- Konu Sahibi duvarklima
- #1
Merhaba arkadaşlar inanın çok dertliyim ben.
1,5 yaşında kızım var eşimle şiddetli geçimsizliğimiz var. Çocuk doğduktan sonra daha da arttı ve şu anda boşanma arefesindeyiz. Bu süreçte çok düşündüm bazı şeyleri ve en başından beri belki de eşimin mantık evliliği yaptığına kanaat getirdim. Eşim beni, benim onu sevdiğim kadar sevmiyordu bana göre.
Kendisi aşırı sinirli ve kavgacı birisi. Ben de karakterimden dolayı alttan alamayan karşılığını veren biriyim. Dolayısı ile anlaşmamız imkansız.
Eşimden son dönemde aşırı derecede soğudum en son kavgamızda evden çıkıp gitmesini söyledim. Ev bana ait bir ev çünkü, evlenmeden önce alınmıştı. Çocuğumla kendim gidecek değilim sonuçta. O da bana baktı ve çocuğumuzdan ayrılmak istemediğini söyledi. Velayeti hep anneye bırakılması gerektiğini düşünen birisidir ama böyle bir laf etti bana. Ben de ne olacak o zaman anlaşamıyoruz dedim ve bana bir süre daha çocuğumuzla vakit geçirmek istediğini söyledi. Sanırım çocuktan ayrılmak onun için zor olacak bana daha önceki kavgalarımız da da çocuğu ne kadarda bir görebileceğini sormuştu. Bir de ben ona bir kez çocuk büyümeden bitirelim bu işi o zaman dediğimded bana senin amacın çocuk beni tanımadan ayrılmak demişti ki alakası yok bilinçsiz bir anne olmadığımı çocuğumu çok sevdiğimi biliyor. Sadece çocuk az etkilensin istiyorum bunun yaşı nedir ?
2 yaşına geldiğinde babam neden eve gelmiyor artık diye sorar mı ? Onların ayrılması daha mı zor olur bana akıl verin.
Şu bir gerçek ki eşimi sevdiğime de emin değilim hatta sevmiyorum diye düşünüyorum artık. Biz hiçbir zaman bir aile olamadık, hep annesinin ( kendisi duldur) yanına koştu. Ben hep 2. planda kaldım. Beni yanına almaz kendi başına ailesini ziyaret eder, son derece bencildir, tembeldir ev işlerine hiç yardımcı değildir, asosyaldir tek arkadaşımız yok görüştüğümüz, saldırgandir sürekli durduk yerde sataşır, ve politik bir karaktere sahip ki bu da hoşlanmadığım birşey.
Şimdi arada 1,5 yaşında kızım olmasa anında boşanıcam ama bu durumda ne yapmalıyım kafam çok karışık bana akıl fikir verin. Şu anda çalışmıyorum 1 seneliğine kızımı büyütmek için işten ayrıldım ama 6 ay içinde işe girme planım var. İşe girip de mi boşanma işine girişsem, bu kadar süre dişimi mi sıksam bir şekilde bilmiyorum.
Şu anda ayrı odalarda yatıyoruz ayrı odalarda tv izliyoruz çünkü artık sinek uçsa kavga çıkıyor aramızda.
Çocuğum şu an birşleyin farkında değil, ilerisi daha mı kötü olur nolur fikir verin bana..
(
1,5 yaşında kızım var eşimle şiddetli geçimsizliğimiz var. Çocuk doğduktan sonra daha da arttı ve şu anda boşanma arefesindeyiz. Bu süreçte çok düşündüm bazı şeyleri ve en başından beri belki de eşimin mantık evliliği yaptığına kanaat getirdim. Eşim beni, benim onu sevdiğim kadar sevmiyordu bana göre.
Kendisi aşırı sinirli ve kavgacı birisi. Ben de karakterimden dolayı alttan alamayan karşılığını veren biriyim. Dolayısı ile anlaşmamız imkansız.
Eşimden son dönemde aşırı derecede soğudum en son kavgamızda evden çıkıp gitmesini söyledim. Ev bana ait bir ev çünkü, evlenmeden önce alınmıştı. Çocuğumla kendim gidecek değilim sonuçta. O da bana baktı ve çocuğumuzdan ayrılmak istemediğini söyledi. Velayeti hep anneye bırakılması gerektiğini düşünen birisidir ama böyle bir laf etti bana. Ben de ne olacak o zaman anlaşamıyoruz dedim ve bana bir süre daha çocuğumuzla vakit geçirmek istediğini söyledi. Sanırım çocuktan ayrılmak onun için zor olacak bana daha önceki kavgalarımız da da çocuğu ne kadarda bir görebileceğini sormuştu. Bir de ben ona bir kez çocuk büyümeden bitirelim bu işi o zaman dediğimded bana senin amacın çocuk beni tanımadan ayrılmak demişti ki alakası yok bilinçsiz bir anne olmadığımı çocuğumu çok sevdiğimi biliyor. Sadece çocuk az etkilensin istiyorum bunun yaşı nedir ?
2 yaşına geldiğinde babam neden eve gelmiyor artık diye sorar mı ? Onların ayrılması daha mı zor olur bana akıl verin.
Şu bir gerçek ki eşimi sevdiğime de emin değilim hatta sevmiyorum diye düşünüyorum artık. Biz hiçbir zaman bir aile olamadık, hep annesinin ( kendisi duldur) yanına koştu. Ben hep 2. planda kaldım. Beni yanına almaz kendi başına ailesini ziyaret eder, son derece bencildir, tembeldir ev işlerine hiç yardımcı değildir, asosyaldir tek arkadaşımız yok görüştüğümüz, saldırgandir sürekli durduk yerde sataşır, ve politik bir karaktere sahip ki bu da hoşlanmadığım birşey.
Şimdi arada 1,5 yaşında kızım olmasa anında boşanıcam ama bu durumda ne yapmalıyım kafam çok karışık bana akıl fikir verin. Şu anda çalışmıyorum 1 seneliğine kızımı büyütmek için işten ayrıldım ama 6 ay içinde işe girme planım var. İşe girip de mi boşanma işine girişsem, bu kadar süre dişimi mi sıksam bir şekilde bilmiyorum.
Şu anda ayrı odalarda yatıyoruz ayrı odalarda tv izliyoruz çünkü artık sinek uçsa kavga çıkıyor aramızda.
Çocuğum şu an birşleyin farkında değil, ilerisi daha mı kötü olur nolur fikir verin bana..
(
siz mutsuzsanız onun bu şekilde çocuğunuzu düşünüyormuş gibi davranmasına daha fazla göz yummayın bence...çocuk büyüdüğü zamanda ayrılmayın diye üzülcek ağlıycak ozaman ne olcak peki???
