Bizim hayat mı böyle sıkıcı..Herkesin mi monoton..

A

asianzade

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
19 Mart 2015
216
64
103
3 senedir evliyiz.Evleneli kosturduk durduk.Tayindi bebekti taşinmaydi,hepsini tek başimiza yüklendik.Eşim şimdi cok yorulmuş olacak ki evden dısari çikmak istemiyor.Zaten disariya da çiksak yapicak birseyimiz yok,iki turla,sonra olmadi kendini alısveriste bul.Biryere otur 3 5 çay ic derken pusetteki çocuk da yanimizda tepinmeye baslayinca hesabi ödeyip yedigimizin ictigimizin pismanligini yasarken bir yandan da evin yolunu tutalim.Eşim artik bundan haliyle sıkıldı.Ben de öyle.Disari ciktigimizda gidicek bir arkadas yok.5te geliyor yemegimizi yiyor biraz cocukla ilgileniyor sonra uyuyoruz.haftasonu günümüz geç basliyor. Ya evdeyiz ya dısarda aynen ya alisveriste ya birseyler yiyip icerken.cocuk ne zaman aglamaya basladi eve geçiyoruz.Eve varinca geç saat oluyor yorulmus bi halde cocugu uyutmaya calisiyoruz.cocuk uyudu uyumadi derken biz sızıp.kaliyoruz.Kac haftadir "hadi bu gece film izleyelim" sozümüz yine yalan oluyor.Tekrar pazartesi oluyor ve ikimiz de istemedigimiz,huzur bulamadigimiz o işlerimize gitmek üzere kalbimiz acıyarak uyaniyoruz.Hep acaba isi birakmali miyim,devam mi etmeliyim sorusu beynimizin bir kösesinde var oldugu için o gün mutlaka isteksiz hazırlaniyor ve işe ya tam vaktinde gidiyor yani herkesten sonra,yada gec kaliyoruz.Çunku sosyal bir varlik olan insan yasamina aykiri yasiyoruz.Desarj olamiyor,gunun yorgunluguni atamiyor,kafa olarak dinlenemiyoruz.Keske isimizde bari mutlu olsak.Monotonluk boğmaya basladi bizi.Ne yapicaz bilmiyorum böyle..Aklimi yitiriyorum galiba..
 
Monoton hayat candır bence.
Kendi adıma sağlık ve huzurdan gayrisi yalan.
İş,ev,aileler arasında mekik dokuyoruz bizde.
Evdeysek maç,maç yorumları,diziler ile mutluyuz biz.
 
Bende aynı monotonluktan sıkılıp işimden nefret ederken;işten çıkarılacağımı öğrendim. O nefret edeceğim işe muhtacım şu an. Bazı şeyler tatsız olsada kıymet bilmek gerekiyormuş.
İmkanınız varsa farklı sektör riskine girin tabi ki bile bile mutsuzlugu kabullenmekte anlamsız.
 
Bebek ne kadar

5 te eve gelme nimetiniz var onu dikkate alın

Ev işi yapmayın bebişle boğuşun o yorulsun uyusun birbirinizle boğuşun vs vs
 
Çocuğu bırakacak yeriniz yoksa, dönüşümlü bakıp ayrı takılın. Arkadaş edinin. Çocukla yapılacak aktiviteler bulun. Monotonluktan kurtulmak sizin elinizde, yeter ki isteyin.
 
arkadaş bulun kendinize. bi gün biriniz bakın, diğeriniz çıksın... hatta arkadaş bulamasanız bile bunu deneyin.
 
günümüzde 10 aileden 9 unun hayatı böyle pazar günleri çocukla dışarı çıkıp gezebilenlere bravo benim pazar günüm çocuğumu eşimle oyun parkına götürüp yemek yiyip eve gelmekle geçiyor yazında kendimizi pazarları denizlere atıyoruz ama mutluyum dışarda rahat edemiyceğimi düşünüyorsam çıkmam arkadaşlarımızı çağırıp onlarla vakit geçiririz. 5 senelik evliyim ama iyiyim monoton falan ama mutlu bir evliliğim var :)
 
