• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ben neden yasitlarim gibi degilim ?

black_shoes

black_shoes

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
4 Haziran 2014
17
5
86
Ankara
Gercekten biktim artik.Kendimden,aynadaki goruntumden nefret ediyorum.Su an universitedeyim,yurtta kaliyorum.Yurttaki arkadaslarim cok guzeller.Bense kisa boylu,kiloluyum.Kocaman ellerim,kalin parmaklarim kocaman ayaklarim var.Yillardir spor yapiyorum diyet yapiyorum ama hormonlarim bozuk cabalarim sonucsuz kaliyor.Onlarin yuzu puruzsuz..Hormonlar sagolsun yuzumde bi sakal eksikti o da cikti.Aldirinca bas edilmez hale geliyor.Gun isiginda kimsenin yuzune bakamiyorum.Vitrinde gorup giydigim hicbir sey yakismiyor.Bir yandan saclarim dokuluyor.Bakimlari yapiyorum.Doktorlar bir sorunun yok diyor sanirim cogu genetik..Yasitlarimi seven erkek arkadaslari var.Sevildiklerini hissediyorlar.Bense bilmedigim bir sehirde yalnizim ve her seyle kendim mucadele ediyorum.Beni bugune kadar bir kisi bile sevmedi,begenmedi.Benim sevdiklerim benimle dalga gecti.Zaten sevgilim olsa ne olacak ailem gericidir bu konularda.Dusunun saca makyaja bile karisirlar kucuklugumden beri,sanki cok guzel kizlari varmis gibi..Cogu sey icimde kaldi..Abim var ya ben de erkek gibi alistim...Ayrica istemedigim vasat is bulamayacagim bir bolumde okuyorum.Hep hukuk okumak istemisimdir ama olmadi.Kazanamadim o potansiyel bende yokmus demek ki.Yasadigim her gunden nefret ediyorum.Tek tutunacak dalim var o da ailem ne kadar sıksalar da.Dusunsenize ne kendinizi seviyorsunuz ne ailenizden memnunsun ne okudugunuz bolumu seviyorsunuz.Hayatimin igrencligini dusunmekten uyuyamiyorum.Insanlar kotu oldugumu anlamasin diye gulumsuyorum ama biktim artik.Biliyorum ne dertler var ama herkesin derdi kendine imis.Sizce ne yapmaliyim ?
 
İnsanın kendisini sevmesi önemli. Bence siz psikolojik destek alın.
 
black_shoes .!.:
Gercekten biktim artik.Kendimden,aynadaki goruntumden nefret ediyorum.Su an universitedeyim,yurtta kaliyorum.Yurttaki arkadaslarim cok guzeller.Bense kisa boylu,kiloluyum.Kocaman ellerim,kalin parmaklarim kocaman ayaklarim var.Yillardir spor yapiyorum diyet yapiyorum ama hormonlarim bozuk cabalarim sonucsuz kaliyor.Onlarin yuzu puruzsuz..Hormonlar sagolsun yuzumde bi sakal eksikti o da cikti.Aldirinca bas edilmez hale geliyor.Gun isiginda kimsenin yuzune bakamiyorum.Vitrinde gorup giydigim hicbir sey yakismiyor.Bir yandan saclarim dokuluyor.Bakimlari yapiyorum.Doktorlar bir sorunun yok diyor sanirim cogu genetik..Yasitlarimi seven erkek arkadaslari var.Sevildiklerini hissediyorlar.Bense bilmedigim bir sehirde yalnizim ve her seyle kendim mucadele ediyorum.Beni bugune kadar bir kisi bile sevmedi,begenmedi.Benim sevdiklerim benimle dalga gecti.Zaten sevgilim olsa ne olacak ailem gericidir bu konularda.Dusunun saca makyaja bile karisirlar kucuklugumden beri,sanki cok guzel kizlari varmis gibi..Cogu sey icimde kaldi..Abim var ya ben de erkek gibi alistim...Ayrica istemedigim vasat is bulamayacagim bir bolumde okuyorum.Hep hukuk okumak istemisimdir ama olmadi.Kazanamadim o potansiyel bende yokmus demek ki.Yasadigim her gunden nefret ediyorum.Tek tutunacak dalim var o da ailem ne kadar sıksalar da.Dusunsenize ne kendinizi seviyorsunuz ne ailenizden memnunsun ne okudugunuz bolumu seviyorsunuz.Hayatimin igrencligini dusunmekten uyuyamiyorum.Insanlar kotu oldugumu anlamasin diye gulumsuyorum ama biktim artik.Biliyorum ne dertler var ama herkesin derdi kendine imis.Sizce ne yapmaliyim ?
Genişletmek için tıkla...
bence güzel değilimdir ama yakışıklı bir eşim var.
kardeşim yakışıklıdır ama güzel olmayan bir karısı var.
kiloyu azimle verirsin. kıllar dert degil. üzülmmeee :KK70:
egitimini tamamla. oku calış. kendini geliştir. akıl, kalp ve ruh guzel oldukca gerisi gercekten önemli degil.
 
