- 17 Mart 2016
- 504
- 166
- 23
- Konu Sahibi carmina000
- #1
Arkadaşlar işten eve geldik .yemek yedik sofrayı topluyoruz eşim makinası diziyordu bu bulaşıklar olmuş mu dedi kepçe ve tencere kapağını gelişigüzel koymuştum .bende sen bırak ben halledeyim gerisini gelişigüzel koymuştum farkındayım dedim.sen bize güzel bir çay demle dedim.geçti çay dememeye. Bu ocağı silerken dikkat etmiyorsun bu boru yine kaymış patlarsa ölürüz bak çok tehlikeli bla bla bla...dedim ki bak sürekli eleştiriyorsun özgüvenimi zedeliyor bu durum.yapamıyorum beceremiyorum izlenimi oluşturuyor çok rahatsız oluyorum dedim.yapamıyorsun o zaman dedi beceriksizsin dedi .çok zor birşey değil dedim sürekli eleştirmek yerine yardımcı olup düzeltebilirsin.arkanı toplayamam sürekli diyor.bende seni eleştirebilirim ıvırdan zıvırdan aynı evde yaşıyoruz dedim.ama ben düzeltiyorum eksik görünce diyorum.sen benim canımı sıkıyorsun diyor.doğrudur sıkılıyordur canın ama kabul etmediğin için hatanı bir çözüm üretemiyoruz dedim.şimdi küstü yattı.ben artık buna öyle bir tavır alacağım ki 1 ay mı olur bir hafta mı olur hatasını anlatıp gelip konuşmak isteyene kadar konuşmayacağım.öyle çok yoruldumki hiçbirşey hissetmiyorum artık bıktım eleştirilerinden kaprislerinden.artık sevmiyor muyum acaba bu adamı böyle mi oluyor hissizlik kızgınlıkla mı bunları düşünüyorum.