Canım bence eşin seni sevmemiş sevse böyle davranamaz çünkü, sen kırılma üzülme diye çaba sarf edeceği yerde kendi eksikliklerinden seni sorumlu tutmuş şimdi bende bi karar aşamasındayım benim eşim de hep suçlayan ama kendine toz kondurmayan bir tip vursa da hakaret de etse ne yapsa onların bile suçlusu ben oluyorum. 3 gün önce üzerime yürüdü üstüne bir de vurdu o günden beridir ayrılmak istediğimi ve kendisinin beni sevmediğini anladığımı söylüyorum sadece buna bakarak değil bi çok şey var yanımda başka kadınlara ilgili davranıp benimle muhatap olmadığı da oldu ailesinin yanına ilk gittiğimizden itibaren her gidişimizde akrabalarının evinde de dahil ayrı gayrı oturup bir sorun çıkarması da oldu hani sanki benden utanıyormuş gibi... Üstelik eğitim maddiyat vs yönlerden benim daha iyi durumda olmama, ben bekarken kendisinin evlenip boşanmış ve boyunca çocuklu olmasına ve ben ondan utanmamama rağmen. hepsini kafamda topladım ve sevilmediğime karar verdim neredeyse de gidiyordum ama eşim bana haksızlık ettiğini anladığını bunları haketmediğimi bildiğini ve bundan sonrası için bir şans daha istediğini kendini düzelteceğini beni çok sevdiğini söyledi, ona bu söylediklerini samimi bulmadığımı daha önceki ve şu aralar yaşadıklarımı örnek göstererek söyledim ona karşı inancımın çok zayıf olduğunu da belirttim ama içimde fırtınalar da kopsa kahrolsam da ona belli etmedim en azından onsuz da olabileceğimi görmüş oldu, biraz daha bekleyeceğim taştı taşacak olan sabır bardağıma bir damla daha eklerse bitireceğim inşallah. sen de güçlü dur eşinin karşısında erkekler malesef yapı olarak nankör varlıklar ve asla yaşananlardan ötürü kendini suçlama tüm bunlar senin değil onun kabahati seni el üstünde tutması mutlu etmeye ve mutlu olmaya çalışması gerekirdi ama öyle yapmadığı gibi bi de kendi suçunu sana yüklemeye çalışmış şimdi senin tek yapman gereken eğer düzeleceğine ve sevgisinin az da olsa var olduğuna-artacağına inanıyorsan burnunu iyi bir sürtmek biraz daha beklemek, eğer yok artık son noktamdayım diyorsan taviz vermeden onsuz da olabileceğini daha iyi bir yaşamı hakettiğini göstermek ve boşanma davasında dik durmak, bırak o seni kaybettiğine üzülsün.