black_shoes .!.:
Gercekten biktim artik.Kendimden,aynadaki goruntumden nefret ediyorum.Su an universitedeyim,yurtta kaliyorum.Yurttaki arkadaslarim cok guzeller.Bense kisa boylu,kiloluyum.Kocaman ellerim,kalin parmaklarim kocaman ayaklarim var.Yillardir spor yapiyorum diyet yapiyorum ama hormonlarim bozuk cabalarim sonucsuz kaliyor.Onlarin yuzu puruzsuz..Hormonlar sagolsun yuzumde bi sakal eksikti o da cikti.Aldirinca bas edilmez hale geliyor.Gun isiginda kimsenin yuzune bakamiyorum.Vitrinde gorup giydigim hicbir sey yakismiyor.Bir yandan saclarim dokuluyor.Bakimlari yapiyorum.Doktorlar bir sorunun yok diyor sanirim cogu genetik..Yasitlarimi seven erkek arkadaslari var.Sevildiklerini hissediyorlar.Bense bilmedigim bir sehirde yalnizim ve her seyle kendim mucadele ediyorum.Beni bugune kadar bir kisi bile sevmedi,begenmedi.Benim sevdiklerim benimle dalga gecti.Zaten sevgilim olsa ne olacak ailem gericidir bu konularda.Dusunun saca makyaja bile karisirlar kucuklugumden beri,sanki cok guzel kizlari varmis gibi..Cogu sey icimde kaldi..Abim var ya ben de erkek gibi alistim...Ayrica istemedigim vasat is bulamayacagim bir bolumde okuyorum.Hep hukuk okumak istemisimdir ama olmadi.Kazanamadim o potansiyel bende yokmus demek ki.Yasadigim her gunden nefret ediyorum.Tek tutunacak dalim var o da ailem ne kadar sıksalar da.Dusunsenize ne kendinizi seviyorsunuz ne ailenizden memnunsun ne okudugunuz bolumu seviyorsunuz.Hayatimin igrencligini dusunmekten uyuyamiyorum.Insanlar kotu oldugumu anlamasin diye gulumsuyorum ama biktim artik.Biliyorum ne dertler var ama herkesin derdi kendine imis.Sizce ne yapmaliyim ?
Genişletmek için tıkla...
Canım benim yazdıklarına çok üzüldüm. Okurken bende sana benzer bir dönemden geçtim. Standartın üstünde uzunum. İriyim. Kimse yaşıma inanmazdı. Dalga geçtikleri dahi oldu. Hemcinslerim bakışlarıyla bana kendimi çokça kötü hissettirmişlerdir.Polikistik Over yüzünden benim de hormon dengem bozuk. Regl olmaktan neredeyse tamamen kesiliyordum. Tüylenme problemi şeker hastalığına eğilim yani benim de bu gibi problemlerim oldu. Şimdi okul bitti. Yaş aldıkça duygusal gel gitler daha azaldı. Bende hala tedavi oluyorum. Seni anlıyorum. İnşallah problemlerin çözülür.
 
