- 14 Haziran 2014
- 17
- 21
- 18
Selamlar herkese...
dün ve bugün karşılaştığım bir durumu birilerine anlatmak ve sadece içimden atmak istediğim için bir kenara yazmak istiyorum.Zamanınızı boş yere çalacağımı hissedecekseniz de şimdiden özür dilerim.Hakkınızı helal edin.
Ben normalde herkesle konuşan böyle canlı bir insan değilimdir ve yüz yapımda serttir.yani gülümsemediğim zamanlar serttir.Ama iyi ve komik durumlarda dahil olmayı severim.herneyse..
Dün kaldığım apartın karşısındaki markete gittik arkadaşla.Kasaya geldiğimizde sahibi olsun kasiyer olsun bu zamana kadar hiç muhattap olmadığım konuşmadığım insanlar yani..ay ne kadar soğuksun.ayy enerjimi çektin diyorlar bana..sonra oranın sahibi de diyor işte çok ciddi duruyorsun..
yanımdaki arkadaşım da ben de bir şaşırdık..neden şimdi böyle birşey dediler diye.arkamıza bile bakmadan çıktık oradan..cidden kötü hissettim sanki birine bir kötülük yapmışım gibi.
Şİmdi eğer aranızda normal yani enerjini hissetmişler söylemişler diyeceksiniz.Ama insanlara güven olmuyor asla.Güvenilecek insanlara rastlasam bile tam olarak kendimi bağlamak istemiyorum.Hep kırılıyorum üzülüyorum .ben insanlara gerçekten çok nazik bakıyorum.Yaradılışıma şükürler olsun ki yüzüm sert yoksa herkes hayatıma girmeye uğraşırdı ve daha çok kırılırdım.Allah beni hep koruyor diye düşünüyorum.beni en çok hayatıma aldıklarım zarar veriyor.bu yüzden atlıyamıyorum işte nasılsın bugün..falan fistan diye.Ayrıca öyle çok param yok ve kapalı bir bayanım..kıyafetimin her zaman berbat oldugunu düşünerek yaşıyorum.2-3 kıyafetim var işte pijamalarım bile eski.hep düşünecek bişeylerim var kafamda.o yüzden gülümsemek için artı bir fikrim olmuyor.ay insanlara gülümsemem gerek etrafa mutlu gözükmem güzel gözükmem gerek diye.
Ayrıca bu güven problemimle ilgili ek olaylarım var. Bana iltifat eden insanları hayatımdan çıkarıyorum. Yani yüzümü görmemiş bir insann mesela .hayatıma girmeye çalıştıgını hissedip onu uzaklaştırıyorum.
Yalnızlığa ciddi anlamda kapıldım.Bunun nedenini de hayatımda zor zamanları hep bir başıma kalmış atlatmış olmakta görüyorum. Allah hep yardım etti elhamdüllillah ve sokakta kalma tehlikeleri atlattım. herşeyi Allah verdi Allah benden razı olsun işte ben hakkını ödiyemem Rabb ime.
kimseye güvenemiyorum.ailem dışında da kimse beni çekmez sanırım.
o yüzden sert gözükeyim ya da gözükmiyeyim bir önemi yok benim için.yalnızca bu kadar insanlara nazik yaklaşıp sırf bu şekilde birşeyler duymak canımı sıkıyor.acıtıyor canımı...
Okuduğunuz için teşekkür ederim.sanırm bu kadar..
dün ve bugün karşılaştığım bir durumu birilerine anlatmak ve sadece içimden atmak istediğim için bir kenara yazmak istiyorum.Zamanınızı boş yere çalacağımı hissedecekseniz de şimdiden özür dilerim.Hakkınızı helal edin.
Ben normalde herkesle konuşan böyle canlı bir insan değilimdir ve yüz yapımda serttir.yani gülümsemediğim zamanlar serttir.Ama iyi ve komik durumlarda dahil olmayı severim.herneyse..
Dün kaldığım apartın karşısındaki markete gittik arkadaşla.Kasaya geldiğimizde sahibi olsun kasiyer olsun bu zamana kadar hiç muhattap olmadığım konuşmadığım insanlar yani..ay ne kadar soğuksun.ayy enerjimi çektin diyorlar bana..sonra oranın sahibi de diyor işte çok ciddi duruyorsun..
yanımdaki arkadaşım da ben de bir şaşırdık..neden şimdi böyle birşey dediler diye.arkamıza bile bakmadan çıktık oradan..cidden kötü hissettim sanki birine bir kötülük yapmışım gibi.
Şİmdi eğer aranızda normal yani enerjini hissetmişler söylemişler diyeceksiniz.Ama insanlara güven olmuyor asla.Güvenilecek insanlara rastlasam bile tam olarak kendimi bağlamak istemiyorum.Hep kırılıyorum üzülüyorum .ben insanlara gerçekten çok nazik bakıyorum.Yaradılışıma şükürler olsun ki yüzüm sert yoksa herkes hayatıma girmeye uğraşırdı ve daha çok kırılırdım.Allah beni hep koruyor diye düşünüyorum.beni en çok hayatıma aldıklarım zarar veriyor.bu yüzden atlıyamıyorum işte nasılsın bugün..falan fistan diye.Ayrıca öyle çok param yok ve kapalı bir bayanım..kıyafetimin her zaman berbat oldugunu düşünerek yaşıyorum.2-3 kıyafetim var işte pijamalarım bile eski.hep düşünecek bişeylerim var kafamda.o yüzden gülümsemek için artı bir fikrim olmuyor.ay insanlara gülümsemem gerek etrafa mutlu gözükmem güzel gözükmem gerek diye.
Ayrıca bu güven problemimle ilgili ek olaylarım var. Bana iltifat eden insanları hayatımdan çıkarıyorum. Yani yüzümü görmemiş bir insann mesela .hayatıma girmeye çalıştıgını hissedip onu uzaklaştırıyorum.
Yalnızlığa ciddi anlamda kapıldım.Bunun nedenini de hayatımda zor zamanları hep bir başıma kalmış atlatmış olmakta görüyorum. Allah hep yardım etti elhamdüllillah ve sokakta kalma tehlikeleri atlattım. herşeyi Allah verdi Allah benden razı olsun işte ben hakkını ödiyemem Rabb ime.
kimseye güvenemiyorum.ailem dışında da kimse beni çekmez sanırım.
o yüzden sert gözükeyim ya da gözükmiyeyim bir önemi yok benim için.yalnızca bu kadar insanlara nazik yaklaşıp sırf bu şekilde birşeyler duymak canımı sıkıyor.acıtıyor canımı...
Okuduğunuz için teşekkür ederim.sanırm bu kadar..