Benim ilişki, tanışma görüşme, date gibi şeylerle ilgili fobim/korkularım var galiba arkadaşlar. Zaten bizzat gelip konuşan adım atan pek olmuyor ama böyle tanıdıklar aracılığıyla birileriyle görüştürmek isteyenler oluyor hepsini hiç tanımadan reddediyorum. Aslinda merak da ediyorum o kişileri ama bulustugumuzda ya beni begenmezse, ya kendimi kötü hissettirecek bir şey yaparsa, ya ben komik/rezil bir şey yaparsam, söyle olursa böyle olursa diye düşünceler uzayıp gidiyor. Böyle tanıdıkların araya girdiği görüşmeler direkt evlilik için olduğu için belki de böyleyim. Çünkü evlilik için kendimi hazır hissetmiyorum sadece karşılıklı aşk yaşamak istiyorum şimdilik. Ama cevremddkiler ne kadar kişiyle tanışırsan o kadar iyi diyor, işte orada da benim korkularim ve cesaretsizligim devreye giriyor bir de evlilik meraklısı gibi görünmek istemiyorum aileme karşı falan. Bir de uzun zaman sonra aynı ortamda bulunduğum birinden hoslanmistim o da benden hoşlanıyor sandım hatta emindim ama sanırım öyle bir şey yok. Yani sıradan biri gibi görüyor büyük ihtimalle beni. Bu durum da beni baya sarstı. Onda da suçu kendimde arıyorum çok mu soğuk durdum çok mu dengesiz davrandım falan diye. Yani anlayacağınız sürekli bu konularla kendimi sorguluyorum duygusal olarak yoruldum ve Aşırı duygusal boşluktayım ne yapmalıyım
Son düzenleme:
