boşanmak ya da boşanmamak

D

denizyosunuuu

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
4 Aralık 2010
6
0
36
Diğer
herkese iy akşamlar,siteye yeni üye oldum sırf dertleşmek ve biraz olsun rahatlamak için,bilmiyorum ne kadar ilgilenirsiniz...eşimle 5 yıldır evliyiz ve bir çocuğumuz var.devamlı tartışıyoruz çünkü devamlı bişeyler bulup benim canımı sıkıyor.çocuğun yetiştirilmesi ise bu aralaar en büyük sorunumuz.ağlasa ben sorumluyum,düşse ben.evet tabiki ben sorumluyum ama çocuk bu hatta bebek henüz 1,5 yaşında.düşecekte ağlayacakta.ama bu sadece görünürdeki sebep aslında biz her konuda tartışıyoruz.ben susara geçersem sorun yok eğer bende cevap veririsem işte o zaman konu uzuyor ve iş şiddete dönüşor.tokat,elimi kolumu kıvırma vs gibi.ama ben artık çok yıldım.5 senedir devamlı hır gür.diyeceksiniz ki çocuğu neden yaptın evet haklısınız.tam ayrılmaya karar verdim 2 hafta sonra çocuğu öğrendim. o zaman 2 yıllık evliydik ve bugün geçer yarın düzelir derken halimiz bu işte.şimdi ayrılayım diyorum çocuğumun babasız olmasını istemiyorum,katşanabilirim gibi geliyor bazen o büyüyene kadar bazende nefes alamadığımı hissediyorum artık.çok iyi bir baba ve sorumluluk sahibi bir insan ama bana karşı içinde 1 gr sevgisi olduğunu düşünmüyorum ve bu nedenlede beni devamlı itip kakıyor.çocuğum için onun mutluluğu için demammı yoksa tamammı.bunu ayrımındayım işte.boşanmak için dilekçe versem çalışıyorum çocuğuma bakıcı baksın istemiyorum kimseyle yalnız kalsın istemem.başkası dövermi yoksa psikolojisinimi bozar bu devirde kim nedir anlaşılmıyor ki.şuam babaannesi bakıyor ailemdende bu konuda bana destek olacak kimsem yok.offff ben napıcam.ölmeyi bile düşünemiyorum çocuğumu yalnız bırakamam diye.resmen çıkmaz sokaklardayım :14:
 
yaa boşanmakta sorun değil o adam çocuğunun babası mecburen bir araya geleceksiniz bide çocuk war çocuk olmsa silerdn bi zamn sonra geçerdi ama ben boşanmş biri olark enn kötü yuwa bile yuwaszlktan iidr derim
 
evlilik terapistine götüremedim bir türlü.yuvasızlık derken çocuk içinmi diyorsunuz?ben kızımı oortada bırakmam veya ordan oraya sürüklemem.evimizde yine düzgün sakin bir ortamda benimle yaşayacak,sadece babası yanında olamayacak:(
 
o küçük yavru için çok zor bir durum..
olaylar gözleri önünde cereyan etmese bile, sizin ruh haliinizden o da etkileniyordur, daha çok minik :91:
eşinize karşı bunca yaşanandan sonra sevginiz var mı bilemem ama boşanmak için de sanırım cesaret edemiyorsunuz..
sebep sadece bebeğinizin bakılması ise, bir çözüm bulunur elbet..
yeter ki o yavru sağlam bir psikoloji ile büyüsün..
ya eşiniz iyi bir eş ve baba olacak, ya da siz bebeğinizin selameti için ayrılacaksınız...
çok zor..Allah yardımcınız olsun :71:
 
Çocuk küçükken boşasan büyüdüğünde seni suçlar büyüdüğünde boşasan anne bu adama nasıl yıllarca tahammül ettin der son karar senin
 
işin içinde çocukta olunca insan bi durup düşünüyo zor bi durum eşinizle oturup konuşmalısınız böyle devam edecekse ayrılalım ben dayanamıyorum deyin çocuk şuan ufak biraz daha büyüdüğünde size şiddet uyguladığını daha iyi algılayacak vegörecek doğal olarak psikolojiside bozulacak allah yardımcınız olsun
 
