Napıcam ben bu adamla ya.Çok güzel çocuklarımız var,mutlu olmak için her şeye sahibiz ama aile olamıyoruz bir türlü.Hep 3.kişiler yüzünden tartışıyoruz.Eşimin fazla samimiyeti yüzünden her yerde,her şeyde yanımızda başkaları olmak zorunda.Emrivakilerden hoşlanmıyorum misafir sorununu çözdük gibi.Ama benim için özel bir şey yapmıyor.Okul çıkışı yemeğe gidilecek servis arkadaşlarıyla,düğün yemeğine gidilecek arkadaşlarla,çıkışta beraber tatlı yiyelim dondurma yiyelim yok.Diğerleri varken herkese dondurma ısmarlayacaım diyor.Neden bana demiyor?Okulda gözü beni görmüyor.İki yabancı gibiyiz.Karpuz kesmeye kızları çağırıyor ,masayı kurmaya bana sesleniyor.Bir komşumuz çiğ köfte istedi ondan, çocuklarıyla uğraşmaktan yapamıyor çünkü.Kadına hak verdim eşim de güzel yapar Allah var.Yok ona yapmazmış.E o zaman X Hanımı da çağıralım o da sever diyorum gözü ışıldıyor adamın.Hep aynı kişi yüzünden aynı sorun çıkıyorsa ve değişen bir şey olmuyorsa suç bende mi Allah aşkına?Dayanamayıp patlama aşamasına gelip bıktım deyince evden kovuyor.Bıkan kişi çeker gidermiş.S...r git beğenmiyorsan diyor.Daha iyisini bul diyor.Evli ve çocuklu kadın yeter bıktım diyemezmiş benim yuva kurma ,evliliği yürütme niyetim yokmuş,ufacık şeyleri sorun yapıyormuşum.Ne yapacağım ya bilemiyorum.Ha hayatımın merkezi o değil,iyi kötü kendi uğraşılarım da var ama gözümün önünde X Hanım ve saz arkadaşları nedeniyle huzurum kaçıyor.Neden böyle anlamıyorum.O değişmeyecek biliyorum ama ben nasıl sabrederim sizce?Abartıyor muyum sizce?