- Konu Sahibi sormanehald
- #1
kızlar ailemi cok seviyorum cok ıyı bı ailem var ama bbam hep iyliğimi isterken hayatım boyunca bana kötülük yapdı farkında değil aslında şuanda farkında ozaman bilemedik kızım dıyo ama iş işten gecdi bok gibi hayatım var ... önce 3 yıl dershaneye gönderdi iyi bi okul kazancajsın ebru ünv okuycaksın onun için iyib i lise girmen lazım girdim iyi kötü bi lise kazandım sonra oraya yazdırmadı aldı ımam hatipe yazdırdı laznet olsun o güne ozmaan lar nedese tamam diyodum keşke demseydim lanet girsin o okula sonra lise iki deyken zola kapandım okuluma alışmışdım cıvıl cıvıldım herşey güzeldi sonra içime kapandım aslında güzelim kapalıda açıkta etrafımda birsürü erkek var ama herşey içimde kaldı lise zamnlarında hergün aglaya aglaya o eşarbı takıp gittim her sabah aynadan up uzun saclarım abakıp giderdim zaten kapancakdım ben istiyodum ama onlar böyle yapınca içimde kaldı şimdi 20 yaşındayım ozaman 14 yaşında idim hala babamın o gün bagırıp dedikleri kuklagımda sonra mal gibi lise gecdi üni hazırlanıyım dedim bu sefer tercihlerime karıstı hiç bi yer gelmedi ek tercihlerde iki yıllık bi yer yazıp gittim okudum geldim dgs kazanamdım bu yıl evde drshanye gittim hazırlanıyım dedim ama şuanda pskolojım acayip bozuk hiç bişey istediğim gibi değil cok şansızım çok ilk cocuk olmanın sansılıgını hep cektım kardeşlerime böyle davranmıyolar
