Kızlar geçen gün konu açmıştım yatakları ayırdık diye.. sizden gelen mesajları okudukça kafam karışmadı değil. Ama düşündükçe de gerçekten artık kaldıramadığımı farkediyorum. Tamam esim çok iyi bi baba beni de sever ilgilidir ama bi kavga anında sözlendiğimizden beri ithamları hiç bitmedi hem aileme hem bana. Kendimi artık iğrenç hissediyorum çalışıyorum devlette çok güzel bi işim var güzelim herkes genelde çok sever anlaşılması güç biri değilimdir ama gel gelelim eşimle bu konularda hiç anlaşamıyoruz..ve sürekli beni haksız görmesi kendini ve ailesini kusursuz görmesi bunu yaparkende beni yermesi iğrenç hissettiriyor.. artık kendimi sevmiyorum ve kendime güvenim kalmadı resmen
Aklındakiler ona göre hiç şaşmaz doğrudur her konuda mükemmel ve haklılar ben ise hep haksız bunu derken de üzülmüşüm kırmış yanılmış umru olmas.. bi kere ayrıldık tekrar birleştik ama değişen hiç bişey olmamış bugün bunu anladım..
Yatakları birleştirme konusunda o adım atanaa kadar biley yapmıycam kararlıyım çünkü hep ben taviz verdim alttan aldım ve oda yapmıycak yine beni suçlayacak..Şimdi bi bebeğimiz var on aylık yavaştan boşanma kararını da düşünmeye başladım ama bebeğim elimi kolumu bağlıyor ... nolur bi akıl verin bu süreçleri nasıl atlattınız bebeğimi babasından ayırmayı düşünerek bencillik mi yapıyorum
Aklındakiler ona göre hiç şaşmaz doğrudur her konuda mükemmel ve haklılar ben ise hep haksız bunu derken de üzülmüşüm kırmış yanılmış umru olmas.. bi kere ayrıldık tekrar birleştik ama değişen hiç bişey olmamış bugün bunu anladım..
Yatakları birleştirme konusunda o adım atanaa kadar biley yapmıycam kararlıyım çünkü hep ben taviz verdim alttan aldım ve oda yapmıycak yine beni suçlayacak..Şimdi bi bebeğimiz var on aylık yavaştan boşanma kararını da düşünmeye başladım ama bebeğim elimi kolumu bağlıyor ... nolur bi akıl verin bu süreçleri nasıl atlattınız bebeğimi babasından ayırmayı düşünerek bencillik mi yapıyorum
