merhaba arkadaşlar.aslında uzun süredir forumu takip ediyor ve aklıma takılan herşeyi sayenizde araştırıp rahatlıyorum.Aslında bir çok olumsuz etkene rağmen şuan ikizlerime hamileyim ve benim gibi olan arkadaşlara birazda olsa umut olmak istedim.Sıkıntılarımız şunlardı;
1) 90 kilo üzeriyim.
2)eşim varikosel ameliyatı oldu ve tek testisi var. (tabi sağlıklı sperm sayısı düşüktü)
3)Polikistik overim var ve ilaç tedavisi olmadan yumurta gelişimi olmuyor.
Bu sorunlardan ötürü eşiminde benimde doktorumuz ertelemeden çocuk sahibi olmamızı söylediler. 6 ay normal yollardan denedikten sonra bendeki sorunu öğrendik ve klomen tedavisi başladı fakat benim yumurtalıklarım yanıt vermedi ve yumurta gelişmedi.hemen sonraki ay doktorum puregon ve çatlatma iğnesi ilaçlarıyla ilk aşılama tedavimizi gerçekleştirdi.Çok şükür ilk aşılama sonrası ikizlerimizin müjdesini aldık.Şuan 11+5 haftalığız :)
(bu arada eşim 8 ay boyunca sabah aksam keçiboynuzu pekmezi yedi)
Biliyorum ki çocuk sahibi olmaya çalışılan süreç oldukça stresli ne kadar düşünmeyelim desekte mümkün değil.insan sürekli kendinde belirti arıyor ve her ay muhakkak buluyor buda hayal kırıklığının büyüklüğünü arttırıyor.ben hamile olmadığım her ay kendımde belirti buldum ama hamile kaldığımda tam tersi oldu en ufacık bır belirtim olmadı ve suandada yok. Allah!ım sağlıkla kucağıma almayı nasip eder inşallah.
Biraz uzun oldu ama umarım birilerine umut olurum.Allah isteyen herkese çocuk sahibi olmayı hamile olanlarında çocuklarını sağlıkla kucağına almayı nasip etsin.
1) 90 kilo üzeriyim.
2)eşim varikosel ameliyatı oldu ve tek testisi var. (tabi sağlıklı sperm sayısı düşüktü)
3)Polikistik overim var ve ilaç tedavisi olmadan yumurta gelişimi olmuyor.
Bu sorunlardan ötürü eşiminde benimde doktorumuz ertelemeden çocuk sahibi olmamızı söylediler. 6 ay normal yollardan denedikten sonra bendeki sorunu öğrendik ve klomen tedavisi başladı fakat benim yumurtalıklarım yanıt vermedi ve yumurta gelişmedi.hemen sonraki ay doktorum puregon ve çatlatma iğnesi ilaçlarıyla ilk aşılama tedavimizi gerçekleştirdi.Çok şükür ilk aşılama sonrası ikizlerimizin müjdesini aldık.Şuan 11+5 haftalığız :)
(bu arada eşim 8 ay boyunca sabah aksam keçiboynuzu pekmezi yedi)Biliyorum ki çocuk sahibi olmaya çalışılan süreç oldukça stresli ne kadar düşünmeyelim desekte mümkün değil.insan sürekli kendinde belirti arıyor ve her ay muhakkak buluyor buda hayal kırıklığının büyüklüğünü arttırıyor.ben hamile olmadığım her ay kendımde belirti buldum ama hamile kaldığımda tam tersi oldu en ufacık bır belirtim olmadı ve suandada yok
. Allah!ım sağlıkla kucağıma almayı nasip eder inşallah.Biraz uzun oldu ama umarım birilerine umut olurum.Allah isteyen herkese çocuk sahibi olmayı hamile olanlarında çocuklarını sağlıkla kucağına almayı nasip etsin.
