ofof benim tepkim kişisel olarak sana değil, senin düşüncene ve kendine çektirdiğin eziyete...
ben bir kadına bunu yakıştırmıyorum, hem kadınım, hem de kız çocuk annesiyim...
kadının ne kadar değerli olduğunu bildiğimden bu değeri kendisinden çalan kadınlarımıza kızıyorum...
kadın hayattır, kadın herşeydir... sen de kadınsın sen de hayatsın...
önünde iki yol var, ya kendine eziyet edip sürüneceksin... ya da ayağa kalkıp yürüyeceksin...
evet boşanacaksın bu benim diyen bir kadın için bile çok zor... hiç bir kadının da mutlu bir yuvayı bırakıp gitmeyeceğini sandığının aksine çok çok iyi biliyorum...
herşey bir tarafa insanı en çok yıkanın tercihinde yanılmış olduğunu kabullenmesi olduğundan bunu kabul edemeyen kişinin nasıl kendine acı çektirdiğinide biliyorum...
ama ne yapacaksın yol ayrımına tek başına gelmedin ve artık köşeyi dönüp başka bir yola girmen gerekiyorsa korkma...
ağlamak, zırlamak, hayata kahretmek, sevgiliyi suçlamak sana ne kazandıracak bir düşünelim...
bence koca bir hiç...
yok hayır ben kazanıyorum böyle çeşit çeşit hastalıkları çağırıyorum hayatıma, öfke yerleştiriyorum sinir sistemime, güzel başağrıları yaşıyorum, ona buna bağırmak için elimde güzel sebepler oldu, kendime kalmıyorum ama olsun enerjisiz, nefessiz kalmama değer diyorsan tabiki hayat senin bu yolda ilerle...
dava açtım başlıklı konunu oku bak orada sana ne yazmışım...
gelelim aslında gerçek tepkime...
her türlü yorumumun itina ile alıntı yapılmasını anlamıyorum...
sonra tanımadığım, etmediğim varlığımdan habersiz insanların beni bu kadar yakından takip etmelerine şaşırıyorum...
seninle bir problemim yok anlaşalım... elfida ben gerçekten unutmak istiyorum de yanındayım...
yok ille ağlayacam ben diyorsan işte ben bunu anlayamam...
yine de bundan sonrası güzel olsun senin için...a.s.[/QUO
elfida ben gerçekten unutmak istiyorum... acı çekmek değil...
