Bir garip lohusa

Tartoletti

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
23 Aralık 2017
45
24
3
35
Kızlar bir ay evvel çok şükür bebişim oldu. E tabi kırkı doldurana kadar annem kayınvalidem ablam kardeşim herkes dönüşümlü olarak yanıma geldi hiç birşey yapmasa bebeği oyalamaları bile ev işlerini yapmamda bana vakit kazandırdı. Ama şimdi vakit doluyor ve kimse kalmayacak yanımda. (Aileler başka Biz başka bir şehirdeyiz) eşim işe gidecek ve ben gece uykusuz gündüz de çok uzun süreli uyuyan bir çocuk da değil sürekli uyur uyanık gibi. Ve ben kendimi çok tuhaf hissediyorum. Sanki artık özgür değilim kendimi çok yalnız hissedeceğm herkes gidince. Yorgunum. Uykusuzum. Duşa dahi girmeye vakit yok. Hep böyle mi gidecek ne zaman hayatım normale dönecek tecrübeli annelerin tavsiyesine ihtiyacım var. ( aslında herşeyi kendim yapmaya alışkın biriydim hamilelk öncesinden başlayan bir sürekli birilerinin yanımda olması hali ben de yalnız yapamayacağım korkusu oluşturdu)
 
Ne zaman normale döneceksiniz? Herkesi gönderip kendi rutininize döndüğünüzde. Özgürlüğünüz bitmedi. Eşiniz gelincr yaparsınız duşunuzu. Çocuk uyudukça uyursunuz. İşleri hızlı yapmaya alışırsınız. Sling alın, çok çok işe yarar.

Yanınızda birinin kalmış olması yarardan daha çok zarar veriyor bence. Bir an önce ayrılın.
 
bence tek başına daha rahat edeceksin.bir düzen oluşturursun.anne bebek yalnızken daha bağlanırsınız.başta zorlansan da alışacaksınız.
 
Ne zaman normale döneceksiniz? Herkesi gönderip kendi rutininize döndüğünüzde. Özgürlüğünüz bitmedi. Eşiniz gelincr yaparsınız duşunuzu. Çocuk uyudukça uyursunuz. İşleri hızlı yapmaya alışırsınız. Sling alın, çok çok işe yarar.

Yanınızda birinin kalmış olması yarardan daha çok zarar veriyor bence. Bir an önce ayrılın.
Çok haklısınız başından beri kimseyi istemedim yanımda bir yararı varsa üç zararı oluyor gelenlerin. Ama kimseye dinletemedim tahmin edersiniz ki. Ne kırkmış anlamadım gitti sanki 41. Günün 40. Günden farkı ne olacak :)) sling ya da kanguru düşünüyorum sling daha mı iyi acaba kullandınız mı? Teşekkürler cevabınız için.
 
bence tek başına daha rahat edeceksin.bir düzen oluşturursun.anne bebek yalnızken daha bağlanırsınız.başta zorlansan da alışacaksınız.
Ev işleri yemek bebekle birlikte o kadar gözümde büyüdü ki daha tam tecrübe edemedim korkuyorum o yüzden. Markete çarşı pazara gitmeyi falan hayal bile edemiyorum. Umarım dediğniz gibi alışırım çok sağolun
 
Çok haklısınız başından beri kimseyi istemedim yanımda bir yararı varsa üç zararı oluyor gelenlerin. Ama kimseye dinletemedim tahmin edersiniz ki. Ne kırkmış anlamadım gitti sanki 41. Günün 40. Günden farkı ne olacak :)) sling ya da kanguru düşünüyorum sling daha mı iyi acaba kullandınız mı? Teşekkürler cevabınız için.
Sling kullanmadım. Çok geç keşfettim çünkü. 4. ayında zaten kanguruya başlamıştım. 4 aydan önce kanguru kullanamıyorsunuz. Kullanım sağlayan bazı kangurular var ama çok tavsiye edilmiyor. O yüzden kanguruya kadar sling kullanın.

Kanguru aldıktan sonra hep taktım kanguruya, temizlik dahil her işimi gördüm. Günün çoğunda talep ettiği şey kucağınız oluyor zaten. O zaman çook rahat ediyorsunuz.

