- Konu Sahibi yorumsuzhayat
- #1
merhaba arkadaşlar,
ankada oturuyordum.evlendiğim için küçük bir ilçeye yerleştim.bankada çalışıyordum.çalıştığım banka bu ilçede olmadığı için istifa etmek zorunda kaldım.kendimi okadar mutsuz hissediyorum ki.
sürekli evdeyim.bulunduğun yerde hiç birşey yok.tv ve pc arasında gelip gidiyorum.boş boş durmak beni yoruyor.ve bunalıma sokuyor.eşim beni anlamak istemiyor.anlıyor bunaldığımı fakat bu konuda konuşmuyor.çünkü konuştuğumuz an isteklerim tek tek sıralanacak ondan korkuyor biliyorum.ben gezmeye, çalışmaya, yoğunluğa alışmışım.bu şekilde sürekli evde olmak bana çok koydu.burda hiç tanıdığım yok.eşim işe gidiyor.ben hep tek kalıyorum.kursa gitmek istiyorum oda yok burda.ne yapsam bilmiyorum.gün geçtikçe bunalıma giriyorum
ankada oturuyordum.evlendiğim için küçük bir ilçeye yerleştim.bankada çalışıyordum.çalıştığım banka bu ilçede olmadığı için istifa etmek zorunda kaldım.kendimi okadar mutsuz hissediyorum ki.

