- 25 Eylül 2011
- 7.567
- 11.484
- 498
- Konu Sahibi ManzaramDeniz
- #1
Hani derler ya bebekken daha kolay olur büyüdülçe zor olur diye..Son 2 aydır bunu yaşıyorum.
Doğuda öğretmenim son 2 yıldır.
Kızım var 23 aylık.
21. ayına kadar uysak,sakin,yeme problemi hiç yaşamadigim bir bebekti.
Tabi ilk ayları saymiyorum(kolikti).
2 yaş sendromu,son azı dişleri derken zor dönemlere girdik.
Yaz tatiline girince de bizim düzen komple bozuldu.
Kızım önce eşimin memeleketinde kaldi,sonra kendi ailemin yanına başka şehre geçtik.
daha 1 hafta oldu evimize geleli.
Dede,babaanne,anaane,teyze hala dayi sevgilerine alışınca birazda şimardi huyu suyu değisti yeme düzeni komple gitti.
Hadi bunlar tamam ama beni en çok gerek yazin anne baba bi aradaydik ve inanilmaz bu duruma alışti.
Evde 5 dakika farkli odada olayim hemen babasina beni sorup odalari gezmeye başliyor eger yoksam ciglik kiyamet.
Ayni şekilde babayada yapiyor.
3 gundur bakicimi cagirdim yeniden duzene alişsin diye.
malumunuz pazartesi göreve basliyoruz.
Ne guzel pesimden bay bay yapan bi kizim vardi.
tek sansim bakicim.
ona cok aliskin.
bakicimda onu seviyor.
abla hallederim diyor kafasini dagitirim diyor.
alisir elbet diyor.
ama pazartesi yaklastikca stresten uyuyamaz hale geldim resmen.
bebegim 2.5 aylikken ise basladim.
ilk defa bu kadar cok zorlaniyorum.
laftan sozden anliyor.
annecim ben yine okula gidecegim.seb bay bay yapacaksin.
ablan bakacak gelecegim tekrar diyorum.
yaz boyu da soyledim bunu.
ama kabullenmiyor.
ayrilik kaygisi yasiyor.
bize simsiki sariliyor inanilmaz duskun oldu.
sabah yatakta babayi goremezse direk aglaya basliyor.
işe gitti diyorum gelecek diyorum zor kafasini dagitiyorum.
peki bakicim nasil ustesinden gelecek.
hem anne yok hem baba.
ilk defa ama ilk defa calisan anne olmanin verdigi vicdani yasiyorum.
kizima kiyamiyorum
ona bu yükü neden veriyorum ki diyorum.
ona hamileyken atandim.
yillarca emek verdim didindim.
ek ders almiyorum.
branş ogretmeniyim.sadece 3 gun gidecegim yine okula.
ama 10 dakika bile durmuyor kizim bizsiz.
sanirim 2 yas sendromunun da bunda payi var.
hem içmi dökmek,hem belkide olumlu sözler duyarim diye açtim konuyu.
deneyimli annelerin fikirleri de suan çok önemli benim için.
Teşekkür ediyorum
Doğuda öğretmenim son 2 yıldır.
Kızım var 23 aylık.
21. ayına kadar uysak,sakin,yeme problemi hiç yaşamadigim bir bebekti.
Tabi ilk ayları saymiyorum(kolikti).
2 yaş sendromu,son azı dişleri derken zor dönemlere girdik.
Yaz tatiline girince de bizim düzen komple bozuldu.
Kızım önce eşimin memeleketinde kaldi,sonra kendi ailemin yanına başka şehre geçtik.
daha 1 hafta oldu evimize geleli.
Dede,babaanne,anaane,teyze hala dayi sevgilerine alışınca birazda şimardi huyu suyu değisti yeme düzeni komple gitti.
Hadi bunlar tamam ama beni en çok gerek yazin anne baba bi aradaydik ve inanilmaz bu duruma alışti.
Evde 5 dakika farkli odada olayim hemen babasina beni sorup odalari gezmeye başliyor eger yoksam ciglik kiyamet.
Ayni şekilde babayada yapiyor.
3 gundur bakicimi cagirdim yeniden duzene alişsin diye.
malumunuz pazartesi göreve basliyoruz.
Ne guzel pesimden bay bay yapan bi kizim vardi.
tek sansim bakicim.
ona cok aliskin.
bakicimda onu seviyor.
abla hallederim diyor kafasini dagitirim diyor.
alisir elbet diyor.
ama pazartesi yaklastikca stresten uyuyamaz hale geldim resmen.
bebegim 2.5 aylikken ise basladim.
ilk defa bu kadar cok zorlaniyorum.
laftan sozden anliyor.
annecim ben yine okula gidecegim.seb bay bay yapacaksin.
ablan bakacak gelecegim tekrar diyorum.
yaz boyu da soyledim bunu.
ama kabullenmiyor.
ayrilik kaygisi yasiyor.
bize simsiki sariliyor inanilmaz duskun oldu.
sabah yatakta babayi goremezse direk aglaya basliyor.
işe gitti diyorum gelecek diyorum zor kafasini dagitiyorum.
peki bakicim nasil ustesinden gelecek.
hem anne yok hem baba.
ilk defa ama ilk defa calisan anne olmanin verdigi vicdani yasiyorum.
kizima kiyamiyorum
ona bu yükü neden veriyorum ki diyorum.
ona hamileyken atandim.
yillarca emek verdim didindim.
ek ders almiyorum.
branş ogretmeniyim.sadece 3 gun gidecegim yine okula.
ama 10 dakika bile durmuyor kizim bizsiz.
sanirim 2 yas sendromunun da bunda payi var.
hem içmi dökmek,hem belkide olumlu sözler duyarim diye açtim konuyu.
deneyimli annelerin fikirleri de suan çok önemli benim için.
Teşekkür ediyorum
Umarım çabuk alışır kuzularimiz işe donusumuze
