Merhaba arkadaşlar.bir yıl oldu eşimle ayrılalı.ben küstüm babamın evine gelmiştim.karşı taraf ve kocam olacak insanda isabet olmuş gibi davrandılar.düzeltmeye uğraşmak yerine daha da kötü hale getirdiler.her neyse 3 ay öncede boşandık onun isteğiyle.
Asıl konum şu.iki gün önce teyzesi ile karşılaştım hemen yüzümü çevirdim ve hızla yürümeye başladım.Kadın geldi elimi tuttu görüşebilir miyiz dedi.Ben dumura uğradım.annem kardeşlerim de yanımda.hayır görüşmeyelim dedim.elimi çektim.ısrarla sıkı bir şekilde tutuyor görüşelim diyor.görüşecek birşey yok dedim.hakkını helal et olan oldu geçen geçti dedi.Ben sinir şaşkınlıktan tam cevapta veremiyorum tabi.Bu öyle birşey değil olan bana oldu dedim.siz ikinizde gururunuza yenildiniz dedi.hayır ben bir sülalenin kurbanı oldum dedim hemen uzaklaşıp gittim.iki gündür çok psikolojim bozuldu.olan oldu geçen geçti ne demek.Ben bir çocukla boşandım bunlar yüzünden.Bu bu kadar basit bir olay mı.
Ben 9-10 ay babamın evinde kaldım hiçbiri aramadı da şimdi ne görüşecek.
Ya bunların vicdanı mı çok rahat nasıl bu kadar cesurlar.ya da kadın gerçekten çok iyi kapli mi çözemedim.
Allah aşkına bu nasıl bir durum bir yorum yapın.acımı daha da çoğalttı bu olay.çok ağladım.ve bu ayrılık süresinde en çok olayı kötü hale getiren bu kadının kocasıydı.
Gerçekten vicdanları çok rahat demek ki.hiç önemsememişler
