Erkek:Seninle çıkmaktan bıktım.Artık buna bir son verelim.
Kadın:Ayrılmak istediğini hiç fark ettirmemiştin, şaşırdım!
Erkek:Seninle olan herşey çok güzeldi ve hep öyle kalacak.
Kadın:Gitmek istiyorsan; elimden hiç bir şey gelmez. Nerede yanlış yaptım acaba, sorun neydi?
Erkek:Sorun herkesin kendince bir dünyası ve yaşantısının olmasıydı.
Kadın:Bu her insanda aynıdır zaten.Ayrı uğraşlar ayrı zevkler ayrı evler.
Erkek:Neden de bu zaten.Ayrı evler.
Kadın:Biraz açar mısın? Anlayamadım
Erkek:Ayrı evlerde yaşıyoruz bunu kast ettim.
Kadın:Ehhhhhhh yani olması gereken bu.
Erkek:Hayır olması gereken bu değil.
Kadın:Saçmalıyorsun ailemi bırakıp yanına taşınamam ya! Hangi ülkede yaşadığımızın farkında mısın?
Erkek:Elbette farkındayım.Yanıma taşınmanı istiyor olmam normal.
Kadın:Haklısın yanında olmamı istemen doğal ancak dediğin gibi sanırım ayrılmalıyız.Seninle aynı
çatı altında bulunamam.
Erkek:Beni hayel kırıklığına uğrattın.Aynı evi paylaşmak istemeyeceğin aklımdan geçmemişti.
Kadın:Gitmeliyim geciktim.Evde işlerim var. Merak ederler.
Erkek:Konuyu değiştirmekte üstüne yok
Kadın
eki ayrılma kararına saygı duyuyorum.
Erkek:Öyle birşey dediğimi hatırlamıyorum.
Kadın:Bugün aklın başında mı? Buluştuğumuz andan beri ayrılıktan bahsediyorsun. Kabul etmeyeceğim
önerilerden konuşuyorsun.
Erkek:Hayatım aynı evi paylaşmak istediğimden ne anladın sen ALLAH aşkına.
Kadın:Aklım karıştı.Şeyyyyyyy beeeeeeeeeennnnnnnn.
Erkek:Her sabah yanımda uyanır mısın.
Kadın:Olmaz demiştim sanırım sana.Kırıcı oluyorsun.
Erkek:Öffffffff yaaaaaaaaaaaaaa.. Ne kadar da zormuş bunları konuşmak.
Kadın:Tamam daha anlayışlı insanı bul.Mutlu olursun.
Erkek:Ne çok konuşuyorsun !!
Kadınemek çenem düşük öyle mi?
Erkek:Ya bir sus ya hem dırdırcı hem de anlayışsızsın!
Kadın:Bunları söylemek için yıllardır neden bekledin. Sıkıntın başladığında ayrılalım diyebilirdin.
Erkek:Saçmalama ya anlayışsızsın. Evlenelim diyordum bir türlü susmadın ki söyleyeyim.
Kadın:Ne, ne, ne? Aman Allah'ım...
Erkek hala vazgeçmediyse mutlu son...
Kadın:Ayrılmak istediğini hiç fark ettirmemiştin, şaşırdım!
Erkek:Seninle olan herşey çok güzeldi ve hep öyle kalacak.
Kadın:Gitmek istiyorsan; elimden hiç bir şey gelmez. Nerede yanlış yaptım acaba, sorun neydi?
Erkek:Sorun herkesin kendince bir dünyası ve yaşantısının olmasıydı.
Kadın:Bu her insanda aynıdır zaten.Ayrı uğraşlar ayrı zevkler ayrı evler.
Erkek:Neden de bu zaten.Ayrı evler.
Kadın:Biraz açar mısın? Anlayamadım
Erkek:Ayrı evlerde yaşıyoruz bunu kast ettim.
Kadın:Ehhhhhhh yani olması gereken bu.
Erkek:Hayır olması gereken bu değil.
Kadın:Saçmalıyorsun ailemi bırakıp yanına taşınamam ya! Hangi ülkede yaşadığımızın farkında mısın?
Erkek:Elbette farkındayım.Yanıma taşınmanı istiyor olmam normal.
Kadın:Haklısın yanında olmamı istemen doğal ancak dediğin gibi sanırım ayrılmalıyız.Seninle aynı
çatı altında bulunamam.
Erkek:Beni hayel kırıklığına uğrattın.Aynı evi paylaşmak istemeyeceğin aklımdan geçmemişti.
Kadın:Gitmeliyim geciktim.Evde işlerim var. Merak ederler.
Erkek:Konuyu değiştirmekte üstüne yok
Kadın
eki ayrılma kararına saygı duyuyorum.Erkek:Öyle birşey dediğimi hatırlamıyorum.
Kadın:Bugün aklın başında mı? Buluştuğumuz andan beri ayrılıktan bahsediyorsun. Kabul etmeyeceğim
önerilerden konuşuyorsun.
Erkek:Hayatım aynı evi paylaşmak istediğimden ne anladın sen ALLAH aşkına.
Kadın:Aklım karıştı.Şeyyyyyyy beeeeeeeeeennnnnnnn.
Erkek:Her sabah yanımda uyanır mısın.
Kadın:Olmaz demiştim sanırım sana.Kırıcı oluyorsun.
Erkek:Öffffffff yaaaaaaaaaaaaaa.. Ne kadar da zormuş bunları konuşmak.
Kadın:Tamam daha anlayışlı insanı bul.Mutlu olursun.
Erkek:Ne çok konuşuyorsun !!
Kadınemek çenem düşük öyle mi?
Erkek:Ya bir sus ya hem dırdırcı hem de anlayışsızsın!
Kadın:Bunları söylemek için yıllardır neden bekledin. Sıkıntın başladığında ayrılalım diyebilirdin.
Erkek:Saçmalama ya anlayışsızsın. Evlenelim diyordum bir türlü susmadın ki söyleyeyim.
Kadın:Ne, ne, ne? Aman Allah'ım...
Erkek hala vazgeçmediyse mutlu son...