Doktorlar bir sorunun yok diyor ama sen kendine hormon bozukluğu teşhisimi koydun? Bence biyerlerde yanlış yapıyorsun. Kilo vermek imkansız değildir. Önce iyi bir doktor bul varsa sıkıntın tedavi olmakla başla tek doktorla sınırlı kalma eğer gerçekten sorunun yok dıyorsa spor ve diyette yanlış yaptığın bırseyler olmalı mutlaka diye düşünüyorum.
 
Canim kılların caresi lazer artık onu dene hormonlarınla ilgili tedavi aldıktan sonra kiloda verebilirsin. Ayrıca vermezsen ne olacak ki seven her türlü sever karşına Allah iyu insanları cikarsin ömrün boyunca kisa olmak da bazen avantajlı bile kendini sev sen teksin yeryüzünde kendinin kıymetini bil. Hukuk konusunda da hic uzulme çekilir dERT değil aslında bir hukukçu olarak söyleyeyim hayat çok kısa yaşamaya bak:)
 
Önce iyi bir dahiliye bölümüne uğra, gerekli tedavini olmadan şikayetlerini düzeltemezsin. Saçların için bakım yağları ve saç tipine uygun şampuan kullan dökülmelerin azalır. Giysi konusunda bedenine uygun giyinir, hafifte yüz bakımı yaparsan bitti gitti. Önce iç dünyan sonra dış tatlım
 
O kizlar sakallari cogaliyo diye almaktan vazgecmiyolar farkiniz bu olabilir mi? Utaniyosan al. Fazla kilosu olup giydiğini yakıştıran, sevgilisi olan kizlar yok mu?
 
31 yaşında 90 kiloydum, insülin direncim, troidim ve bel fıtığım vardı, ayrıca depresyon tedavisi görüyordum, tüm bunlara rağmen tam 43 kilo verdim, senin bu yaşta kilo vermemek için hiçbir bahanen olamaz, devlet hastanelerinde bile diyetisyen var git yardımcı olsunlar, işin bir matematiği var sonuçta, neyse...
sakallarını da al bu arada, aldıktan sonra tüy geciktirici krem sürersen en az 1hafta rahat edersin.
 
Emin ol çoğu kişi böyle dönemlerden geçer ama bir süre sonra kendi değerini anlarsın. Bu da yaşanması gereken bir süreç demekki. Yalnız sen sen ol aslında hep orada olacakmış hiç gitmeyecekmiş gibi düşündüğün şeylerin değerini bil. Mesela ailen gibi. İnsan en güzel günlerini yaşarken o gğnlerin en güzelleri olduğunu hiçbir zaman farkedemez. Hep üzülecek birşey bulur. Mutlak bir mutluluk yoktur. Şunu şunu yaparsam ya da şu şöyle olsaydı sonsuza kadar mutlu olurdum diyebileceğin birşey biliyor musun? Ben bilmiyorum. Masalda değilizki 'sonsuza kadar mutlu yaşamışlar' diye bitsin hikayelerimiz.
Uzun lafın kısası elindekilerin kıymetini elindeyken bil, bunu öğret kendine. Kendin için yapabileceğin en büyük iyilik budur.
 