asianzade .!.:
3 senedir evliyiz.Evleneli kosturduk durduk.Tayindi bebekti taşinmaydi,hepsini tek başimiza yüklendik.Eşim şimdi cok yorulmuş olacak ki evden dısari çikmak istemiyor.Zaten disariya da çiksak yapicak birseyimiz yok,iki turla,sonra olmadi kendini alısveriste bul.Biryere otur 3 5 çay ic derken pusetteki çocuk da yanimizda tepinmeye baslayinca hesabi ödeyip yedigimizin ictigimizin pismanligini yasarken bir yandan da evin yolunu tutalim.Eşim artik bundan haliyle sıkıldı.Ben de öyle.Disari ciktigimizda gidicek bir arkadas yok.5te geliyor yemegimizi yiyor biraz cocukla ilgileniyor sonra uyuyoruz.haftasonu günümüz geç basliyor. Ya evdeyiz ya dısarda aynen ya alisveriste ya birseyler yiyip icerken.cocuk ne zaman aglamaya basladi eve geçiyoruz.Eve varinca geç saat oluyor yorulmus bi halde cocugu uyutmaya calisiyoruz.cocuk uyudu uyumadi derken biz sızıp.kaliyoruz.Kac haftadir "hadi bu gece film izleyelim" sozümüz yine yalan oluyor.Tekrar pazartesi oluyor ve ikimiz de istemedigimiz,huzur bulamadigimiz o işlerimize gitmek üzere kalbimiz acıyarak uyaniyoruz.Hep acaba isi birakmali miyim,devam mi etmeliyim sorusu beynimizin bir kösesinde var oldugu için o gün mutlaka isteksiz hazırlaniyor ve işe ya tam vaktinde gidiyor yani herkesten sonra,yada gec kaliyoruz.Çunku sosyal bir varlik olan insan yasamina aykiri yasiyoruz.Desarj olamiyor,gunun yorgunluguni atamiyor,kafa olarak dinlenemiyoruz.Keske isimizde bari mutlu olsak.Monotonluk boğmaya basladi bizi.Ne yapicaz bilmiyorum böyle..Aklimi yitiriyorum galiba..
Genişletmek için tıkla...

E böyle yaşarsanız sıkılmanız normal. Psikolojiniz de bozulur.
Çok küçük bir şehirde mi yaşıyorsunuz? Küçük şehirlerde bile avmler dışında bir çok seçenek var yapılacak.
Neden arkadaşınız yok?
Film izlemeye bile vakit bulamayacak kadar ne yapıyorsunuz?
Hiç hobiniz yok mu ya da kendi arkadaşlarınız?
Tayin falan isteyebiliyorsanız isteyin bari.
 
asianzade .!.:
3 senedir evliyiz.Evleneli kosturduk durduk.Tayindi bebekti taşinmaydi,hepsini tek başimiza yüklendik.Eşim şimdi cok yorulmuş olacak ki evden dısari çikmak istemiyor.Zaten disariya da çiksak yapicak birseyimiz yok,iki turla,sonra olmadi kendini alısveriste bul.Biryere otur 3 5 çay ic derken pusetteki çocuk da yanimizda tepinmeye baslayinca hesabi ödeyip yedigimizin ictigimizin pismanligini yasarken bir yandan da evin yolunu tutalim.Eşim artik bundan haliyle sıkıldı.Ben de öyle.Disari ciktigimizda gidicek bir arkadas yok.5te geliyor yemegimizi yiyor biraz cocukla ilgileniyor sonra uyuyoruz.haftasonu günümüz geç basliyor. Ya evdeyiz ya dısarda aynen ya alisveriste ya birseyler yiyip icerken.cocuk ne zaman aglamaya basladi eve geçiyoruz.Eve varinca geç saat oluyor yorulmus bi halde cocugu uyutmaya calisiyoruz.cocuk uyudu uyumadi derken biz sızıp.kaliyoruz.Kac haftadir "hadi bu gece film izleyelim" sozümüz yine yalan oluyor.Tekrar pazartesi oluyor ve ikimiz de istemedigimiz,huzur bulamadigimiz o işlerimize gitmek üzere kalbimiz acıyarak uyaniyoruz.Hep acaba isi birakmali miyim,devam mi etmeliyim sorusu beynimizin bir kösesinde var oldugu için o gün mutlaka isteksiz hazırlaniyor ve işe ya tam vaktinde gidiyor yani herkesten sonra,yada gec kaliyoruz.Çunku sosyal bir varlik olan insan yasamina aykiri yasiyoruz.Desarj olamiyor,gunun yorgunluguni atamiyor,kafa olarak dinlenemiyoruz.Keske isimizde bari mutlu olsak.Monotonluk boğmaya basladi bizi.Ne yapicaz bilmiyorum böyle..Aklimi yitiriyorum galiba..
Genişletmek için tıkla...

