Herkese merhaba.Biraz içimi dökmek birazda sizlerden fikir almak için yazıyorum.Belki aynı durumu yaşayıp atlatanlar vardır.Sadecw dertleşmek istiyorum.23 haftalık gebeyim.daha önce iki kaybım oldu.Çok istiyorum bebeğimi.15 haftalık olana kadar ruh halim çok iyiydi.Sonra bende bi değişiklik oldu kardeşlerim gelmişti şehir dışından onlar gitti.Ben böyle yanlız kalmışım gibi hissettim ve hala o his geçmedi.Ailemle aynı şehirdeyim 20 dakikalık bir mesafem var ama sanki çok uzaktalrmış gibi hissediyorum.psikolojik olarak hiç iyi değilim.Bazen iyi oluyorum tamam diyorum bitti gitti düzeldim sonra yine tepetaklak oluveriyorum.İki ay gibi bir süre oldu bu durum bende gelişeli .Dua ediyorum meditasyon yapıyorum ama onları da sürekli yapamıyorum.Kendimi çok yanlız hissediyorum.Eşim destek oluyor ama oda artık bıkma noksanına geldi her gün hergün aglıyorum sıkıldım diyorum ona da.Onu da yorduğumun farkındayım.Böyle devam ederse aramız bozulacak gibi geliyor.Anda kalamıyorum ben yanımda insanlar olsa dahi hep sonrasını düşünüyorum ne yapacağım diye .Yaz geliyor koca yaz nasıl geçecek diye düşünüyorum.Ben bile kendimden sıkılıyorum bazen yeter diye bu düşüncelerden depresif halimden.Eve giresim gelmiyor.Yemek yemem lazım bebeğim için ama zorla yiyorum onu da .Eşim istediğin zaman annemlere git kal diyor. Hatta iki gün kaldık beraber ama ben orada sürekli eve gidince ne yapacağım diye düşünüyorum.Orada olduğumun da tadını alamıyorum.Lütfen nasıl geçecek bana yol gösterin inanın çok çaresizim.