Boşandım ve çok canım yanıyor

Maalesef boşanma psikolojisi çok zor. Benim 8 ay oldu sanırım yengeç burcu olmamdan kaynaklı ruhen yaram henüz geçmedi.
Acı geçmiyor ama hafifliyormus gibi o ilk andaki kalp sıkışması baş ağrısı ben ne yapicam diye düştüğün ruhsal karmaşa. Azalıyor zamanla .amaa asla geçmiyor
 
5 yılınız gitmiş kolay değil. Böyle bişey yaşamadım ama yakından şahit oldum ablam boşanınca. Çok zor şeyler yaşamasına rağmen boşanınca hiç bişey bir kaç ayda günlük gülistanlık olmadı. Onca yaşanmışlık düzen. Onca sabredip dayandıklarınız düzelir diye bekledikleriniz hep boşuna gitmiş oluyor. Ama herşey geçiyor buda geçecek. Boş durdukça düşünüyor insan bişeyler le uğraşın sürekli. Kitap okumak olur. Bir hobi olur. Bişeyler izlemek olur. Hiç bişey olmasa elinize bir tülbent alın örün. Ama boş durmayın. İnşAllah yakın zamanada herşey güzel olue 🤲
 
Çok geçmiş olsun. Kurtulmuşsunuz, evladınızı da kurtarmışsınız. İnşallah ailenizle huzurlu mutlu günleriniz olsun. Evinizi özlemeniz çok normal. Belki bir gün kızınızla kendi evinizi de kurarsınız 🙏🙏
 
Malesef o acı gecmiyor sızısı devam ediyor.Ama zamanla kabullenmek daha kolay oluyor.15 yıldan sonra kızımla boşanip yeni bir hayat kurdum.Konularima bakarsaniz haksızlık ötesi şeyler yaşadım.Ama bir anne olarak kızım için herseye katlandim.iyi ki de öyle yapmışım.1 yıl oldu, daha iyiyiz ve daha da iyi olacağız.
Siz de evladınız için yeni bir gelecek planlayip yolunuza bakın.Allah yardimciniz olsun
 
Herkese merhaba yaklaşık 3 hafta önce boşandık. Bir kızım var 3.5 yaşında ailemin evine döndük. Ailem çok destekçi. Eski eşim narsist bir kişilikti evlendiğimiz günden beri ailesi evliliğimizi sindiremedi eşimde evliliği kabullenemedi bizi sahiplenemedi çok sabrettim çok yoruldum çok yıprandım bu 5 yılda. Sorunlar kızımıda etkiliyordu çok çaresizdim ne kadar çözüm düşünsemde kapı duvardı sürekli bağırma çağırma hakaret boşanırım senden defol gitleri duyuyordum. Çok severek evlenmiştik halbuki … ama nişanlıyken ki adam gitti yerine sürekli beni azarlayan bana değer vermeyen biri geldi. Şu an bile onunla iyi bir şey aklıma gelmiyor. Tabi evimden ayrılmak eşyalarımın toplanıp bir depoya konması düzenin değişmesi beni baya sarstı. Gayet iyiydim şimdiye kadar. Çok acılar yaşattı bana ona öfke duymuyorum ama iki gündür içim acıyor evimi özlüyorum. Şunu düşünüyorum o kadar basit kolay bir insan olmuştum ki benden ve kızımdan hemen vazgeçti. Bu biraz zoruma gidiyor biliyorum 2 gün önceye kadar bu karekterde birinden iyi bir şey beklemem diyordum kendime. Duygusal olarak çok boşluktayım yakın arkadaşım vefat etti onun yokluguna ayrı üzülüyorum ve arayıp dertleşeceğim bir arkadaşım var O da çalışıyor kendimi çok yanlız hissediyorum bana tavsiyeniz denir
Bunlar çok normal duygular. Hemende geçmiyor. Boşanmış bır kadın olarak söyliyorum. Çok acı cektıgım o evden bıle ayrışıtkem ciğerlerım acımıştı. Ama çocugun var ayakta durmak zorundasın. Çalışmaya başla paran varsa gez. Sevdıgın seylerı yap. Benım gıbı yapma. Ben aglayıp çikolata yıyıp uyumuştum. Sonrası malum kilo ve saglıksız bır hayat depresyon. Mutlu olmaya calış. Zaten üzülünce hiç bir şey ıstedıgımız gıbı olmuyor. Hayat devam edıyor.
 
Back
X