hic bi tanidiginiz yok mu? aileniz vs? anlatma tarzinizda bende bunaldim..ama aslinda cogumuzun hayatida buna benziyor.
 
asianzade .!.:
3 senedir evliyiz.Evleneli kosturduk durduk.Tayindi bebekti taşinmaydi,hepsini tek başimiza yüklendik.Eşim şimdi cok yorulmuş olacak ki evden dısari çikmak istemiyor.Zaten disariya da çiksak yapicak birseyimiz yok,iki turla,sonra olmadi kendini alısveriste bul.Biryere otur 3 5 çay ic derken pusetteki çocuk da yanimizda tepinmeye baslayinca hesabi ödeyip yedigimizin ictigimizin pismanligini yasarken bir yandan da evin yolunu tutalim.Eşim artik bundan haliyle sıkıldı.Ben de öyle.Disari ciktigimizda gidicek bir arkadas yok.5te geliyor yemegimizi yiyor biraz cocukla ilgileniyor sonra uyuyoruz.haftasonu günümüz geç basliyor. Ya evdeyiz ya dısarda aynen ya alisveriste ya birseyler yiyip icerken.cocuk ne zaman aglamaya basladi eve geçiyoruz.Eve varinca geç saat oluyor yorulmus bi halde cocugu uyutmaya calisiyoruz.cocuk uyudu uyumadi derken biz sızıp.kaliyoruz.Kac haftadir "hadi bu gece film izleyelim" sozümüz yine yalan oluyor.Tekrar pazartesi oluyor ve ikimiz de istemedigimiz,huzur bulamadigimiz o işlerimize gitmek üzere kalbimiz acıyarak uyaniyoruz.Hep acaba isi birakmali miyim,devam mi etmeliyim sorusu beynimizin bir kösesinde var oldugu için o gün mutlaka isteksiz hazırlaniyor ve işe ya tam vaktinde gidiyor yani herkesten sonra,yada gec kaliyoruz.Çunku sosyal bir varlik olan insan yasamina aykiri yasiyoruz.Desarj olamiyor,gunun yorgunluguni atamiyor,kafa olarak dinlenemiyoruz.Keske isimizde bari mutlu olsak.Monotonluk boğmaya basladi bizi.Ne yapicaz bilmiyorum böyle..Aklimi yitiriyorum galiba..
Genişletmek için tıkla...
Küçük çocuk ile yapılacak çok şey yok. Uyku saati yemek saati vs. Ama dışarıda gezip yorulmak yerine yemeği eve söyleyip istediginiz film i alıp izleyebilir siniz. Tabiki hepimiz böyle monoton uz. Bu evlilikte monotonluk lafını çıkarını bulursam dovücem. Gayet normal hır gür olmayan saygılı bir evlilik yaşıyor isen. Ama afrikaya safariye gitmiyor yada bilardo masadında sevişmiyorsanız monoton diye bir damga var o yapışıyor insanın yakasına. Modern dünyanın insanı mutsuz etme formülü bunlar
 
Su anlattiklariniz bile guzel geldi 4 aydir ailece hic kahvalti yapamadigimizi dusununce :KK51:
Ama yanlis yapiyorsunuz, daha 3 yillik evlisiniz, disarida cok aktivitr yapamiyorsaniz da evde biseyler yapin, tavla oynayin, film izleyin, birlikte muzik dinleyin, dans edin. Bunlari yapmamanin hicbir bahanesi olamaz bence, bir cift ne kadar yorgun olursa olsun en azindan uzanip youtube acip eski sarkilar dinleyip anilarini anlatir.
 
