam hayatım da gördüğüm en kötü insanlardan bir tanesi. İnsan babasını böyle mi bilmeli sizce?Hani diyorlar ya kız çocukları babaları gibi bir eş ister diye o zaman cidden gülüyorum.Kendi evimde öylesine yabancıyım ki.Eski konularımı okumak isteyenler belki bir nebze daha iyi anlarlar.Burada ne olsa kimse bilmiyor tanımıyor diye yazıyorum da yazıyorum. En yakın arkadaşım bile bilmez hayatımın en derinindeki mevzuları.
Bir baba kızı telefonunda kendi metresiyle yazıştığı mesajlarını gördü ve bunu annesine söyledi diye boğazından sıkıp öldürülmeye çalışılır mı?
Hayatımda biri var 1 seneyi geçti güya şubatta yüzük takmaya gelincek ne bizimkilerin umrunda ne bir hazırlık hiç bir şey yok. Hayatımdaki insanla da karakolda annemle babamın kavgasında şahit yazıldığım için ifade vermeye gittiğimde tanıştım. O senin sucun değil diyor bu konuda bana bir yanlışı olmadı. Genelinde iyi bir insan ama benim içime dair hiçbir şeyimi bilmiyor anlatmadım.Bazen Allah sana yardım etsin diyince gözüm doluyor ama çaktırmıyorum. Güya çok güçlüyüm ben.
Sizden tek ricam beni de dualarınızda bir yere sığdırır mısınız? Maddi ve manevi açıdan bu işe o kadar ihtiyacım var ki. Hayatım değişecek bütün her şeyden herkesten uzaklaşacağım ne söz ne evlilik her şey rafa kalkacak. Sadece kendimi dinleyeceğim. Belki ben yine eski ben olurum..
Buraya dip not geçmek istiyorum yanlış anlaşılmasın çok şükrediyorum şu anki halime. Allah bin kere razı olsun ki kafamı sokacak bir evim var. Allah zorda olan herkese umarım yardım eder. Dünyada huzurdan başka her şey boş..Okuduğunuz için teşekkür ederim...
Benim ne kadar çalıştığım ne durumda olduğum kimsenin umurunda değil. 2 ay önce bir ameliyat oldum benim için ağır bir ameliyattı 7 saat sürdü ve annem ve babam gelmedi bile yanıma. 5 saat uzaklıkta bir yerde oldum akrabamız bile benim ameliyattan çıktığım o halimi görünce ağlamış durumuma.Bilmiyorum yağmurlu bir havada sadece durmadan koşmak istiyorum neresi olursa olsun.
Geçen kız kardeşim, abla babamın telefonunda bir kadın ismi vardı babama hayırlı cumalar aşkitom yazmış dedi.Ben de dedim ne kadar mübarek bir metres.Kardeşim baba bu ne diye kızınca savunması da " ben insan değil miyim?"
Bu yazdıklarım belki hayatımın onda biri bile değil. Hem psikolojik hem de maddi anlamda bitiğim. Sadece bu işi çok istediğim için gece gündüz çalışıyorum. Babam hayatım da gördüğüm en kötü insanlardan bir tanesi. İnsan babasını böyle mi bilmeli sizce?Hani diyorlar ya kız çocukları babaları gibi bir eş ister diye o zaman cidden gülüyorum.Kendi evimde öylesine yabancıyım ki.Eski konularımı okumak isteyenler belki bir nebze daha iyi anlarlar.Burada ne olsa kimse bilmiyor tanımıyor diye yazıyorum da yazıyorum. En yakın arkadaşım bile bilmez hayatımın en derinindeki mevzuları.
Bir baba kızı telefonunda kendi metresiyle yazıştığı mesajlarını gördü ve bunu annesine söyledi diye boğazından sıkıp öldürülmeye çalışılır mı?
Hayatımda biri var 1 seneyi geçti güya şubatta yüzük takmaya gelincek ne bizimkilerin umrunda ne bir hazırlık hiç bir şey yok. Hayatımdaki insanla da karakolda annemle babamın kavgasında şahit yazıldığım için ifade vermeye gittiğimde tanıştım. O senin sucun değil diyor bu konuda bana bir yanlışı olmadı. Genelinde iyi bir insan ama benim içime dair hiçbir şeyimi bilmiyor anlatmadım.Bazen Allah sana yardım etsin diyince gözüm doluyor ama çaktırmıyorum. Güya çok güçlüyüm ben.
Sizden tek ricam beni de dualarınızda bir yere sığdırır mısınız? Maddi ve manevi açıdan bu işe o kadar ihtiyacım var ki. Hayatım değişecek bütün her şeyden herkesten uzaklaşacağım ne söz ne evlilik her şey rafa kalkacak. Sadece kendimi dinleyeceğim. Belki ben yine eski ben olurum..
Buraya dip not geçmek istiyorum yanlış anlaşılmasın çok şükrediyorum şu anki halime. Allah bin kere razı olsun ki kafamı sokacak bir evim var. Allah zorda olan herkese umarım yardım eder. Dünyada huzurdan başka her şey boş..Okuduğunuz için teşekkür ederim...