40 meselesine gelince de, annelere iyilik yapıyorum adı altında yetersiz hissettirmekten başka bir şey değil olan. Ben tecrübeliyim, sen bilmezsinci annelerimiz sağolsun, yardım istesende istemesen de her işe karışıp bağımlı hissettiriyor kendinizi. Tek yaparsınız. Çok daha güzel yaparsınız.
 
Sling kullanmadım. Çok geç keşfettim çünkü. 4. ayında zaten kanguruya başlamıştım. 4 aydan önce kanguru kullanamıyorsunuz. Kullanım sağlayan bazı kangurular var ama çok tavsiye edilmiyor. O yüzden kanguruya kadar sling kullanın.

Kanguru aldıktan sonra hep taktım kanguruya, temizlik dahil her işimi gördüm. Günün çoğunda talep ettiği şey kucağınız oluyor zaten. O zaman çook rahat ediyorsunuz.

40 meselesine gelince de, annelere iyilik yapıyorum adı altında yetersiz hissettirmekten başka bir şey değil olan. Ben tecrübeliyim, sen bilmezsinci annelerimiz sağolsun, yardım istesende istemesen de her işe karışıp bağımlı hissettiriyor kendinizi. Tek yaparsınız. Çok daha güzel yaparsınız.

Ben 13 ay önce doğum yaptım. Hala kendimi iyi hissedemiyorum ne yazık ki.. Hayatım, her şeyim o kadar değişti ki..
Planlı bir gebelikti, ama çikolata kistimden dolayı mecburduk. Yani içsel olarak anneliğe hazır olmayışımında payı var.

Benim annemde kayınvalidemde hayatta değil. Doğumun 3.gününden sonra (2 günde hastanede kaldım) teyzemler aralarında sen kal, ben kalamam kavgası yapınca kimse kalmasın diyip gönüllü gönderdim hepsini, ama boşlukta gibiyim, üzgünüm, gerginim, hayatım bitmiş gibi hissediyordum. Sürekli bebeğimi takip ediyordum o uyusa bile ben ona bir şey olur diye uyuyamıyordum.

Bir de emziremiyordum es kaza tutturabilirsem ne ala, bir gün oğlum ağlamaya başladı panik oldum, bende ağlamaya başladım. O günden sonra bende bir korku başladı, yalnız kalacağım zaman hüngür hüngür ağlıyordum. Sağ olsun teyzem bir 15 gün kaldı yanımda halimi görünce. Bir göğsümde sütüm kesildi psikolojim yüzünden..

Zamanla bebeğime alıştım ama bu seferde hep yalnız olmam, oğlumun sürekli ağlaması, gece uyumaması etkiledi beni. Ağlama ve gece uyumamaya devam bu arada.. O ay geçicek, bu ay geçicek diye diye oldu 13 aylık..

Haftaiçi hep evdeyim, oğlum bana aşırı düşkün ben odadan çıkarım, babası yanında olmasına rağmen ağlar. Otururum, dizlerime gelip ağlar. Gece gündüz kucağımda, hiç bir aktivitem yok.

Komik gelecek size belki ama, ben hala gelen gitsin istemiyorum :) Keşke hep biri olsa yanımda :)
 
Ben 13 ay önce doğum yaptım. Hala kendimi iyi hissedemiyorum ne yazık ki.. Hayatım, her şeyim o kadar değişti ki..
Planlı bir gebelikti, ama çikolata kistimden dolayı mecburduk. Yani içsel olarak anneliğe hazır olmayışımında payı var.

Benim annemde kayınvalidemde hayatta değil. Doğumun 3.gününden sonra (2 günde hastanede kaldım) teyzemler aralarında sen kal, ben kalamam kavgası yapınca kimse kalmasın diyip gönüllü gönderdim hepsini, ama boşlukta gibiyim, üzgünüm, gerginim, hayatım bitmiş gibi hissediyordum. Sürekli bebeğimi takip ediyordum o uyusa bile ben ona bir şey olur diye uyuyamıyordum.

Bir de emziremiyordum es kaza tutturabilirsem ne ala, bir gün oğlum ağlamaya başladı panik oldum, bende ağlamaya başladım. O günden sonra bende bir korku başladı, yalnız kalacağım zaman hüngür hüngür ağlıyordum. Sağ olsun teyzem bir 15 gün kaldı yanımda halimi görünce. Bir göğsümde sütüm kesildi psikolojim yüzünden..

