3 senelik evliyiz ama eşim gerçekten artık beni çok bunalttı. Kendisi belirttiğim gibi bencil sürekli eleştiren küçümseyen hiç bir şeyi beğenmeyen çoğu zaman gergin sinirli biri. Ortak noktamız yok. Akşamları şu meşhur Online savaş oyunu oynar tüm gece kulaklığını takıp. Ben ise aktif sosyal bir insanım. İnsan ilişkilerini gezmeyi yeni yerler keşfetmeyi sohbet etmeyi kitap okumaya dizi/film seyretmeyi seven bir insanım. Bunların hiçbirini sevmez iş dışında evde oturmayı tercih eder. Beraber alişverişe gidelim mi derim beni sürükleme avm ye der geçer köşesine oturur. Sinemaya gideriz dışarıda 10 km ötemde yürür asla elimi tutmaz. Özel günlere karşı alerjisi var. Doğumgünüm hep bir sorun olmuştur. Ağzının kenarı ile kutlar başka bişi yok. En son anneler gününde ilk anneler günüm bu sene kutlamadı bile. Çok bozuldum birazda kırıldım. Bir çiçek alabilirdi evladımız için teşekkür edebilirdi. Doğum yaptım bir çiçek bşr kutlama bile olmadı. Doğum sonrası çekim yapalım dedik zorla katıldı zorla girdi karelere. Beraber hiç foto çekilmek istemez. Hep ben yakalarım bir kare evladımız ile beraber. Oğlumuz ile olan fotosunu koydu hesabında paylaştı. Ama aile olarak olan fotomuzu görmedi bile. Ben artık istenmediğimi düşünüyorum. Tavır aldığımda ise gelip gönlümü alıyor öpüyor. Sürekli kadınları aşşağılıyor. Trafikte evde her yerde. Bende o zaman patlıyorum o zaman evlenmeseydin benimle katolik nikahı kıymadık. Ayrılabilirsin benden kapı orada diyorum. Yol canım şaka yapıyorum diyor gelip öpüyor falan. Ama ben artık çok sıkıldım. Psikolojim bozulmaya başladı. Bir yardım alabilirim. Ne önerirsiniz?