- 3 Nisan 2017
- 288
- 1.334
- 113
- Konu Sahibi ombreistiyorum
-
- #1
Söylediklerinize katılıyorum. Öğrencilikte de birkaç şeyle karşılaştım fakat sonradan üniversite hocalarima karşı konuştuğum şeylerde sonra düşündüğümde pisman olmuşluğum oldu. Sanırım bu noktada kendimi sakinliğe yoneltmeli, iş için daha fedakar düşünmeliyim. Fikriniz için cook teşekkür ederim :)Hemen hemen herkes iş hayatına alışana kadar bir sancılı dçnemden geçiyordur bence. Yalana, ikiyüzlülüğe göz yummak değil de politik olmayı öğrendiğin zaman kolaylaşıyor. Elbette zor olacak ama öğreneceksin. Öğtencilikte de benzer stresi yaşadığın için beklediğinden kolay olur alışmak.
Ben de iyi insanlarla karşılaşmayi diliyorum, güzel fikriniz için teşekkürler. Yaşım 27 kalacak yerim şirket tarafindan ayarlanacakmis. Yapacağım faaliyetleri bilmeden de hemen toz pembe hayallere girmek istemiyorum. Gerçek hayatta insanları hep kendim gibi sanar ve sıcak olurum. Ama dediğiniz sey doğru belli bir mesafe iyi olacaktir. Dikkat edeceğim. Teşekkür ederim:)İş hayatınin ilk asamasi gerçekten zor bir süreç.
Öncelikle iyi insanlarla karşılaşmanızı dilerim.
Umarım mülakat sonucu olumlu olur ve ise başlarsınız.
Nacizane bir kaç tavsiye verebilirim;iş arkadaslaribuzla özel hayatınızda mesafeli olun.
kaç yaşındasınız bilmiyorum ama uzak bir şehirde şehri tanımak adına öğrenci evi yada yurt gibi bir yerde kısa süreli de olsa kalarak bütçenize uygun ve bölgeyi tanıyarak iyi bir ev tutmaniza imkan sağlayacaktır.
İş hayatınin özellikle ilk bir ayı zor geçer çünkü insanın özgürlüğü elinden alınmış gibi oluyor. Maaşınız alıp yorgunlultan harcamaya vakit bile bulamadığınız zamanlar olabiliyor.
o yüzden sabır ile devam etmek lazım.
Basarilar
Aa çok sevindim. Hem meslektaş olduğumuz hem de işinizi severek yaptığınız için :)meslektaşız,
o kadar seviyorum ki mesleğimi, kelimelerle zor anlatabilirim :)))
nedir canını sıkan ama tam anlamadım?
ilk zamanlar her iş yerinde alışma evresi zor olur zaten, bunu gözünde büyütme eğer tek mesele buysa.
Aa çok sevindim. Hem meslektaş olduğumuz hem de işinizi severek yaptığınız için :)
Benim yeteneklerim bilgisayar üzerine var fakat özel sektöre yetememe kaygısı yaşıyorum. Daha önce bir özel şirkette kısacık çalışmam oldu ve sahtelik yalanlarla ilerlenebileceğine tanık oldum, yalana davet edildim. Ben ise bu tarz yalanli işlere gelemiyorum. Bana uymayan bir hareket olunca yüzüm düşebiliyor. Aslinda ön yargım oluşmuş durumdaydi özel sektöre. Fakat evde daha cok beklememek için cv gönderdim cevap geldi. Şuan onlara yetebilir miyim, beni cok bilgili beklerler mi diye düşünüyorum. Aslında kendime güvenirim ama iyi bir görüşme sağlayıp onlara yetme derdine girdim. Kendimi azıcık körelmiş de hissediyorum. Kodlamadan uzak kaldığım için. Ama önceki girdiğim şirket oryantasyon eğitimi vs vermedi balıklama her işi bekledi. Bu iş de öyle çıksın istemiyorum.
bu yetememe kaygısı ilk bir kaç ay oluyor, alışınca geçecektir.
ki bizim meslekte aslında hiyerarşi çok önemli olmadığından genelde insanlar dürüsttür, kavgası yapılacak bir koltuk da pek yok çünkü, o yüzden siz olduğunuz gibi olun. elbette teknoloji çok hızla gelişiyor ve bazı konularda eksiğiniz olması normal, siz yeter ki kendini geliştirmeye istekli olun ve bu öğrenme sürecinde fedakar olun. ben de doğum nedeniyle 2 yıl kadar ayrı kaldım meslekten, bende de kaygılar var şu anda, ama kendime bir 6 ay veriyorum normale dönmek için, bu sürede de tabi biraz daha özverili çalışacağım, eksiklerimi tamamlamak adına.
Başlangıcı çok kötü idi. Kendimi kaldırılmış hissediyordum. Bana çalışma hayatının bu kadar sıkıcı olduğunu kimse söylememişti. Bilseydim, iyi bölümlerde okuycam, ortalama yapicam diye ugrasmazdim diye düşünüyordum. Şimdi şimdi alıştım, çok da memnunum isimden. Bilgisayar mühendisliği de güzel meslek, hayata geç kalmayı filan boşver, zaman içinde çok güzel olur, tecrübe ile sabit.Merhaba arkadaşlar,
Bilgisayar mühendisiyim ve uzak bir ilden iş teklifi geldi. Olumlu sonuçlanırsa memleketime yaklaşik 11 saatlik yerde oturmaya başlayacağım. Bu yer ideal ve güzel. İmkanlari iyi söylendi. Ön mülakat yapıldı sırada yüzyüze görüşme var bir hafta sonra gideceğim.
İşe çok ihtiyacım var maddi manevi acidan. Cok cevre baskisi oldu devamlı kendi çabalarımla uzun da olsa bir unvan elde ettim açıkçası hayata atılmak icin de geç kaldığımı da düşünüyorum. Hemen maksadıma geçeyim en iyisi :) bu iş dışardan iyi gözükmekte fakat hep bir çıkar arıyorum, güvenememe sorunu var..Bazi yaşadıklarım sebebiyle kendimi tam olarak anlayamıyorum normalde bazi zamanlar cok pozitifim fakat yalana yapmacıkliga cok sinirleniyorum eyvallah edemiyorum.... ne istediğimi bilmeme konusunda tereddüt yaşıyorum. İş hayatı elbette yıpratıcı olabiliyor alışana kadar sancı çekebilirim.
Size danışmak istiyorum, çalışıyorsaniz, çalışma geçmişiniz olduysa ya da çevrenizde ki arkadaş/akrabalardan gördüğünüz kadarıyla neler yapabilirim görüşmelerde ki deneyimlerinizi gerçek yaşanmışlik olacağı için önemsiyorum.
Ve aranızda işini severek yapanlar başlangıcı nasıldı, nasıl bir psikolojiyle işe başladı nelerle karşılaştı gibi kısa veya uzun tavsiye/uyarı/hayat dersi vb. yorumlarinizi bekliyorum...
Başlangıcı çok kötü idi. Kendimi kaldırılmış hissediyordum. Bana çalışma hayatının bu kadar sıkıcı olduğunu kimse söylememişti. Bilseydim, iyi bölümlerde okuycam, ortalama yapicam diye ugrasmazdim diye düşünüyordum. Şimdi şimdi alıştım, çok da memnunum isimden. Bilgisayar mühendisliği de güzel meslek, hayata geç kalmayı filan boşver, zaman içinde çok güzel olur, tecrübe ile sabit.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?