Boşanırken hep böyle mi hissedilir?

BEYAZKAYIK

Üye
Kayıtlı Üye
8 Aralık 2013
61
0
6
35
Eskişehir
Ben de burada duygularımı paylaşmıştım.Sonra bazı arkadaşların bir çıkarın vardır çekiyorsan demeleri,bazılarının nasıl oluyor da hayatında başka kadın varken hala seviyorum diyebiliyorsun demeleri sonucunda daha da incindim.Yıllardır omuzlarımı çökerten bir evliliği ayakta tutabilmek için olağan üstü çaba sarfederken,birden bire pes dedim.Haklıyken çıkarcı oldum,midesiz oldum bunun için miydi dedim ve boşanma davasını açtım.Eşim şaşkın.O'nun benden sakladığı çok önemli sırları var eminim.Bu evliliği bana cehennem ettirmesine neden önemli sırları.Belki bunlar açığa çıkacak zamanla.Ama ben 2 gündür sanki ben değilim.Sanki etrafıma bir çember vardı ve eşim de o çemberin içinde bir yerlerdeydi.Ama davayı açtığım günden beri,sanki birileri hiç haberim yokken O'nu alıp çemberden atıvermiş.O'na karşı içimde ne merhamet kalmış,ne özlem,ne umut! Herşeyini eline vermişler ve atıvermişler gibi.Sanki bir zamanlar bebeğim gibi kollayıp,pamuklara sardığım adam o değil.Sanki kontrol benden çıkmış.Bu nasıl bir his böyle?:44:
 

Canım bende ayrılma davası açtım ve şubatta boşanmaya çeviricem.Şimdi eşimden ayrı yaşıyorum.hiç onu aramıyorum emin ol.Çünkü bende kendi aratacak hiç bir şey bırakmamış.Çok garip bir çok bayan eşinin aldatmasından,eve bakmamasından,kumar oynamasından veya dövmesinden şikayet ederek boşanma davası açarlar bense yalnızlıktan dava açtım.12 senelik evliyim ve 12 sene evliliği tek başıma yaşadım ve çocuklarım için katlandım.Ama artık katlanamıyacağımı anladım.Artık yalnız dul kadınlar gibi yaşamak istemiyordum.Hiç olmazsa gerçek dul olayım.Ona karşı hiç sevgim kalmamış.onu aramıyorum bile.Hatta istemiyorum.Tek düşüncem çocuklarımın mutluluğu ama şunu anladım ben mutlu olmayınca çocuklarımıda mutlu edemiyorum.İnşallah canım canım sende doğru karar vermişsindir.Boşanma kararı aldığına göre gerçekten mutlu değilsin.Değmez bu 3 günlük dünyada mutsuz yaşamaya.Hayırlısı olsun hakkında.
 

Kaderimiz en azından yalnızlığımız benziyormuş arkadaşım.Ben de 2005 yılında evlendim.Ama hep burada tek başımaydım.O Avrupada sözde çalışırken(ki aslında evlendiğimde bile orada malulen emekliymiş bizden saklamış)ben burada yıllarca ömür çürüttüm.Toplasan O'nu 3 yıl görmemişimdir.Evlenmeden önce sormuştum orada bir birlikteliğin olmuş muydu diye,O da bir kadın adı söylemiş ve yıllar önce bitti demişti.Ama düğünüme 10 gün kala birgün evini aradığımda o kadın açtı telefonu.Nerden mi biliyorum,yanlış numara sanıp ismini sorduğumda o kadının adını söyledi.Eşim olacak insan elbette inkar etti.Yok kadın psikolojik rahatsızmış da binada tadilat esnasında o yokken içeri girmiş.İkimizi de intihara sürüklüyorsun yok öyle birşey dedi.9 aylık nikahlıydım ve davetiyeler dağıtılmıştı.Üstelik yeminler etti nerden bileyim? Ama evliliğimiz boyunca ne geldi temelli ne de götürdü.Hep sudan bahanelerle kavga çıkarırdı.Ben O'na yaranacağım derken etrafında pervane olurken,o bana üç kuruş değer vermedi.Kaç kez ayrılmaya kalktık hep ikna etti.Ben de burada iki kez derdimi paylaşmak istedim ama bazıları güldü alay etti.Yok efendim oradaki sevgilisi mi o da nasıl oluyor hiç anlamadım diye kahkaha atanlar mı yok efendim öyle aşk mı olur vardır bir çıkarın diyenler mi neler neler yazanlar oldu.Eh tabii herkes onlar kadar şanslı olmuyor.Ben geçen gün dava açtım aynı gün sabaha kadar tehdit ve hakaret telefonu aldım.Bu adam evlilik boyunca defalarca bıçakla yatakları parçaladı üzerime yürüdü.Aileme en çirkin küfürleri ediyordu.Sırf ailem duyar da başlarını bunun yüzünden derde sokarlar diye sustum.Babam şeker,annem tansiyon hastası.Şimdi bekliyorum bakalım ne olacak.Daha tebligatı almadı.Gitmiş kendine benden habersiz boşanmadan önce Türkiyede başka bir yerde ev kiralamış.İkinci gün maddi olarak tehdit etti.Korkmuyorum istediğini yap işim var dedim.Üçüncü gün daha nazik olmuştu sudan bahanelerle aradı.Kararlıyım dedim.Bugün ses yok henüz.Ama asıl kıyamet tebligattan sonra olur diye bekliyorum.Çünkü hala daha beni seviyor yapamaz diyor ama yaptım.Hiç istemezdim yuvam yıkılsın çocuğum olmadığı halde yıllardır emek verdim mücadele ettim.Ne yapalım hakkımızda hayırlısı.Rabbim senin için de hayırlı olanı yazsın.Üzülme biz kadınlar aslında çok güçlüyüz.Bu mücadeleyi biz kazanacağız üzülme.Herkese de kulak asma.Hele ki günümüzde pekçok evlilik sudan sebeplerle biterken,evliliği yıkmama adına mücadele vermemiş biri zaten seni anlayamaz.Kimse mazoşistlikten katlanmaz.Kutsal olan aslında karşımızdaki adam (?) değil de evlilik müessesesine verdiğimiz değer,yüklediğimiz anlam.Harcadığımız emeğe saygıdan susuyoruz,onursuzluktan değil.Eminim sen de doğru zamanda doğru olanı yapacaksındır.Ben yaşadıklarına ve kararlarına saygı duyuyorum arkadaşım
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…