- Konu Sahibi yenidunyaperisi
- #1
arkadaşlar merhaba
benim erkek arkadaşım acayip derecede güzellik düşkünü birisi. hatta bana ilişkimizin ilk zamanlarında da defalarca söyledi
karşı cinste aradığı ilk şey güzellikmiş. tabi bunun yanında gösterişli, maddi anlamda ayakları yere basan, hamarat ve itaatkar
bir eşmiş aradığı beyfendinin.neyse ben saygı duydum tabi herkesin kendi fikri sonucta. şimdi diyeceksinz kendisi brad pitt mi ki bunları isteyebiliyor. kendisinin iyi bir kariyeri iyi bir işi
var ve boyu dışında (1.70) kesinlikle yakışıklı biri ama birgün biterse her anlamda daha iyisini bulacagımı da bılıyorum (hatırlarsınız gecen gün kefil olma meselesıyle gündeme gelmiştik :) ). neyse kısaca ozet geceym tanıstıktan kısa bır sure sonra evllenme teklif etti. dogru kisi oldugumdan nasıl bu kadar cabuk emin olabiliyorsun dedigimde kesinlkle eminim demekten baska birşey soylemedi. bende emin olmamama ragmen olumlu dusundugumu soyledım.
Cevrem tarafından özellikle karşı cins tarafından cok begenilen biriyim. bir devlet kurumunda yöneticiyim. kariyerimde iyi
sayılır. hatta fotograflarımı tüm sülalesine göstermiş annesi yani o derece.ama ona ragmen erkek arkadaşımın güzellik düşkünü
olması farkında olmadan bilinc altıma öyle bir işlemiş ki sanki birgün bakımsız olsam benden soguyacakmış gibi hssediyorum her
gördügüm kızla kendimi kıyaslıyorum. evlenince başımı örtmemi istiyor. ben baslangıcta pek taraftar değilm bu konu icin ama
ailesiyle falan tanıstıktan sonra bunun aileden gelen birşey olduguna, gercekten Allah icin bunu yapmamı istedigini anladım ve
örtünmeye karar verdim ailesi ve kendisinin mutlulugu icin kabul ettim, belki benim icinde böylesi hayırlıdır dedim. ama henuz
kapanmadım. evde baş örtüsü taktıgımda kendimi cok cirkin yabancı gibi hissediyorum sanki ben değilmişim gibi. e adamda bu
kadar güzellik düskünü olunca acaba diyorum.
etrafına bekar erkek arkadasları var ve onlara kız bulmaya calısıyor zaman zaman. konusu bıryerde gectıgınde şöyle bir kız var
dıye hemen atlıyor konuya güzel mi kapalı mı diye. bende ister istemez rahatsız oldum bu durumdan. neden boyle yapıyorsun dıye
sordugumda ali için ahmet için diyor. beni cok begendigini güzel buldugunu biliyorum ama her gördügü kızla beni kıyasladıgını
da bılıyorum. sonuc genellikle benim lehime oluyor ki halen peşimden ayrılmıyor. ama yine de bu durum beni rahatsız ediyor.
adamın huyu bu sanırım. ciddiye almıyorum huyu bu dıyorum ama son gunlerde farkettım ki bu durum yetersizlik duygusu olarak
bilinç altıma işliyor ben farkında olmada.
ne yapmam gerek nasıl davranmam gerek hic bilmiyorum bunaldım iyice.