Kavga ve gürültülü bir ortamda çocuk büyütmektense ayrıda olsa huzurlu bir ortamda büyümeli çocuk.Bunu bir öğretmen olarak söylüyorum.Çocuk için bi evlilik yürütülmez daha gençsinizdir yeni ve huzurlu bir hayat kurmak sizin de hakkınız.Ayrıca herkes çocuğunu bakıcıya veriyor onların canı yok mu sizde çalışın hayatta mücadele edin ve çocuğunuzun gözünde aciz her şeye boyun eğen bir anne yerine,mücadeleci ,kendi ayakları üzerinde duran bir anne olun.
 
Bir babanin cocuguna verebilecegi en güzel hediye cocugunun annesini sevmektir...

Dünyanin en iyi babasi olsada size kötü davranmasi cocuguna yaptigi en büyük kötülüktür.Kiziniz daha cok minik ama inanin o yasta bile herseyi anliyorlar bu durumda vereceginiz karar sadece sizi degil kizinizida etkileyecek.

Huzursuzluk dolu bi ortamda cocugunuzla beraber aci cekerek bu evliligi itekalka yürütmekmi daha zor yoksa

bosanip kendinize ve kiziniza yeni bi sayfa acmakmi?
 
o adamin size vurmasina izin vermeyin..
kimsenin samar cocugu yok orda bunu ogrenmeli..
yok ama bu adam duzelmez illa bosanacam diyorsan
cocuguna bakacak iyi birini bul.. ve hayatina devam et derim..
 
bence eşinle ciddi bi konuşma yap ve bu şekilde devam edemeyecegni konuş
dedigin gibi iyi bi babaysa çocugunuun üzülmesini istemeyecektir
lakin;şiddete devm ederse yapacak bişey yok arkadaşım sizde bu eziyeti çocugunuz içinde olsa çekmemelisiniz
ilerde o çocugun psikolojsnde düşünün
 
tek sorun çocuk eğer yalnız olsaydım çoktan ayrılmıştım.çocuk için en doğru kararı vermem lazım biliyorum.her bir olay yaşandığında o sinirle kalkıp gitmek hemen ayrılmak istiyorum ama ertesi gün olunca bebeğime bakıp kıyamıyorum.hele bide aneee babaaa diye bize aynı anda sarılmaya çalışınca mahvoluyorum.çocuğu olmayan beni çok zor anlar...herkese teşekkürler dinlediği ve ilgilendiği için.
 
sizi anlıyorum.. bazen gitmek isteyip gidememek çok zor olsa gerek.. gitmesi gereken insan bile gidemezken siz...

bence resmi olun.

onunla ciddi bir konuşma yapın ve sonrasında iplerinizi koparın. o işten gelince siz ev işleri yapın. bebeğinizi uyutun.

ve ona artık sadece bebek için orada olduğunuzu söyleyin. ve çocuğumun iyi bir psikolojide büyümesini istiyorum sakın onun yanında şiddet yada yüksek ses yapma sevmiyorsan yüzüme bakma olsun bitsin diyin.

çocuğunuz sizdn kat kat daha fazla etkilenecektir. o yüzden üzmeyin o masumu da...

adam yerine koymayın olomuyorsa olmaz birşeyler işte..
 
boşanmak yada boşanmamak
ben bu konuyu çok düşünmüş birinin kızı olarak
bebekken dahi boşansalarmış hiç asileşmezmişim ya
böyle herşey çocuklar açısından kötü oluyor
anne baba bir huzursuz tedirgin bazen mutsuz bir ev ortamı olacağına
tercihin anne baba ayrı mutlu huzurlu bir yaşam olması taraftarıyım
umarım herşey için en hayırlısını karar verirsiniz
denizyosunu çocuğu olmayan beni zor anlar dedin ama bende bişey ekleyim böyle bir ortamda yaşamış biride sizi çok anlar
çoooooooook zor bir karar bu :85:
 
ölmeyi sakın düşünme kendi kendinin katili olacaksın
ahirettede sürekli kendini öldürürmüşsün intihar ettiğin şekilde
allah korusun sakın aklına bile getirme böyle şeyleri gel buraya anlat rahatla dışardan insanların fikrini al o zaman daha rahat edersin
 