black_shoes .!.:
Gercekten biktim artik.Kendimden,aynadaki goruntumden nefret ediyorum.Su an universitedeyim,yurtta kaliyorum.Yurttaki arkadaslarim cok guzeller.Bense kisa boylu,kiloluyum.Kocaman ellerim,kalin parmaklarim kocaman ayaklarim var.Yillardir spor yapiyorum diyet yapiyorum ama hormonlarim bozuk cabalarim sonucsuz kaliyor.Onlarin yuzu puruzsuz..Hormonlar sagolsun yuzumde bi sakal eksikti o da cikti.Aldirinca bas edilmez hale geliyor.Gun isiginda kimsenin yuzune bakamiyorum.Vitrinde gorup giydigim hicbir sey yakismiyor.Bir yandan saclarim dokuluyor.Bakimlari yapiyorum.Doktorlar bir sorunun yok diyor sanirim cogu genetik..Yasitlarimi seven erkek arkadaslari var.Sevildiklerini hissediyorlar.Bense bilmedigim bir sehirde yalnizim ve her seyle kendim mucadele ediyorum.Beni bugune kadar bir kisi bile sevmedi,begenmedi.Benim sevdiklerim benimle dalga gecti.Zaten sevgilim olsa ne olacak ailem gericidir bu konularda.Dusunun saca makyaja bile karisirlar kucuklugumden beri,sanki cok guzel kizlari varmis gibi..Cogu sey icimde kaldi..Abim var ya ben de erkek gibi alistim...Ayrica istemedigim vasat is bulamayacagim bir bolumde okuyorum.Hep hukuk okumak istemisimdir ama olmadi.Kazanamadim o potansiyel bende yokmus demek ki.Yasadigim her gunden nefret ediyorum.Tek tutunacak dalim var o da ailem ne kadar sıksalar da.Dusunsenize ne kendinizi seviyorsunuz ne ailenizden memnunsun ne okudugunuz bolumu seviyorsunuz.Hayatimin igrencligini dusunmekten uyuyamiyorum.Insanlar kotu oldugumu anlamasin diye gulumsuyorum ama biktim artik.Biliyorum ne dertler var ama herkesin derdi kendine imis.Sizce ne yapmaliyim ?
Genişletmek için tıkla...
Ah yavrum ah canım benim ... zamanla geçecek demesi kolay ama.geçecek canım. Hormonal sorun yaşadım ben de muhtemelen pcos sorunun var. Tüy kilo adet düzensizliği. Yalnız değilsin ben de yaşadım bunlar kilo veremedim hala da kiloluyim. Ama emin ol seni sevecek biri çıkacak senin de seveceğin. Ailen ise değişmez onları böyle sev ve ufak ufak büyüdüğünü anlatmaya çalış sakin ani davranma onlar da ne gördüyse onu yapıyor.
Okula gelince her şey senle biter . Ben hayata olan öfkemi çalışarak gösterdim. Çok erken yaşta işimi elime aldım. Sevmiyorsan Ailene söyle bırak seneye gir sınava puan da kırılmaz. Daha çok çalış 40 sene bu mesleği yapacaksın unutma
 
1.60 boyunda 72 kilo polikistik over hastasiydim. Tüylenme, saç dökülmesi sorunları da vardı. Ve kilo verdim, ellili rakamlardayim. Tüylenme geçti, saçım da her kadında olduğu gibi idare eder. İstemediğim bir bölüm okumuştum, ama pes etmedim. Oturdum bir sene çalıştım. Ve kazandım şu an üçüncü sınıfım. Tam bir umutsuz vakaydim. Ama bana yardım edebilecek tek kişi de yine bendim. Erkekler mi? O konuda ağzımı acarsam çok şey söylerim.
 
Canım benim :)
sen bi beren saatin üniversite yıllarındaki fotoğrafına baktın mııı :)
üzülme lütfen, bunlar çözülemeyecek şeyler değil inan ki, doktorlar birşeyin yok diyorlarsa hormonal sorunlar olduğunu nereden çıkarıyorsun
herşeyi geç bulunduğun bölümü bitirip bir iş bulmaya bak gerisi geliyor tatlım,
hepimizin başında olan şeylerdi zamanında, ama geçiyor inan ki :KK66:
hukuk okumak için ayrıca geç değillll, hem okula gidip hem seneye hazırlanabilirsin
31 yaşındayım ben bile tekrardan gireceğim sınava :)
hayatta hiçbirşey imkansız değil, sadece zamanını alacak şeyler

yolun bahtın açık olsun kuzum

Edit: o profil fotonu değiştirerek başlayabilirsin mesela hayata güzel bakmaya :)
 
