Merhaba,
Altı yaşında bir oğlum var.Normalde sosyal herkesle bağ kurabilen bir çocuk.Sorun ise aşırı iyi niyetli ve boyun eğen bir çocuk olması.Herkesin yönetebilecegi bir çocuk yani.Bunu fark ettiğimde öz güvenini geliştirmek adına ona zorla bir şeyler yaptırmamaya başladım onun kararlarına saygı duymaya seçtiği saçma sapan kıyafeti almaya oyuncaklarını toplamiyorsa peki demeye başladım.Biraz olsun insanlara hayır demeyi öğrendi ama geçen soyledigi şey beni çok üzdü.Oyuncak günlerinde oyuncağını oynamak isteyen herkesle paylasiyormus ama ona oyuncak kalmiyormus o da kenara geçip oturuyormuş.Annnecim sen de beğendiğin kişiden oyuncağını iste onunla oyna dedim.Ben beğenmiyorum oyuncakları dedi(çocuğun mutlaka ilgisini çeken bir şey olmuştur burada yalan soyluyor)Böyle olduğunu bilmiyordum çok üzüldüm dedim.Oyle deyince ben istemediğim için oturuyorum sıkılıyorum falan dedi.İcime öküz oturdu.Ogretmenini arayıp sormalı miyim kendini çekiyor mu diye.Bir de dışarda oynarken böyle bir durum fark ettim.Cocuklar bildiğin yonetiyor zorbalık yapıyor kendimi tutamayıp müdahale ediyorum bazen kendisine de nasıl baş edeceğini anlatıyorum ama durum başa sarınca dışarı salmadim.Bu sefer çok sıkılıyorum gideceğim yaptirmayacagim bir daha diyor
öğrencilerimden de dislanmaya, zorbalığa maruz kalanlar oluyor ve ben onlar için de ne yapacağımı bilmiyorum.
Altı yaşında bir oğlum var.Normalde sosyal herkesle bağ kurabilen bir çocuk.Sorun ise aşırı iyi niyetli ve boyun eğen bir çocuk olması.Herkesin yönetebilecegi bir çocuk yani.Bunu fark ettiğimde öz güvenini geliştirmek adına ona zorla bir şeyler yaptırmamaya başladım onun kararlarına saygı duymaya seçtiği saçma sapan kıyafeti almaya oyuncaklarını toplamiyorsa peki demeye başladım.Biraz olsun insanlara hayır demeyi öğrendi ama geçen soyledigi şey beni çok üzdü.Oyuncak günlerinde oyuncağını oynamak isteyen herkesle paylasiyormus ama ona oyuncak kalmiyormus o da kenara geçip oturuyormuş.Annnecim sen de beğendiğin kişiden oyuncağını iste onunla oyna dedim.Ben beğenmiyorum oyuncakları dedi(çocuğun mutlaka ilgisini çeken bir şey olmuştur burada yalan soyluyor)Böyle olduğunu bilmiyordum çok üzüldüm dedim.Oyle deyince ben istemediğim için oturuyorum sıkılıyorum falan dedi.İcime öküz oturdu.Ogretmenini arayıp sormalı miyim kendini çekiyor mu diye.Bir de dışarda oynarken böyle bir durum fark ettim.Cocuklar bildiğin yonetiyor zorbalık yapıyor kendimi tutamayıp müdahale ediyorum bazen kendisine de nasıl baş edeceğini anlatıyorum ama durum başa sarınca dışarı salmadim.Bu sefer çok sıkılıyorum gideceğim yaptirmayacagim bir daha diyor
öğrencilerimden de dislanmaya, zorbalığa maruz kalanlar oluyor ve ben onlar için de ne yapacağımı bilmiyorum.
bence bizim nesilde, hatta önceki nesillerde çocukluktan kaynaklı derin travmalar var ama çoğumuz belki farkında bile değiliz, hele önceki nesil hiiiç değil. biz ne dayaklar yerdik, ne ezilirdik bak sapasağlam büyüdük vs diyen insanların çoğunda kendilerine dahi itiraf edemedikleri travmalar, ikilemler olduğunu düşünüyorum/gözlemliyorum. ha bu demek değil ki pamuklara sarıp sarmalayarak büyütelim; ancak çocukken kendini ifade edemeden, hakkını arayamadan büyüyen kişilerin yetişkinlik hayatında da ciddi sosyal anlamda ciddi sıkıntılar yaşama ihitmali olduğu aşikar. 