bana fikir verin bır yorum yapın lutfen hanımlar
edit: ayrıca size önerim sizlerde günlük hayatta yaşadıgınız şeylerin sadece bilinc düzeyinde değil bilinc altınıza da nasıl yansıdıgını görmeye calısın. uzun vadede yanlıslar yapmamak icin iç gözleminizi yogunlaştırın bence. benim bilinc altıma yansıyan bu aksaklıgın farkına varmam bile bir nimet diyebilrim. cunku aşık olunca insanın gözü görmüyor birşeyi
benim erkek arkadaşım acayip derecede güzellik düşkünü birisi. hatta bana ilişkimizin ilk zamanlarında da defalarca söyledi
karşı cinste aradığı ilk şey güzellikmiş. tabi bunun yanında gösterişli, maddi anlamda ayakları yere basan, hamarat ve itaatkar
bir eşmiş aradığı beyfendinin.neyse ben saygı duydum tabi herkesin kendi fikri sonucta. şimdi diyeceksinz kendisi brad pitt mi ki bunları isteyebiliyor. kendisinin iyi bir kariyeri iyi bir işi
var ve boyu dışında (1.70) kesinlikle yakışıklı biri ama birgün biterse her anlamda daha iyisini bulacagımı da bılıyorum (hatırlarsınız gecen gün kefil olma meselesıyle gündeme gelmiştik :) ). neyse kısaca ozet geceym tanıstıktan kısa bır sure sonra evllenme teklif etti. dogru kisi oldugumdan nasıl bu kadar cabuk emin olabiliyorsun dedigimde kesinlkle eminim demekten baska birşey soylemedi. bende emin olmamama ragmen olumlu dusundugumu soyledım.
Cevrem tarafından özellikle karşı cins tarafından cok begenilen biriyim. bir devlet kurumunda yöneticiyim. kariyerimde iyi
sayılır. hatta fotograflarımı tüm sülalesine göstermiş annesi yani o derece.ama ona ragmen erkek arkadaşımın güzellik düşkünü
olması farkında olmadan bilinc altıma öyle bir işlemiş ki sanki birgün bakımsız olsam benden soguyacakmış gibi hssediyorum her
gördügüm kızla kendimi kıyaslıyorum. evlenince başımı örtmemi istiyor. ben baslangıcta pek taraftar değilm bu konu icin ama
ailesiyle falan tanıstıktan sonra bunun aileden gelen birşey olduguna, gercekten Allah icin bunu yapmamı istedigini anladım ve
örtünmeye karar verdim ailesi ve kendisinin mutlulugu icin kabul ettim, belki benim icinde böylesi hayırlıdır dedim. ama henuz
kapanmadım. evde baş örtüsü taktıgımda kendimi cok cirkin yabancı gibi hissediyorum sanki ben değilmişim gibi. e adamda bu
kadar güzellik düskünü olunca acaba diyorum.
etrafına bekar erkek arkadasları var ve onlara kız bulmaya calısıyor zaman zaman. konusu bıryerde gectıgınde şöyle bir kız var
dıye hemen atlıyor konuya güzel mi kapalı mı diye. bende ister istemez rahatsız oldum bu durumdan. neden boyle yapıyorsun dıye
sordugumda ali için ahmet için diyor. beni cok begendigini güzel buldugunu biliyorum ama her gördügü kızla beni kıyasladıgını
da bılıyorum. sonuc genellikle benim lehime oluyor ki halen peşimden ayrılmıyor. ama yine de bu durum beni rahatsız ediyor.
adamın huyu bu sanırım. ciddiye almıyorum huyu bu dıyorum ama son gunlerde farkettım ki bu durum yetersizlik duygusu olarak
bilinç altıma işliyor ben farkında olmada.
ne yapmam gerek nasıl davranmam gerek hic bilmiyorum bunaldım iyice.
bana fikir verin bır yorum yapın lutfen hanımlar
edit: ayrıca size önerim sizlerde günlük hayatta yaşadıgınız şeylerin sadece bilinc düzeyinde değil bilinc altınıza da nasıl yansıdıgını görmeye calısın. uzun vadede yanlıslar yapmamak icin iç gözleminizi yogunlaştırın bence. benim bilinc altıma yansıyan bu aksaklıgın farkına varmam bile bir nimet diyebilrim. cunku aşık olunca insanın gözü görmüyor birşeyi
pes dıyorum gerçekten pes
