- 20 Haziran 2024
- 1.708
- 2.102
- 53
- 49
- Konu Sahibi mahmut abi
- #1
Küçük bir yazlık ilçede oturuyoruz. Bir trekking grubumuz var. Önceleri eşim katılmıyordu. Bense her hafta gidiyordum, asla kaçırmazdım. Şimdi Geçtiğimiz Mart ayından beri eşim de katılıyor.
Yürüyüşün başlayacağı yere ulaşım genelde şu şekilde oluyordu: Sabahları meydanda buluşuluyor ve eğer yürüyüşün başlangıç ve bitiş noktası aynı ise (ki genelde öyle oluyor) özel araçlarla gidiliyordu ve aracı olmayanlar aracı olanların arabasına biniyordu. Eğer başlangıç ve bitiş noktası farklı ise (bu daha az oluyor) kişi sayısına göre otobüs tutuluyordu.
Benim aracım yok. Eşimin aracı var. Eşim katılmaya başladığından beri kendi aracımızla gidiyorduk. Ancak son zamanlarda aracı olmayanların sayısı fazla olmaya başladığından otobüs tutuluyor.
Sorun şu ki eşim otobüse binmek istemiyor. Öyle bir takıntısı var. Haksız da sayılmaz söyle ki otobüsün içinde insanlar göbek atıyor, hem güvenlik açısından hem de gürültü açısından biz bundan rahatsız oluyoruz. Ayrıca gidilen yerde yürüyüş sonunda piknik oluyor ama akşama kadar, gereksiz uzun kalınıyor. Eşimin ameliyatı var ve eğer gerekirse daha erken ayrılabilme özgürlüğümüzün olabilmesi içim eşim kendi aracımızla gitmemizi istiyor.
Grup başkanı ise otobüs tutulduğu için kimsenin özel aracı ile gelmesine izin vermiyor. Kendisine göre haklı çünkü bu sefer otobüs parası toplanamıyor. Ben de diyorum ki, biz otobüs parasının kendi payımıza düşen kısmını yine ödeyelim ama kendi aracımızla gelelim. Buna da izin vermiyor. Hal böyle olunca biz artık yürüyüşlere katılmıyoruz. Ben de üzülüyorum çünkü bir tek trekking hobim vardı, eşim ve grup başkanının bu inadı yüzünden ondan da oldum…
	
		
			
		
		
	
				
			Yürüyüşün başlayacağı yere ulaşım genelde şu şekilde oluyordu: Sabahları meydanda buluşuluyor ve eğer yürüyüşün başlangıç ve bitiş noktası aynı ise (ki genelde öyle oluyor) özel araçlarla gidiliyordu ve aracı olmayanlar aracı olanların arabasına biniyordu. Eğer başlangıç ve bitiş noktası farklı ise (bu daha az oluyor) kişi sayısına göre otobüs tutuluyordu.
Benim aracım yok. Eşimin aracı var. Eşim katılmaya başladığından beri kendi aracımızla gidiyorduk. Ancak son zamanlarda aracı olmayanların sayısı fazla olmaya başladığından otobüs tutuluyor.
Sorun şu ki eşim otobüse binmek istemiyor. Öyle bir takıntısı var. Haksız da sayılmaz söyle ki otobüsün içinde insanlar göbek atıyor, hem güvenlik açısından hem de gürültü açısından biz bundan rahatsız oluyoruz. Ayrıca gidilen yerde yürüyüş sonunda piknik oluyor ama akşama kadar, gereksiz uzun kalınıyor. Eşimin ameliyatı var ve eğer gerekirse daha erken ayrılabilme özgürlüğümüzün olabilmesi içim eşim kendi aracımızla gitmemizi istiyor.
Grup başkanı ise otobüs tutulduğu için kimsenin özel aracı ile gelmesine izin vermiyor. Kendisine göre haklı çünkü bu sefer otobüs parası toplanamıyor. Ben de diyorum ki, biz otobüs parasının kendi payımıza düşen kısmını yine ödeyelim ama kendi aracımızla gelelim. Buna da izin vermiyor. Hal böyle olunca biz artık yürüyüşlere katılmıyoruz. Ben de üzülüyorum çünkü bir tek trekking hobim vardı, eşim ve grup başkanının bu inadı yüzünden ondan da oldum…
 
	 
 
		 
  
 
		 
 
		