biraz rahatlamaya ihtiyacım var lütfen yardım

çoğunuz benim ablam sayılırsınız benden daha tecrübelisiniz bu yüzden sizinle sıkıntımı paylaşmak ve rahatlamak istedim.

20 yaşındayım bu yaz ailecek çok sıkıntılı ve stresli bi dönemden geçiyoruz. hayatımı kendimi etrafımı herşeyi sorgulamaya başladım, şu an annemle babama olan sevgimi kıyaslayıp sorguluyorum özellikle anneme olan sevgimi, acaba annem beni hep anladığı ve yanımda olduğu için mi seviyorum onu, benimki gerçek sevgi değil mi çıkar ilişkisi mi, bu çıkar yüzünden mi ona bu kadar bağlıyım diye kendi kendimi yedim. o kadar yedim ki anneme karşı suçluluk duyuyorum, babama olan sevgiminse karşılıksız olduğunu düşünüyorum sürekli kıyaslıyorum. anneme şu an çok nötr haldeyim sarıldığımda bişey hissetmiyorum belki de hep böyleydi çünkü sevgimi fiziksel temasla gösteren biri değilim pek de hoşlandığım söylenemez.

işte düşüncelerim aşağı yukarı böyle, o kadar üzülüyorum ki böyle düşündüğüm için kendimi hayırsız evlat konumunda hissediyorum. zaten sıkıntılıyım daha da sıkıldım.

telkin,yorum,moral ne varsa bekliyorum, teşekkür ederim şimdiden.

Canım benim gönlünü biraz ferah tutmaya çalış. Sana tavsiyem biraz kişisel gelişim kitabı oku. Hepimiz çok zor zamanlardan geçebiliyoruz, belki aradığın cevabı bulabilirsin. Allah bol şifalar versin inşallah.

Annen seni her zaman anliyor ve onayliyor.
Sen de onu seviyorsun.
Bu ne ideal bir yaşam.
Daha ne istiyorsun canım.