black_shoes .!.:
Gercekten biktim artik.Kendimden,aynadaki goruntumden nefret ediyorum.Su an universitedeyim,yurtta kaliyorum.Yurttaki arkadaslarim cok guzeller.Bense kisa boylu,kiloluyum.Kocaman ellerim,kalin parmaklarim kocaman ayaklarim var.Yillardir spor yapiyorum diyet yapiyorum ama hormonlarim bozuk cabalarim sonucsuz kaliyor.Onlarin yuzu puruzsuz..Hormonlar sagolsun yuzumde bi sakal eksikti o da cikti.Aldirinca bas edilmez hale geliyor.Gun isiginda kimsenin yuzune bakamiyorum.Vitrinde gorup giydigim hicbir sey yakismiyor.Bir yandan saclarim dokuluyor.Bakimlari yapiyorum.Doktorlar bir sorunun yok diyor sanirim cogu genetik..Yasitlarimi seven erkek arkadaslari var.Sevildiklerini hissediyorlar.Bense bilmedigim bir sehirde yalnizim ve her seyle kendim mucadele ediyorum.Beni bugune kadar bir kisi bile sevmedi,begenmedi.Benim sevdiklerim benimle dalga gecti.Zaten sevgilim olsa ne olacak ailem gericidir bu konularda.Dusunun saca makyaja bile karisirlar kucuklugumden beri,sanki cok guzel kizlari varmis gibi..Cogu sey icimde kaldi..Abim var ya ben de erkek gibi alistim...Ayrica istemedigim vasat is bulamayacagim bir bolumde okuyorum.Hep hukuk okumak istemisimdir ama olmadi.Kazanamadim o potansiyel bende yokmus demek ki.Yasadigim her gunden nefret ediyorum.Tek tutunacak dalim var o da ailem ne kadar sıksalar da.Dusunsenize ne kendinizi seviyorsunuz ne ailenizden memnunsun ne okudugunuz bolumu seviyorsunuz.Hayatimin igrencligini dusunmekten uyuyamiyorum.Insanlar kotu oldugumu anlamasin diye gulumsuyorum ama biktim artik.Biliyorum ne dertler var ama herkesin derdi kendine imis.Sizce ne yapmaliyim ?
Genişletmek için tıkla...
kendinizle barışık olmayı deneseniz, herşeyin ilacı sizde ..
 
cirkin kadin olmaz eger para varsa..bunlarin hepsi parayla cozulebilecek seyler.yasin da genç.sen para kazanabilmek icin cabala su an.bolumun ne bilmiyorum.en iyisi ol okulda kal akademosyen olarak.cok cabala.ya da adalet oku aciktan dgs ile hukuga gec.ama bir hedef koy once sana para kazandiracak.paran olunca o saydiklarinin hepsi cozulecek emin ol.
 
