Boşandım ama bitkisel hayatta gibiyim.

simliask

Nirvana
Kayıtlı Üye
20 Ekim 2007
294
162
648
Diğer
9 yılın sonunda anlaşmalı olarak yıllardır emeğimle yapılan alınan şeylerden vazgeçerek çocuguma nafaka bile almayarak anlaşmalı boşandık. O kadar yaşadığım kötü günlerden sonra boşanınca böle hissetceğim aklıma gelmezdi. Evliliğimiz kurtarma boyutunu aşmış ve kafalarda bitmişti. Sadece kıyafetlerimi alıp çocugumu alıp anne evine geri döndüm. Çocuguma nafaka bari verseydi ama vermiceni söledi. özgürlüğüme ve çocuguma karşılık herşeyden vazgeçtim. Ama değişik bir ruh halindeyim. Koca bir kırıklık var içimde omuzlarım çok ağır ve kızımın yerli yersiz soruları ve her gördüğüne biz artık dedemgilde yaşicaz demesi beni ağlama krizlerine sokuyor. Yaşadığım bu duygu sarsılması normalmi ? ve bu dönemi en hızlı nasıl atlatabilirm. fikirlerinizi almak isterim.
 
Daha yeni olduğu için böyle olmanız normal. Benim akrabam da 9 yıl sonunda boşandı bir kızıyla evine döndü. Dimdik durdu. Dini sohbetlere gitti namazını düzenli kıldı. Üniversiteye başladı bir yerde çalışıyor ve şu an çok mutlu. 3 yıl oldu kızıyla ayrı eve çıktı. Arabasını da aldı. Siz de güçlü durun hayat her şeye rağmen devam ediyor ve bir gün bu acılarınızın hepsi gececek sürekli kendinizi bişeylerle meşgul edin Rabbim gücünüzü kuvvetinizi artırsın Allah yardımcınız olsun inşallah.
 
12 yıllık evlilik, toplamda 17 yıllık beraberlik üstüne, bugün tek celsede boşandım. 6 yaşındaki oğlumla baba evine döndüm. Sağolsunlar, nasıl çıktıysam sanki evlenmemiş gibi karşıladılar. Çalışıyorum. Ama oğlum hırçın bu ara ve evden giden olduğum için beni suçluyor. Donuğum ben de, her şeye geç tepki vermek gibi garip bir huyum var. Birkaç gün sonra nasıl hissederim, ne zaman patlarım bilmiyorum. Ama çok sonrasını düşünmüyorum. Uzun bir ömrü ayrı geçireceğimi düşününce çok kötü oluyorum. İlerisini düşünmeyin siz de. Hayatınızı kurmaya çalışın. Kısa vadeli planlar yapın bu aralar. Bu şekilde biraz daha hafif hissediyor insan.
 
alışmışlıklar var.Boşanarak yapamam dediğiniz şeyi yaptınız belkide. Zaman herşeyin ilacı. Bence bi kursa falan yazılın. Size ve sevginize muhtaç olan çocuğunuz için dimdik durun.Aileniz arkanızda olduğu için Allah a şükredin.
 
benim de 4 yıl oldu evden ayrılalı çocuk yok ama önceleri daha iyiyidim özellikle son bir yıllır normal değilim. çalışan arabası olan bir bayanım ama sanırım gittikçe umutsuz oluyorum. hep çocuğum olsun isterdim. sıkıntılı bir süreç..
 
Hımm..
Söylemek istemiyorsunuz sanırım..
Hayırlısı olsun. Bu duygular elbet bitecek.
İnsan sevgilisinden ayrılınca bile toparlanamıyor.
Boşanmak bambaşka..
Allah yardımcınız olsun..

Aslında tek bir sebep yok. İlgisizlik psikolojik şiddet maddi şiddet bir kadının yaşayabileceği herşey. Çocugumla sıfırdan başladık inşallah bitecek geçecek
 
Mutsuz olduğu halde evliliğini sürdüren boşanmaya cesaret edemeyen bir sürü kadın var Siz çok cesur bir karar almissiniz yaşadığınız duygularda geçecektir.
 
Calisiyorsaniz isinize sıkı sıkı sarilin calismiyorsaniz is bulun zaman kaybetmeden.Hayatinizda baska biseye yogunluk verin.Ufak ufak hedefler koyun kendinize.Hedefleri buyuterek ilerleyin.Kafanizi mesgul etmek zorundasiniz.Bu bir kurs,spor salonu bir hobi de olabilir.
Karsinizda bosanmis eski esinin kullerini savurmus bir kadin var.Kaldi ki duygusal bir insanim..Sonra baskasini sevdim evlilik planlari yaparken yine hüsran:) o da olmadi yine yikilmadim neden yikilayim ki? Hala umutluyum neden olmasin ki? Neden olmayasiniz ki? Hayat arkadasina ihtiyac duymazsaniz sayet ailenizle,arkadaslarinizla hatta yalniz da cok mutlu olabilirsiniz.Kendinizi kesfedin..
 
Yargıtay, böyle bir durumda(anlaşmalı boşanma protokolünde istenmese) dahi iştirak nafakasının istenebileceği görüşündedir. Nitekim iştirak nafakası anne ve babanın değil müşterek ergin olmayan çocuğun hakkıdır ve korunması gerekmektedir. Öncelikle EVLADINIZ için bunu yapmalısınız.
 
Back
X