benım sorunum şu arkadaslar.hıckımsenın ii şeyler yapmasını basarmasını ıstemıyorum.çok nadır ınsanların başarılarına sevınıyorum kendım yapaadıgım ıcın olsa gerekk ama bu durumu nasıl duzeltecem bılmıyorum.mesela ben sınavı kazanamadıysam ıcımden o da kazanamamıstır dıye gecırıyorum sankı karsımdakı kısıde kazanamayınca rahatlıyorum.ama bu durum yakın cevremdekı ınsanlar ıcın gecerlı yanı tanıdıklarım.tanımadıgım ınsanlarla bır sorunum yok.cok sevdıgım bır arkm da olabılıyor bu bu durumu nasıl atlatacam ben ya:S böle olmasını ıstemıyorum bunları dusunmek ıstemıyorum ama elımde degıl.bu durumuun hayatımı etkıledıgını dusunuyorum sankı böle dusununce Allahta bana ceza verıyor gıbı gelıyor.nasıl atlatacam ben bunu
	
		
			
		
		
	
				
			
 
	 
 
		 
 
		 
 
		 
 
		 Yani demek istediğim benim sorunumun farkı kendim yapabildiğim halde, belki de en iyisini yapabildiğim halde kimsenin benim kadar iyi olmasını istemiyorum.. Hırs mı dersiniz bilmiyorum ama ben hırslı bir insan hiç değilim ki..
 Yani demek istediğim benim sorunumun farkı kendim yapabildiğim halde, belki de en iyisini yapabildiğim halde kimsenin benim kadar iyi olmasını istemiyorum.. Hırs mı dersiniz bilmiyorum ama ben hırslı bir insan hiç değilim ki..