black_shoes .!.:
Gercekten biktim artik.Kendimden,aynadaki goruntumden nefret ediyorum.Su an universitedeyim,yurtta kaliyorum.Yurttaki arkadaslarim cok guzeller.Bense kisa boylu,kiloluyum.Kocaman ellerim,kalin parmaklarim kocaman ayaklarim var.Yillardir spor yapiyorum diyet yapiyorum ama hormonlarim bozuk cabalarim sonucsuz kaliyor.Onlarin yuzu puruzsuz..Hormonlar sagolsun yuzumde bi sakal eksikti o da cikti.Aldirinca bas edilmez hale geliyor.Gun isiginda kimsenin yuzune bakamiyorum.Vitrinde gorup giydigim hicbir sey yakismiyor.Bir yandan saclarim dokuluyor.Bakimlari yapiyorum.Doktorlar bir sorunun yok diyor sanirim cogu genetik..Yasitlarimi seven erkek arkadaslari var.Sevildiklerini hissediyorlar.Bense bilmedigim bir sehirde yalnizim ve her seyle kendim mucadele ediyorum.Beni bugune kadar bir kisi bile sevmedi,begenmedi.Benim sevdiklerim benimle dalga gecti.Zaten sevgilim olsa ne olacak ailem gericidir bu konularda.Dusunun saca makyaja bile karisirlar kucuklugumden beri,sanki cok guzel kizlari varmis gibi..Cogu sey icimde kaldi..Abim var ya ben de erkek gibi alistim...Ayrica istemedigim vasat is bulamayacagim bir bolumde okuyorum.Hep hukuk okumak istemisimdir ama olmadi.Kazanamadim o potansiyel bende yokmus demek ki.Yasadigim her gunden nefret ediyorum.Tek tutunacak dalim var o da ailem ne kadar sıksalar da.Dusunsenize ne kendinizi seviyorsunuz ne ailenizden memnunsun ne okudugunuz bolumu seviyorsunuz.Hayatimin igrencligini dusunmekten uyuyamiyorum.Insanlar kotu oldugumu anlamasin diye gulumsuyorum ama biktim artik.Biliyorum ne dertler var ama herkesin derdi kendine imis.Sizce ne yapmaliyim ?
Genişletmek için tıkla...
sorunların neler?
-bölümün
-hormonların (sivilce +kilo bundan zaten)
-psikolojin
öncelikle 25 yaşına dek beni de kimse sevmedi, ben de çirkinim belki bilmiyorum ama kendimi seviyorum. ayrıca herkes kısmetini bekler buna inan benim kimseyle olmayıp onunla olmam beni çok mutlu ediyor saçma ilişkilerle zaman kaybetmedim diye düşünüyorum. bak olumlu yanı :KK66: olumsuz yanından bakman için bir sebebin yok...
her gün kendine olumlu şeyler söyle olur mu ve hatta yüksek sesle söyle evde kimse yokken
sorunlarına çözümler:
- bölümünün elbet ilgini çeken ve hatta yönelsen uzmanlaşsan o alanda çok güzel ilerleyebileceğin bir kolu dalı muhakkak vardır bunu bul yakala ve o yönde kendini geliştir
-hormonların: doktor kontrolünden çıkma ilaçları kullan değişmezse başka doktora git ayrıca cildiye ve diyetsiyen öneririm hayatının bir odak noktasını bunlar olsun amaaan deyip geçiştirme telefonuna alarmlar koy mesela bol su içicem cildim için her sabah ötsün atıyorum
-psikolojin ,mutlaka bir devlet psikoloğu bul ve git psikiyatrist değil bence özellikle psikolog....
ve her zaman sana iyi hissettirecek videolar vs izle kendini bunlarla dolduruşa getir
mesela ne olabilir? TED talks bilirsin türkçe altyazılı bunlardan izle bol bol
sonra bu kadını takip etmeni öneririm mr mrs meric ve böyle enerjisi yüksek olumlu insanları takip et
 
boyun kaç ve kac kılosun? kısa boylu olmamak ıcın su saatten sonra yapacak bısey yok
spor yap kulagına tak kulaklıgı sureklı yuru su iç kılo vermek kolay degıl farkındayım ama bi yerden basla
kıl tüy ıcın de ıgnelı epılasyona basla derım
ara ara gıdıp 10ar dk yaptırsan ınan tamamen bıtecek kurtulacaksın cok pahalı bı yöntem degıl
ayrıca okuyosun evde degılsın super bıse bence
kendını kılolu ve begenmeyn ne kadar arkadasım varsa evlıler ve cok mutlular
önce sen kendıle barış
emınım cok güzel bir kızsın
 