Zamanla bebeğime alıştım ama bu seferde hep yalnız olmam, oğlumun sürekli ağlaması, gece uyumaması etkiledi beni. Ağlama ve gece uyumamaya devam bu arada.. O ay geçicek, bu ay geçicek diye diye oldu 13 aylık..

Haftaiçi hep evdeyim, oğlum bana aşırı düşkün ben odadan çıkarım, babası yanında olmasına rağmen ağlar. Otururum, dizlerime gelip ağlar. Gece gündüz kucağımda, hiç bir aktivitem yok.

Komik gelecek size belki ama, ben hala gelen gitsin istemiyorum :) Keşke hep biri olsa yanımda :)
Korku ve stresten bir düzen kuramamışsınız gibi anladım ben. Depresyon zaten çocuğunuzu bire bir etkiliyor. Mutsuz bi anne mutsuz bir çocuk yetiştiriyor maalesef.

Başlarda tabiki korku ve endişe oluyor, biliyorum. Bende saat başı uyanmasa bile nefesini kontrol ederdim. Ama uyumak için saniyeleri bile değerlendirirdim. Hem yorgun, hem uykusuz, hem endişeli, hemde yetemeyeceğine inanan bir annenin bu sonucu alması çok doğal bence.

Çok motive edici sohbet havasında yazılmış kitaplar var. Böyle durumlarda onlara yönelip kendinizi motive etmelisiniz bence. Sizi kimse sizden daha iyi ikna edemez. Keşke o dönem karşılaşsaydık, sarılıp size “daha bu ne ki? Çok güzel günlerin gelecek” diyebilseydim. Düzelir, siz önce bu fikirleri kafanızdan atın.
 
Kızlar bir ay evvel çok şükür bebişim oldu. E tabi kırkı doldurana kadar annem kayınvalidem ablam kardeşim herkes dönüşümlü olarak yanıma geldi hiç birşey yapmasa bebeği oyalamaları bile ev işlerini yapmamda bana vakit kazandırdı. Ama şimdi vakit doluyor ve kimse kalmayacak yanımda. (Aileler başka Biz başka bir şehirdeyiz) eşim işe gidecek ve ben gece uykusuz gündüz de çok uzun süreli uyuyan bir çocuk da değil sürekli uyur uyanık gibi. Ve ben kendimi çok tuhaf hissediyorum. Sanki artık özgür değilim kendimi çok yalnız hissedeceğm herkes gidince. Yorgunum. Uykusuzum. Duşa dahi girmeye vakit yok. Hep böyle mi gidecek ne zaman hayatım normale dönecek tecrübeli annelerin tavsiyesine ihtiyacım var. ( aslında herşeyi kendim yapmaya alışkın biriydim hamilelk öncesinden başlayan bir sürekli birilerinin yanımda olması hali ben de yalnız yapamayacağım korkusu oluşturdu)
hayır,sizin de zamanınız olacak eğer bilinçli bir şekilde bebeğinizle ilgilenirseniz.tracy hoguun bebek bakım sorunlarına mucize çözümler kitabında özellikle buna değinilmiştir.easy:besle,aktivite zamanı,uyut,sizin zamanınız.bebeğiniz 9 aylık olana kadar gündüz uykuları uzun bir şekilde devam edecek.ilk üç ay çok sorunlu bi bebek olmazsa(gaz sancısı reflü vs.) uyku konusunda toparlıyorsunuz.eğer sorun olursa ben buna uyarak uyku sorununu halletmiştim.duş almaktan tutun da uzun uzun uyumaya fırsatım olmuştu.hatta 2.5 aylık olduğunda artık gece uykusu kesintisizdi.yani saat 19:00 gibi yatağa koyuyordum.her koyduğumda hemen dalmıyordu ama genelde 20:00 gibi uyumuş oluyordu.23:00 rüya öğününü veriyordum.sabah 6:30-07:00 a kadar uyuyordu.gündüz uykuları da 3 tane tam 1.5 saatlik uykular.size o kadar çok zaman kalıyorki.akşam 17:00 da da bir 30-45dk şekerleme yaptırın.o da günün yorgunluğunu alıyor.bilinenin aksine 7 aya kadar bu saatteki uykular bebeğin gece daha iyi uyumasını sağlıyor.ay geçtikçe bu gündüz uykularında düzenleme yapıyorsunuz.bir de uykuya dalması için yanlış alışknlıklar edindirmeyin yeter.uykuya dalmadan önce bebeğiniz ağlayabilir htta bazen çok yorulur o kadar ağlarki sıkıntısı var sanarsınız ama genelde uykusu olduğu için ağlarlar.dalamazlar,bu durumda shhh/pat yöntemini öneriyorum.benim bebeğimin kolay ve sorunsuz olduğunu düşüneceksiiz büyük ihtimal ama tam tersi benim bebeğim çok gaz sancısı olan,ilk 2 ay ise sarılığı olan bir bebekti.gündüz çok fazla uykuya eğilimi gecce ise 4 e kadar uyumayan bir bebekti.yaptıklarım ise ona gece gündüz ayrımını yaptırmak.gece uyumasa bile onu yatakta tutmaya çalışmak.ve saatlerce süren shhpat yöntemi.bazen 2 saat belim kopana kadar kaldım ama sonuç olarak benim de tonlarca zamanım oldu bebeğimin de.o kitabı kısa süre içinde okumanızı öneriyorum.çok yararını göreceksiniz emin olun.
 
