Merhabalar..Uzun süredir paylaşmak istediğim bir konu var burdaki yorumları gerçekten umut verici buluyorum.
9 sene önce babamı 2 sene önce de annemi kaybettim.Annemi kaybettiğimden beri insanlara karşı kendimi savunmasız hissediyorum 38 yaşındayım ama sanki değilim sanki herkes hayatıma karışabilir her istediğini söyleyebilir çünkü bi ebeveynim yok. Zaten çok özgüvenli bir insan da değilim.Çok iyi anlaştığım bi sevigilim var maddi sorunum yok sevgilimle çok güzel bi hayat kurduk beraber iş kurduk ama bunların tadını çıkarmak yerine her telefon çaldığında kalbim yerinden çıkamacakmış gibi oluyo çünkü amcam arayacak sevgilimle ilgili bu hayatımla ilgili beni azarlayacakmış gibi kuruyorum devamlı ve devamlı.Babam çok despot bi adamdı herşeyimi eleştirdi şimdi annem öldükten sonra savunmasız kaldım ve özellikle baba tarafım beni eleştircekmiş gibi geliy
nlara da demek istiyorum ki bu benim hayatım artık bana karışamazsınız ne istersem yaparım.En sonunda artık terapi almaya karar verdim sizce faydası olur mu? başka neler yapabilirim ? Okuyan herkese teşekkürler....