çocuk biraz büyüyünce daha kolay gezer dolaşırsınız uykusu da yemesi içmesi de düzene girer.biz de bu aralar öyleyiz oğlum 5,5 aylık.aynı senin gibi ayrı şehre taşındım doğum yaptım ama biz geziyoruz çok fazla takılmadan.sadece dediğin üzere dışarıda yemek yerken biraz sıkıntı oluyor oğlan durmuyor bazen.zar zor da olsa uyku saatini düzene soktum.geri kalan zamanda eşimle tv izliyoruz mızmızlandığında koşuyorum yanına emzirip tekrar uyutuyorum.sen de ayak uydurursun merak etme.zamanla düzeniniz oturur sıkma canını.allah sağlık problemi vermesin ırak monoton olsun hayatınız...
 
ben sunu anladimki...ne zamanki cocuk 1 yasini gecti o zaman disarda biraz daha uzun kalabiliyorsun..kucukse yok mamasiydi uykusuzydu emzirmeydi cok stres oluyor insan. benim bebegim 1 yasinda ve inanin yeni yeni yakin yerlere gezmeye gidiyorum..ha gidersemde cocuklarimin ikisiyle yanimda ya esim olur ya da baska biri. tek basina henuz o cesaretim pek yok.cunku ikiside kucuk dedigim gibi. bu gunler gececek Allahin izniyle..ilerde istesende cocuk seninle vakit gecirmek istemeyecek (:
 
Bende oyle malesef koca kizim var ama benim koca assosial vallahi ne gidek der ne gezek, nede misafirlige gider hep calisır hep calışır cok cocuklular benden iyi vallahi ben hep evde:KK51:
 
ah ahh kelin ilacı olsa başına sürer bende de eynı dert var
 
Hangi şehirde yaşıyorsunuz. Aileniz yakın mı? Ben bu konuda şanslıyım annemler 1.5 saatlik mesafede oturuyor kafamıza esince gidiyoruz bazen çocuğu anneme bırakıp bi gün yakın bi şehre gidiyoruz falan. Ama çoğu kişinin hayatı böyledir zaten haftaiçi günlük koşturmaca bitiriyor insanı. Bazen robot gibi hissediyorum kendimi..işe git gel
 
Ahh eşimin fabrikası tekrar açilsa da ben yine monoton hayatıma evime pinekledigim koltuguma kavuşsam. Eşim işten geldiğinde çok yorgunum hiloş bugün evde oturalim mi dese tv karsisinda uyuklasa da ben üstünü ortup yine kahvemi tek basima onu izleyerek içsem. monoton hayat kadar ideali yoktur bana göre. Çok şükür Allah sağlık versin. Daha ne isterim
 
Siz pazar günleri geziyosaniz sevinin bence. Eşimin gelme saati pek belli değil en erken 7 hafta içi gitmeyiz zaten eşimin işini bilende gelmez tek pazar var ondada dışarı çıkalım desem cevap annemlere gidelim olur o yüzden demem çoğu pazar eşim evdeyken temizlik yaparım hafta içi oğlum durmadigi için benim isim biter esim alışkanlık erken kalktığı için TV izlerken uyuyakalır akşam olur yatariz ve pazartesi başlar. Gitmemiz gereken yer varsa çıkar dışarı onun haricinde evde oturmaya bayılır. Beterin beteri var dedikleri bu sanırım.
 
Tamam da amaç bir şeyler yapmak değil ki,bu anlattıklarını yaparken zevk almak. Mesela dışarı çıkıyorsunuz,gezip yemek yiyorsunuz ama bu olurken sohbetiniz,çevrenizdeki olaylar,komik ya da eğlenceli bir şeyler olmuyor mu; yani o işten zevk almak önemli. Çocuğunuz çok mu ufak? Film neden izleyemiyorsunuz? Bizimki 10da uyuyor,biz de cips çekirdek film nimetinden yararlanıyoruz akşamları.Erkenden uyuduğumuz günler de oluyor,olmuyor değil ama bizde durum böyle.
 
Arkadaşlarla çok güzel geçer Zaman. Her hafta arkadaşlarla buluşsam sıkılmam.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X