kısaca anlatayım çok üzgünüm.
8 yıllık çok yakın komşum var.kızıda kolejde bu yıl mezun oluyor.bide benim oğlumla ayaşıt oğlu var.ben ona ben ona gider gelir sabah kahveleri filan dışarı çarşı hep beraber.arkadaşım köyden gelme ben üniversite mezunuyum.neyse konu o değil.ben insanlığa önem veririm .
kızını bütün dersleri hatta koleji ben seçtim yol yordam gösterdim.bir çok şeyi benden öğrendiler .onların doğum günü hep kutlarım.onlarda gerçi.neyse ben bu zaman zarfı içinde seyrek görüşmeye başladık.ailemle zounlu olarak daha fazla geçirmek zorunda kaldım ama arkdaşlığımız çok iyi.arkadaşım başka bir komşuyla gidiş gelişi fazlalaştırmış dikkatimi çekti.tabiki benden başka arkadaşı olacak ben psikopat değilim kıskanç değilim.ama bu giderek sıklaştı.neyse işin özü
kızının bugün kep töreni var.ben davet beklerken o komşusuyla arabaya bindi gittiler.bana haber vermedi.o kızının dersleri projeleri öğretmenlerini ben ayarladım.
çok zoruma gitti çok üzüldüm.kıskanmıyorum
sadece çok kırıldım.
sizce ne yapmalıyım?nasıl bir tavır takınmalıım.?kıskandığımı sanmalarını istemiyorum.ama bir yandanda annlamalarını istiyorum:roflol:
Belki aranızın bozulmasına sebep olacak yalan yanlış şeyler söylenmiştir komşunuza, bunu öğrenmeye çalışsanız. Ya da aranıza neden böyle soğukluk girdiğini direkt kendisine sorarak öğrenmek daha mantıklı gibi...
bencede yüz yüze konuş araya kimseyi sokma muhakkak bi açıklaması olacaktır karşı tarafıda dinle derim.arkadaş oluduğunuzu düşünürken böyle bi harakette tabi üzülmüşsünüzdür eminim .
ay hic bulasma is yaptirmaya gelince sana kosuyolar muhabbet etmeye gelince baskasina bana iyi kokular gelmedi seni cagirmamis olmalari terbiyesizlik bence
uzak dur üzme kendini