Cok üzüldüm esinizin davranısları cok yanlıs. Sevip, deger verseydi bu sekilde davranmazdı zaten.
Allah yardımcınız olsun.
 
emin olun cocugunuza bakacak olan kisi cocugunuzun psikolojisini anne-babanin kavgasindan gurultusunden daha cok bozamaz :31:
ayrica cocugunuz buyudukce sizin ayrilmanizi hazmetmesi daha da zorlasir bence.
siz kendinizi bir 5-10 yil daha cok yipratmis olursunuz bosu bosuna.
belki o zaman da ''zaten 30-40 yasina geldim bu saatten sonra bosanip ne yapacagim elime ne gececek dersiniz ya da cocugum lise icin sinava girecek bosanip psikoljisini bozmayayim, universite sinavina girecek bosanip psikolojisini bozmayayim'' diye diye bosanmayi ya da erteleyecek ya da vazgeceksiniz.
eger sizi suan icinde bulundugunuz hayat cekilmez geliyorsa(ki isin icinde siddet var mutlaka oyle olmali) bosanin ve kendinize yeni bir hayat kurun.
ailedeki tum fertlerin psikolojik sagligi acisindan en iyi cozum bu bence.
 
benim anladığım kadarıyla çözülemeyecek sorunlarınız yok...Tabi boşanmak doğal gerektiğinde olması gereken birşey ama çözümsüz kaldığınızda olmalı.Bence eşinizin size karsı sevgisi yok değil kesinlikle uzman yardımı almanız gerekiyor.İnci Yeşilyurt adında bir terapistin her persembe bir programı var.(Kanalı paylaşmam yasak mı bilmiyorum o yüzden belirtmedim).Programda eşiyle sorun yaşayan bayanlar telefonla bağlanıp sorunlarını paylaşıyor ve çok güzel gercekçi çözümler üretiliyor.Programa telefonla bağlanmanızı tavsiye ederim.Kaybedeceğiniz bişey yok.
 
eşin bir uzmandan yardım almaya yanaşmaz mı
belki sizi sevmiyor değil de öfkesini kontrol edemiyordur:44:
bu yoluda deneyin baktınız düzelmiyor o zaman boşanmayı düşünün bence
sonuçta sürekli şiddetin olduğu bir evde çocuk sağlıklı büyümez canım:50:
 
merhaba forumda yazdıklarınızı okudum..aslında ben ne evlıyım ne nede cocugum var...ama yınede her cocuk da az yada cok aıle içi siddetle karşılaşmış bir bireyim bizim ailemizde boyle tartaklamalar yoktu fakat kucucuk bagırısmalar bıle kucucuk cocuklar ıcın o kadar buyuk bır mesele oluyorkı anlatamam...buyudugumdede tartısıyorlardı ama o zaman onları anlayabılıyordum her ınsan gıbı onlarında anlaşmazlıkları olacak tabı dıyor ınsan...
canım benım bu konu oylee ıpe sapa gelen bır konu degıl..tabıkı burda bızımle paylasman senı rahatlatıcaktır buna emınım ama her kafadan baska bır ses cıkıp senı ıyıce huzursuzda edebılır o yuzden bence ıyı bır psıkolog ıle gorusmenı sana tavsıye ederım..orda hem kendını hemde kocanı anlatırken psıkologun sana onunda senınde hatalarını yansıtacaktır...su anda bız bunu bılemeyız ama adamın işleri bir turlu ıstedıgı gıbı olmuyrdurç..hayatından memnun degıldır..mutlaka bunun bır sebebı olmalı..soyle dusun evet sana ezıyet edıyor fakat acıkcası kendısıde hıc memnun ve mutylu olmadıgı bır eve her gun gelıyor..eğer cok ıyı bır babaysaa vicdanı olan bir erkek oldugunu dusunuyorum..calısıyorum dedın ekonomik ozgurlugun varsa kesınlıklee ve kesınlıkle psikologaa gıt derım ben..o bosanmak yada bosanmamak konusunda en dogru kararı vermenı sağlayacaktır bu sekılde pişmanlıklarınlaa zaman kaybetmemıs olursun!
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X