bomboş bir hayat işte benimki

Kader gerçekten değişmiyor yaşayamadığım çocukluğum kavgadan gürültüden nasıl geçtiğini anlamadığım lise yıllarım.. Her defasında yağmurdan kaçarken doluya tutuluşlarım. Defalarca ölmek istememe rağmen hiç bir şeyi beceremediğim gibi beceriksizliklerim. Her şeyin düzeldiğine inandığımda ne kadar yanılmışım. O günler geride kalmıştı her şey tertemiz ve çok güzel olacaktı tek skıntı maddi skıntıydı oda olur giderdi. Hiç bir zaman fazlasında gözüm olmadı ki zaten hiç bir şeyim de olmadı.
Ben anne olacaktım ve asla kendim gibi bi çocukluk yaşatmayacaltım ona. Evde ses bile yükselmeyecekti. Huzurlu mutlu dolu dolu yaşadığı bir çocukluğu olsun istedim. Her annenin hayali vardır ya evladına dair doktor olsun mühendis olsun yemin ederim ki tek onunla ilgili kurduğum hayalim gülen yüzünün hiç solmaması hep mutlu olmasıydı.
Her şey çok güzeldi de yavrumun da kaderi belli ki benimkine benzemişti. Daha doğumda 20 gün ayırdılar beni ondan. O güzel kokusunu koklayamadan kucağıma bile almadan günde 5 dk anca görebildim. O sağlıklı olsunda başka hiç bir şeye üzülmezdim. bunca zaman çektiklerim de dert miydi ki ??
Allaha şükür yavrum iyileşti ama artık evimizde huzur denen bişey kalmadı. Ne oldu nasıl oldu anlayamadan kavga gürültü ana oldıığumu da anlayamadım.
Ve yine beceremedimm. Onun minicik ruhu bugün gördüklerini nasıl kaldırıcak o ruhundaki derin yaralar iyileşir mi?Yanında o kadar kavga gürültüden tir tir titrediğini gördüm meleğimin. Belki doğduğundan beri bu kadar çok ağladı.
Ben bu lanet olası hayatta en azından ana olmayı başarmak istiyorum. Onun bu dünyaya gelmesine sebep olduysam mutlu bir hayat vermek istiyorum. Ama ne yapıcam bilmiyorum.

Önce kendine inanarak, evladınla ayakların üstünde durarak. .

sorunun ne olduğunu yazarsanız belki fikir verebiliriz.

Canım ya bebeğinizin yanında olmasaydı keşke..ac içini dök bacım ne var içinde.Nedir eşinle sorunlarınız?

Neden kavga ediyorsunuz?

Bu kadar umutsuz olmayin, artik umudunuz evladınız ona sımsıkı sarılın.. hangimizin çocukluğu kavgasiz gürültüsüz geçti ki. Sizin yapacaginiz şey bir anne olarak guçlu olmak, dimdik durmak ve kizinizin bunu gormesini saglamak. Rabbim yardimciniz olsun.

Bağırma diyorum yavrum avazı çıktığı kadar ağlıyo o sürekli beni suçluyo ben huzur kaçırıyorum ben evin düzenini bozuyorum ben böyle mi annelik yapıyorum. bizim için gece gündüz çalışıyor bana yaranamıyor ben nankörüm sürekli ben suçluyum o kadar bağırmasa zaten benim evladım ona buna ağlayan bi çocuk değil zaten kime naz yapacak. avazı çıktığı kadar bağırıyor.
kavga için sebep gerekmez 2 soru sormam üzerime yürümesine yeterli. sürekli oynadığı bi oyun var gece beraber oynadığı bi arkadaşı hadi oyuna gel ... da burda diye kadın ismi vermiş. beende o kadınla ortak olduklarını biliyorum kadını tanımıyorum ama söylemişti .. isimli biriyle oynadık hep birinci olduk falan diye. kadında bizimle aynı şehirdeymiş evlenmiş boşanmış bilmem nerde oturuyomuş ben nerde oturuyomuş dedim ilk evde falan diye dalga geçti skıştırınca şurdaymış evi dedi. bende siz oyunda böyle muhabbetler mi yapıyosunuz sabaha kadar neden çıkmadığın belli oldu oyundan dedim. ne diye kadının evini soruyosun dedim. ne varmış bunda ben kendş ellerimle evimin huzurunu bozuyomuşum
zaten evlilik denen bişey kalmadı da ne yapayım yani ?