hayır,sizin de zamanınız olacak eğer bilinçli bir şekilde bebeğinizle ilgilenirseniz.tracy hoguun bebek bakım sorunlarına mucize çözümler kitabında özellikle buna değinilmiştir.easy:besle,aktivite zamanı,uyut,sizin zamanınız.bebeğiniz 9 aylık olana kadar gündüz uykuları uzun bir şekilde devam edecek.ilk üç ay çok sorunlu bi bebek olmazsa(gaz sancısı reflü vs.) uyku konusunda toparlıyorsunuz.eğer sorun olursa ben buna uyarak uyku sorununu halletmiştim.duş almaktan tutun da uzun uzun uyumaya fırsatım olmuştu.hatta 2.5 aylık olduğunda artık gece uykusu kesintisizdi.yani saat 19:00 gibi yatağa koyuyordum.her koyduğumda hemen dalmıyordu ama genelde 20:00 gibi uyumuş oluyordu.23:00 rüya öğününü veriyordum.sabah 6:30-07:00 a kadar uyuyordu.gündüz uykuları da 3 tane tam 1.5 saatlik uykular.size o kadar çok zaman kalıyorki.akşam 17:00 da da bir 30-45dk şekerleme yaptırın.o da günün yorgunluğunu alıyor.bilinenin aksine 7 aya kadar bu saatteki uykular bebeğin gece daha iyi uyumasını sağlıyor.ay geçtikçe bu gündüz uykularında düzenleme yapıyorsunuz.bir de uykuya dalması için yanlış alışknlıklar edindirmeyin yeter.uykuya dalmadan önce bebeğiniz ağlayabilir htta bazen çok yorulur o kadar ağlarki sıkıntısı var sanarsınız ama genelde uykusu olduğu için ağlarlar.dalamazlar,bu durumda shhh/pat yöntemini öneriyorum.benim bebeğimin kolay ve sorunsuz olduğunu düşüneceksiiz büyük ihtimal ama tam tersi benim bebeğim çok gaz sancısı olan,ilk 2 ay ise sarılığı olan bir bebekti.gündüz çok fazla uykuya eğilimi gecce ise 4 e kadar uyumayan bir bebekti.yaptıklarım ise ona gece gündüz ayrımını yaptırmak.gece uyumasa bile onu yatakta tutmaya çalışmak.ve saatlerce süren shhpat yöntemi.bazen 2 saat belim kopana kadar kaldım ama sonuç olarak benim de tonlarca zamanım oldu bebeğimin de.o kitabı kısa süre içinde okumanızı öneriyorum.çok yararını göreceksiniz emin olun.
 
Çok teşekkür ederim gün geçtikçe alışıyoruz birbirimize ama düzeniniz yok hala birgün iyiysek öbür gün berbat bi gece geçirebiliyoruz. Çocuğumu uyutmak için yapmam dediğim tüm şeyleri yaptım. Sonuç uyuyor ama kısacık kısacık. Bir buçuk saat demişsiniz biz bir buçuk saati görmüyoruz mesela beş dk on dk en fazla bir saat. Shhpat yöntemini bilmiyorum önerdiğiniz kitapta yazıyor sanırm hemen temin edeceğim teşekkürler
 
Back
X