Bu arzuyu bastirmak istiyorum..

Pamukprensali

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
3 Aralık 2016
3.758
2.084
133
Iyi geceler kızlar benim hikayem evlendikten sonra başladı ilk evlendim hamile kaldım düştü bi daha hamile kalfim 7 aylık erken doğumla kaybettim bu benim miladim oldu bi daha hiç eskisi gibi olamadım bu süreçten sonra bilinmezlige girdik neden kaybettiğime dair kesin birsey yok 2 gün yasadi vefat etti neyse idtanbulda gitmediğim doktor perinatolog kalmadı bende gebe kalamadım tup bebeğe başladık ilk transferim tuttu 6 haftalik iken bir anda yoğun bir kanama başladı ve doktorun odasında muayene masasına çıkmaya çalışırken keseyi düşürdüm yaşadığım 2.tramva oldu pes etmedim yine transfere gittim transferin 5.gunu regl oldum artık yeter dedim kapatıyorum bu defteri doktorumun ısrarı ile son kez denedim Rabbe bin şükür çok zor bir gebelik geçirmeme rağmen saglikla kavuştum oglum 3 yaşına yaklaştı bi daha denemek istedim ve kalbi durdu kurtaj oldum kurtaj olali tam 4 ay oldu yapma diyorum bunu kendine çok yoruldun yiprandin diyorum ama yok içimdeki o duyguyu bastiramiyorum bu arzudan nasıl kurtulabilirim 1 embriyom kaldı ama hiç cesaretim yok bu aralar çevremdeki herkes masAllah sıraya girmiş bir de Rabbim hepsine saglikla nasip etsin ama insan nefsi kendisi içinde istiyor o güzel duyguları yeniden haksızlık belki zaten bir yavrum var şımarıklık 2.icin boyle olması ama kaybedince insan yeni bir bebege daha bir hasret kalıyor bu çıkmazdan beni yalnız Allah kurtaracak biliyorum hepinizden özür diliyorum bayagi uzun yazdım çünkü ins bana da isteyen herkese de Rabbim tez zamanda saglikla nasip eder..
 
Bebeğiniz zaten 3 yaşındaymış daha son embriyonuzuda seneye falan deneyin üstüste kendinizi strese sokmayın 4 ay olmuş zaten.
Ha olmazsa da zaten bir çocuğunuz var ille herkes çok çocuklu olacak diye birşey yok ki.
Iste içimdeki o duyguyu bastırsam kurtulcam bu stres üzüntüden
 
Bu ısrar niye?
Gerçekten anlamadığım için soruyorum. Anneliği de tatmışsınız ee daha ne, ne bu ısrar.
Ben anne olmaya çalışanların bu ısrarını gerçekten anlamıyorum. Olacağı varsa oluyor zaten bir şekilde.
Bu kadar ısrar iyi değil bence. Allah korusun bir sağlık sorunu çıksa sizin ve çocuğunuzun tüm hayatını etkilese, yada birşey olsa kaybetseniz daha mı iyi.Acısı az mı bunların. Ne getireceğini ne biliyorsunuz da çocuk konusunda bu kadar ısrar ediyorsunuz yada ediyor bazı kadınlar gerçekten anlamıyorum.
 
Vücudumu bilmem ama psikilojikmen yıprandım kesin :KK43:
Bu stresle ya kanser olursanız , 3 yaşındaki o çocuğa ne olacak ? Bu kadar kayıp ve acı yaşamışken kendinize neden bu kadar yüklendiğinizi anlamıyorum, bence bir psikoloğa gidin, ciddiyim.
 
En sonunda evlat sahibi olabilmişsiniz. Çok sevindim, Allah bağışlasın.

Iste içimdeki o duyguyu bastırsam kurtulcam bu stres üzüntüden
Hiç çocuğunuz olmasa anlardım ama bu kadarı fazla değil mi? Bu ruh halinizi çocuğunuza da yansıttığınızı düşünüyorum. Hiç sağlıklı değil. Bence uzman desteğine ihtiyacınız var.
 
En sonunda evlat sahibi olabilmişsiniz. Çok sevindim, Allah bağışlasın.


Hiç çocuğunuz olmasa anlardım ama bu kadarı fazla değil mi? Bu ruh halinizi çocuğunuza da yansıttığınızı düşünüyorum. Hiç sağlıklı değil. Bence uzman desteğine ihtiyacınız var.
Çocuğuma yansıttığımi nereden çıkardınız pardon ?
 
Bir kere daha toparlanmadan bu kadar ısrar etmeniz eğer inanıyorsanız belki Allah’ın da gücüne gider ve sağlıksız bir çocuğunuz olursa o zaman daha çok üzülmez misiniz ? Şükretmeyi bilin bence biraz da…
Yazdıklarınız cok güzel ama bu sondaki şükretmeyi bilin ne demek Allajtan 2.bir cocugu istemek şukursuzluk mu demek ?
 
Seni anlıyorum düşük olunca öyle bir his geliyor. Hormonlarla ilgili tamamen..çünkü bir anda hamilelik sonlanıyor ve annelik hormonlarınla başbaşa kalıyorsun. Nasıl bir bebek özlemi geliyor yaşayan bilir.Ben de yaşadım.
Beni anlayan bir siz çıktınız sanırım anlatmak istediğim şey buydu tam da
 
Yazdıklarınız cok güzel ama bu sondaki şükretmeyi bilin ne demek Allajtan 2.bir cocugu istemek şukursuzluk mu demek ?
Hayır tabikii , çok çocuk isteyebilirsiniz, bir kadın olarak en doğal hakkınız ama kayıplardan o kadar psikolojiniz bozulmuş ki 3 yaşındaki yavrunuzun değerini yeterince bilmediğinizi düşünüyorum, bu 2.çocuğa sahip olma psikolojisiyle ne kadar ilgi gösterebiliyorsunuz gerçekten yeterince sevginizi hissettirebiliyor musunuz ? Bazı şeyleri akışına bırakın, hayırlı zamanda gelsin yavrum deyin, hayattan zevk alın, sizin bu yıllarınız da geri gelmeyecek, şu anki çocuğunuzun bu yaşları da, farkında değilsiniz ama hayatı ıskalıyorsunuz…🥺

Yakın bir komşumuzun kızı 2 kere düşük yapmıştı, kocası bu duruma ne kadar üzüldüyse beyin kanseri oldu ve 3-5 sene sonra genç yaşında öldü, tokat gibi örnek oldu ama kendinize acıyın biraz diye yazmam gerekti…👍🏻
 
Back
X