mutsuzamaumutlu .!.:

Bağırma diyorum yavrum avazı çıktığı kadar ağlıyo o sürekli beni suçluyo ben huzur kaçırıyorum ben evin düzenini bozuyorum ben böyle mi annelik yapıyorum. bizim için gece gündüz çalışıyor bana yaranamıyor ben nankörüm sürekli ben suçluyum o kadar bağırmasa zaten benim evladım ona buna ağlayan bi çocuk değil zaten kime naz yapacak. avazı çıktığı kadar bağırıyor.
kavga için sebep gerekmez 2 soru sormam üzerime yürümesine yeterli. sürekli oynadığı bi oyun var gece beraber oynadığı bi arkadaşı hadi oyuna gel ... da burda diye kadın ismi vermiş. beende o kadınla ortak olduklarını biliyorum kadını tanımıyorum ama söylemişti .. isimli biriyle oynadık hep birinci olduk falan diye. kadında bizimle aynı şehirdeymiş evlenmiş boşanmış bilmem nerde oturuyomuş ben nerde oturuyomuş dedim ilk evde falan diye dalga geçti skıştırınca şurdaymış evi dedi. bende siz oyunda böyle muhabbetler mi yapıyosunuz sabaha kadar neden çıkmadığın belli oldu oyundan dedim. ne diye kadının evini soruyosun dedim. ne varmış bunda ben kendş ellerimle evimin huzurunu bozuyomuşum
zaten evlilik denen bişey kalmadı da ne yapayım yani ?

Genişletmek için tıkla...

Anladigim kadariyla huzurun bozulmasinin sebebi siz degilsiniz... ilgisiz bencil egosu yuksek bir eş. Oyunda şurda burda geçirdigi boş zamanini karisina çocuguna ayirsin önce . Bence konuşulabiliyorsa eşinizle oturup konuşmayi deneyin, konuşulmuyorsa da onun sizi ve çocugunuzu yipratmasina izin vermeyin. Bir iş bulun kendi ayaklarinizin uzerinde durmasini öğrenin ki sirf calisip eve bakmanin sorumlulugunun tek tarafli olmasini yuzunuze vuramasin. Anlamiyorum ya bu nasil bir zihniyet, bazilari ailelerine bakmayi boyle bir luks birseymis gibi goruyor .. evleniyorsan cocuk yapiyorsun tabi bakacaksin !! Ovunebilecekleri tek şey , kadin ne yapiyor cocugu buyutuyor ,yemekleri hazir ediyor, temizlik yapiyor kadin kadin degil sanki bir köle.. o yuzden butun kadinlarin ekonomik ozgurlugu olmali bence.

Bence bi süre bebeğinizi alıp uzaklaşmalısınız eğer gidicek bi yeriniz var sa

Bende kavga gurultu ortaminda buyumus bir kiz olarak inanin ki.. insan cok etkileniyor .. sizin benim yasadiklarimiz sahit oldugumuz olaylar ilerde bu sekilde karsimiza cikiyor. Ozguven eksikligi, bir insana yetememe korkusu, zayiflik bunlar hep eskiden magruz kaldigimiz piskolojik çökuntuler yuzunden. Cocugunuzu uzak tutmaya calisin, odasina gonderin eşinizi surekli uyarin bagirmamasi icin..

Ona haddini bildirin uzak kalınca hatasını anlıcaktır

anne baba kavgasindan cocuklar cok etkilenir,zavali yavrucak.
kocan nasil insan ya.sorun cikartip,sucu esine atiyor.ay cok sinir oluyorum su erkeklere