- 4 Nisan 2008
- 2.025
- 556
- 123
merhabalar güzeller,
direk konuya dalış yapmak isterim, 2 senedir yakın bir arkadaşım vardı çok iyi anlaştığımızı düşünürdüm.
yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi sanırım ki fazla muhabbet tez ayrılık getirdi.
4 yıllık erkek arkadaşımın arabası vardı beraber gidip gelirdik okula. sonra arkadaşım benide alırmısınız dedi ayda 100 lira versem dedi. erkek arkadaşım para istemem olmaz öyle şey dedi. kız da zorla vericem olmaz dedi. neyse zaman geçti arkadaşım para veriyorum diye bize servis muamelesi yapmaya başladı hergün kapısında 15 dakika onu bekledik. derken bu iki gün gelmedim ben onun parasını düşün demeye başladı. sanki sevgilim zorla para alıyo gibi.
derken sevgilimle sürekli kavga etmeye başladılar ortam sürekli gergindi ben hiç karışmadım bi tarafta sevgilim bi tarafta kardeşim dediğim insan. hatta ara sıra sevgilimi de kırdım bu yüzden.
bunlar küstü bir süre sonra olmaz böyle şey diye. yine araya hiç girmedim.
zamanla kız arkadşaım ayrıl bu çocuktan bu işe yaramaz demeye başladı. hatta işi ilerletip bana hakaret bile etti bi kaç sefer. hayat benim neden karışıyosun dedim. sustu. sevgilimle çok kötü bi ayrılık yaşadık başkasıyla görüştüm o dönem. ağlaya sızlaya. o sırada sevgilim beni sormuş mutlu mu diye evet mutlu diyip bana bile söylemeden benim hayatımla ilgili kararlar vermiş.
sevgilimle oturup herşeyi konuştuk. zarar veriyo o insan sana dedi. zaten onunla konuşmadan önce de farketmiştim. canı sıkkınken arar ve başka zaman hiç aramaz. yolda kalınca arar beni gel al diye sonra aramaz. yalnız kalınca arar. kısaca işi düştüğünde arıyo sadece. bi derdimi anlattığımda offf diyip dinlemez.
ben görüşmeme kararı aldım. ve bence iyi ettim. ama karşıma alıp oturup buna şu şu sebepten böyle olduk demek istemiyorum çünkü çirkefleşecek biliyorum. hiç muhatap olmamayı tercih ediyorum. zaten erkek arkadaşım da çamura taş atma üstüne sıçramasın diyo.
bugüne kadar hep tarafsız kalmıştım, ama artık erkek arkadaşımın önüne kimseyi koymak istemiyorum. hele ki çıkar için arayıp soran bi arkadaşı sevgilimin önüne hiç koymak istemiyorum.
ve bu kararı aldığımdan beri içimde çok güzel bi ferahlama var.
sadece anlatıp içimi dökmek istedimzemuszemuszemuszemus
direk konuya dalış yapmak isterim, 2 senedir yakın bir arkadaşım vardı çok iyi anlaştığımızı düşünürdüm.
yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi sanırım ki fazla muhabbet tez ayrılık getirdi.
4 yıllık erkek arkadaşımın arabası vardı beraber gidip gelirdik okula. sonra arkadaşım benide alırmısınız dedi ayda 100 lira versem dedi. erkek arkadaşım para istemem olmaz öyle şey dedi. kız da zorla vericem olmaz dedi. neyse zaman geçti arkadaşım para veriyorum diye bize servis muamelesi yapmaya başladı hergün kapısında 15 dakika onu bekledik. derken bu iki gün gelmedim ben onun parasını düşün demeye başladı. sanki sevgilim zorla para alıyo gibi.
derken sevgilimle sürekli kavga etmeye başladılar ortam sürekli gergindi ben hiç karışmadım bi tarafta sevgilim bi tarafta kardeşim dediğim insan. hatta ara sıra sevgilimi de kırdım bu yüzden.
bunlar küstü bir süre sonra olmaz böyle şey diye. yine araya hiç girmedim.
zamanla kız arkadşaım ayrıl bu çocuktan bu işe yaramaz demeye başladı. hatta işi ilerletip bana hakaret bile etti bi kaç sefer. hayat benim neden karışıyosun dedim. sustu. sevgilimle çok kötü bi ayrılık yaşadık başkasıyla görüştüm o dönem. ağlaya sızlaya. o sırada sevgilim beni sormuş mutlu mu diye evet mutlu diyip bana bile söylemeden benim hayatımla ilgili kararlar vermiş.
sevgilimle oturup herşeyi konuştuk. zarar veriyo o insan sana dedi. zaten onunla konuşmadan önce de farketmiştim. canı sıkkınken arar ve başka zaman hiç aramaz. yolda kalınca arar beni gel al diye sonra aramaz. yalnız kalınca arar. kısaca işi düştüğünde arıyo sadece. bi derdimi anlattığımda offf diyip dinlemez.
ben görüşmeme kararı aldım. ve bence iyi ettim. ama karşıma alıp oturup buna şu şu sebepten böyle olduk demek istemiyorum çünkü çirkefleşecek biliyorum. hiç muhatap olmamayı tercih ediyorum. zaten erkek arkadaşım da çamura taş atma üstüne sıçramasın diyo.
bugüne kadar hep tarafsız kalmıştım, ama artık erkek arkadaşımın önüne kimseyi koymak istemiyorum. hele ki çıkar için arayıp soran bi arkadaşı sevgilimin önüne hiç koymak istemiyorum.
ve bu kararı aldığımdan beri içimde çok güzel bi ferahlama var.
sadece anlatıp içimi dökmek istedimzemuszemuszemuszemus