black_shoes .!.:
Gercekten biktim artik.Kendimden,aynadaki goruntumden nefret ediyorum.Su an universitedeyim,yurtta kaliyorum.Yurttaki arkadaslarim cok guzeller.Bense kisa boylu,kiloluyum.Kocaman ellerim,kalin parmaklarim kocaman ayaklarim var.Yillardir spor yapiyorum diyet yapiyorum ama hormonlarim bozuk cabalarim sonucsuz kaliyor.Onlarin yuzu puruzsuz..Hormonlar sagolsun yuzumde bi sakal eksikti o da cikti.Aldirinca bas edilmez hale geliyor.Gun isiginda kimsenin yuzune bakamiyorum.Vitrinde gorup giydigim hicbir sey yakismiyor.Bir yandan saclarim dokuluyor.Bakimlari yapiyorum.Doktorlar bir sorunun yok diyor sanirim cogu genetik..Yasitlarimi seven erkek arkadaslari var.Sevildiklerini hissediyorlar.Bense bilmedigim bir sehirde yalnizim ve her seyle kendim mucadele ediyorum.Beni bugune kadar bir kisi bile sevmedi,begenmedi.Benim sevdiklerim benimle dalga gecti.Zaten sevgilim olsa ne olacak ailem gericidir bu konularda.Dusunun saca makyaja bile karisirlar kucuklugumden beri,sanki cok guzel kizlari varmis gibi..Cogu sey icimde kaldi..Abim var ya ben de erkek gibi alistim...Ayrica istemedigim vasat is bulamayacagim bir bolumde okuyorum.Hep hukuk okumak istemisimdir ama olmadi.Kazanamadim o potansiyel bende yokmus demek ki.Yasadigim her gunden nefret ediyorum.Tek tutunacak dalim var o da ailem ne kadar sıksalar da.Dusunsenize ne kendinizi seviyorsunuz ne ailenizden memnunsun ne okudugunuz bolumu seviyorsunuz.Hayatimin igrencligini dusunmekten uyuyamiyorum.Insanlar kotu oldugumu anlamasin diye gulumsuyorum ama biktim artik.Biliyorum ne dertler var ama herkesin derdi kendine imis.Sizce ne yapmaliyim ?
Genişletmek için tıkla...
Psikolojik destek alabilirsin bence, iyi gelecektir.
 
black_shoes .!.:
Gercekten biktim artik.Kendimden,aynadaki goruntumden nefret ediyorum.Su an universitedeyim,yurtta kaliyorum.Yurttaki arkadaslarim cok guzeller.Bense kisa boylu,kiloluyum.Kocaman ellerim,kalin parmaklarim kocaman ayaklarim var.Yillardir spor yapiyorum diyet yapiyorum ama hormonlarim bozuk cabalarim sonucsuz kaliyor.Onlarin yuzu puruzsuz..Hormonlar sagolsun yuzumde bi sakal eksikti o da cikti.Aldirinca bas edilmez hale geliyor.Gun isiginda kimsenin yuzune bakamiyorum.Vitrinde gorup giydigim hicbir sey yakismiyor.Bir yandan saclarim dokuluyor.Bakimlari yapiyorum.Doktorlar bir sorunun yok diyor sanirim cogu genetik..Yasitlarimi seven erkek arkadaslari var.Sevildiklerini hissediyorlar.Bense bilmedigim bir sehirde yalnizim ve her seyle kendim mucadele ediyorum.Beni bugune kadar bir kisi bile sevmedi,begenmedi.Benim sevdiklerim benimle dalga gecti.Zaten sevgilim olsa ne olacak ailem gericidir bu konularda.Dusunun saca makyaja bile karisirlar kucuklugumden beri,sanki cok guzel kizlari varmis gibi..Cogu sey icimde kaldi..Abim var ya ben de erkek gibi alistim...Ayrica istemedigim vasat is bulamayacagim bir bolumde okuyorum.Hep hukuk okumak istemisimdir ama olmadi.Kazanamadim o potansiyel bende yokmus demek ki.Yasadigim her gunden nefret ediyorum.Tek tutunacak dalim var o da ailem ne kadar sıksalar da.Dusunsenize ne kendinizi seviyorsunuz ne ailenizden memnunsun ne okudugunuz bolumu seviyorsunuz.Hayatimin igrencligini dusunmekten uyuyamiyorum.Insanlar kotu oldugumu anlamasin diye gulumsuyorum ama biktim artik.Biliyorum ne dertler var ama herkesin derdi kendine imis.Sizce ne yapmaliyim ?
Genişletmek için tıkla...
bosver gitsin geldiği gibi yasa.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X