• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Berbat hissediyorum

Elif9960

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
8 Temmuz 2023
3
-1
1
35
Uzun zamandır bu siteyi takip ediyordum böyle bir konu açacağım aklıma gelmezdi.Ben yıllardır kpssye hazırlanıyorum, atanamadim.Özelde kısa bir süre çalıştım daha sonra pandemi çıkınca iş bulamadim.Fabrikalara başvurdum yine aramadilar.Çok üzgünüm, psikolojim bozuk.Herkes sürekli bunu soruyor hatta atanamadigim için mutlu olan akrabalarım var.29 yaşındayım bekarım maddi- manevi anlamda iyi talipler çıktı fakat işim olmadan evlenmek istemedim.

Kimseye el açmadan yaşamak istedim isim olmadığı için evlenmek kumar gibi geldi.(kötü biri olursa her şey daha zor olur diye)Annemle babam yıllardır mutsuz bir evliliğin icindeler sürekli kavga ediyorlar.Her sabah kavga seslerine uyanıyorum.Çok mutsuzum.Abim var ama elden farkı yok.Sadece annem vardı benim için.Artık o da yok.Parasızlıktan,sahipsizlikten,taşradan, herkesten bıktım artık.Her konuda her zaman anneme destek oldum.Sahip çıktım, destek oldum, fakat oğlu kıymetli oldu.Bizim evde kız olmak suç ben sadece kendi ayakları üzerinde duran biri olmak istemiştim.Annemin beni sevdiğini düşünüyordum fakat kendimi kandırmışım.Yıllardır yanında oldum, çok fedakarlıklar yaptım ama değmezmiş.Annem beni sevmiyor ben sever diye çok uğraştım ama olmadı.Bedava hizmetçi olarak gördü.Her zaman ben suçlu oldum.Oğlu hep haklıydı çünkü o erkekti.Bugün oğlunun saçma sapan bir hareketi yüzünden tartıştık.Bana sen bu sınavı kazanamazsin yıllardır giriyorsun olmuyor dedi.Kimsem yok şu hayatta.İşim,eşim,param,ailem yok.Allah bile beni sevmemiş.Vermedi hiçbir şey.Kendimi berbat hissediyorum.Sanki biri kalbimin üzerinde tepinmiş gibi.Çok yorgun ve kimsesizim.Umarım tez vakitte ölürüm.İyi şeylere layık değilim.O kadar fedakarlık yaptım karşılığı bu oldu.Kimsesizlik çok zor.Umarım çaresiz hastalıklara tutulurum.Çok üzgünüm kimsem yok.
 
Sacmalama lutfen kendine acimaktan vazgec, o zaman iyileseceksin. Olunce nolacak!!! Ben de atanamamis 28 yasinda ozellerde surunmus bir ogretmenim annem babam kimsem yok evlenmemekle cok akillilik yapmissin atanacaksin diye bie kaide yok baska alanlara yonel , ya da sektor degistir. Aileyi biz secemiyoruz. Annemi babami istemedigim an uni den mezun olur olmaz ev arkadasi bulup ayri eve ciktim ve annem babam beni hic affetmedi. Inan yasadiklarinin aynisini yasadim ama sakin ailene sirtini donme bir ise gir ve acilen calismaya baslaaa
 
Aileler bazen ne konuştuğunu bilmiyor. Kardeşim benden önce atandı. Ben ücretli öğretmenlik yapıyordum. Annem bana o zaman senle benim hiçbir farkım yok sen de benim gibi evdesin demişti. O zaman üzüntüden bir gün boyunca yataktan çıkmamıştım. Çünkü paramı kazanıyordum. Hiçbir beklentim ve muhtaçlığım yoktu. Ona rağmen bunu söylemişti. Halen aklıma gelince sinir olur üzülürüm.


Üzülme kardeşim. Atanmak şart değil gir bir işe paranı kazan. Para kazanmak bile insana bir özgüven mutluluk veriyor. Aile evinden biraz olsun uzaklaşmış olursun. İyi birisi çıkarsa da çevirme. Her şey atanmak değil. Elbet bir gün olur.
 
Merhaba mesajınızı okudum ve taşralı gibi bir şey demişsiniz küçük bir şehirde yaşıyorsunuz galiba .İşte iş bulamama sebebiniz kesinlikle bu benimle aynı bölümden aynı üniversiteden dersleri benden kötü arkadaşım İstanbulda yaşıyor diye günde 4 5 iş teklifi alıyor ama ben küçük yerde kupkuru bir teklif bir iş ilanı bulayım da şansımı deneyeyim bu bile yok yani.Başka şehirde işleri ara ve başvur belki maaşları iyidir ve şehir değiştirirsin tek tavsiyem budur
 
Back
X