Hayatınızın düzenini değiştirmek elbette kolay değil. İnsan ne umutlarla evleniyor, sonunun böyle olması elbette çok üzücü. Bu duyguları olduğu gibi kabullenmek ve üzülmekten korkmamak gerekiyor bence. Çünkü hiçbir üzüntü sonsuza kadar aynı şiddetle devam etmiyor. Oysa böyle bir evliliği sürdürmeye çalışmak, her an sizin için ayrı, çocuğunuz için ayrı bir ziyan olacak. Şiddet görmenize şahit olmuş, ne korkunç bir şey farkında mısınız? İnsan yuvasında güvende hissetmeli, mutlu olmalı. Ama kızınız da siz de öyle değilsiniz. O zaman o koca müsveddesiyle aynı çatı altında olmanın anlamı ya da faydası ne? Bu açıdan bakmanız, güçlü olmanız gerekiyor. Güç demek de öyle hiç üzülmemek, ağlamamak anlamına gelmiyor. Yanıp bitmek, sonra küllerinden yeni şeyler inşa etmek de güçtür. Bu psikopat, sorumsuz, sevgisiz, hatasını anlamaktan bile aciz insandan ne kadar çabuk kurtulursanız kardır. Ayrıca sizin değerinizi bu ailesinin, karısının, çocuğunun kıymetini bilememiş sefil insan belirleyemez. Lütfen değersiz hissetmeyin.
