Bu gün ilk bekar günüm...

Çok etkilendim bu yazdıklarından nasıl bu kadar sakin oldun acaba?
Allahım herşeyin hayırlısını nasip etsin sana, herşeyde bi hayır vardır.
Oğluşunla yepyeni hayatın var artıkkk, yolunuz açık olsun
 
PasakliMinikTanrica .!.:
Çok etkilendim bu yazdıklarından nasıl bu kadar sakin oldun acaba?
Allahım herşeyin hayırlısını nasip etsin sana, herşeyde bi hayır vardır.
Oğluşunla yepyeni hayatın var artıkkk, yolunuz açık olsun
Genişletmek için tıkla...

Sadece bir gece patladım.Avaz avaz bağırdım,ağladım,duvarları yumrukladım...sonra bitti..O geceden sonra hiçbir anlamı olmadı o..evliliğim,boşanmam vs...Birde annelikle birlikte birde güç geldi içime...garip bir cesaret...sürekli ağlak annesi olmasın istedim açıkçası...Olacak şey oluyor ağlasan,dövünsen ne fayda !
 
Dokuz aylık bir bebeği olan ve ayrılık fikrine her gün biraz daha yaklaşan biri olarak yazılarınızı gözyaşları içinde okuyorum.
 
Sevgili yeni ruh,
16 yıllık evli,boşanmanın eşiğinden geri dönmüş olan bir kadın olarak gözyaşlarıyla okudum yazınızı .
Bazı cümleleriniz mahvetti beni, yüreğime öyle dokunduki.
Gerçekten bazılarımızın hayatı çok ucuz oluyor.
Üç çocuk annesi olarak çocuklarıma yapamadım bu ayrılığı.
Elbette kolay olmayacak ,güçlükler yaşayacaksınız oğlunuzla birlikte.Umarım kısa sürede atarsınız.
Allahım size güç kuvvet versin,sabır versin.
Sevgiyle kalın...
 
Hamiye .!.:
Sevgili yeni ruh,
16 yıllık evli,boşanmanın eşiğinden geri dönmüş olan bir kadın olarak gözyaşlarıyla okudum yazınızı .
Bazı cümleleriniz mahvetti beni, yüreğime öyle dokunduki.
Gerçekten bazılarımızın hayatı çok ucuz oluyor.
Üç çocuk annesi olarak çocuklarıma yapamadım bu ayrılığı.
Elbette kolay olmayacak ,güçlükler yaşayacaksınız oğlunuzla birlikte.Umarım kısa sürede atarsınız.
Allahım size güç kuvvet versin,sabır versin.
Sevgiyle kalın...
Genişletmek için tıkla...
Hamiye hanım bu 16 senelik fedakarlığınız ve eşinize verdiğiniz kıymetli 3 yavru ile bazı şeyleri atlatmış huzura ermişsinizdir inşallah.Sizin hayatınız çok değerli öyle demeyin ben bir yavru ile yorulmuşken siz 3 tane yetiştiriyorsunuz.Allah sizi onların başından eksik etmesin.

Daha önceki mesajlarımda dediğim ve ne olacak her evlilikte oluyor bunlar diyen diğer arkadaşlarımda dediğim gibi tercih meselesi.Sizin doğrunuz katlanmakmış,ben yapamadım.Daha doğrusu evliliklerde itip kakmanın,küfürün,akşamları eve gelmenin ve buzdolabını doldurmanın en büyük sevgi sayılmasını,kadın olmanın geride durmak olduğunu kabul etmek zorunda kalmanın,konuşmak için bile keyif beklemenin ,erkeğin anlık bir sinirle,eşini ufacık bebeği ile babasının evine bırakmasını sonrada siniri geçince geri gelmenizi beklediği bir davranış çeşidinin her evlilikte olduğunu veya normal sayılması gerektiğini kabul edemedim bir türlü.Öyle bir evlilikte evlada da iyi örnek teşkil etmeyeceğini düşündüm.

Kendimi inanılmaz kandırılmış,aldatılmış hissettim.Evlenene kadar müthiş kibar,aşk dolu,anlayışlı koşturan,süprizlerle dolu erkeğin yüzükten sonra içine cin girmişçesine tembel bir Alien'e dönüşmesi beni çok şaşırttı.

Bütün bunların üstünede ailesinin ödül olarak bir takım hakaretleri bomba yapıp yeni doğum yapmış kadının kapısının önüne bırakıp,elinde patlatmasıda pastanın üstündeki krema oldu ve ben bu haldeyim şu an...

Zaten babalı ev hayalimde o yok...Keşke daha iyisi dediğim hiç olmamış ve olmayacak biri var...

Allah hepimize hayırlı yazılar yazsın.Ne diyeyim..

Benden de kucak dolusu sevgiler...Bir o kaldı bende ..bol bol...bebeğimin hediyesi..hepinize bol bol var..a.s.
 
Son düzenleme:
yeni ruh .!.:
Evet davam görüldü.Sonuçlandı.
Bugün ilk bekar günüm.
Adliyenin kapısında burada ne işim var benim dedim ama çok sürmedi Allahtan.Sonra koştura koştura işe geri döndüm.Hiçbirşey olmamış gibi çalıştım eve geldim.Hani sıcakken yaran anlamazsın üstünden zaman geçince acıdan duramazsın ya..Hala bekliyorum acıyacak mı diye.Resmen acısın,üzüleyim istiyorum...Üzülemiyorum...Sanki bir evrak işi vardı da gittim onu hallettim.O internette bile başkasına bakınca kıskançlıktan öldüğüm,yemeklerini vitamin gruplarına göre ayırdığım,sürekli beni seviyor musun diye şımarıklık yaptığım,yağmurda koltukaltına saklındığım,beni işten almaya geleceği için çıkışa yakın çocuk gibi heyecanlandığım evladımın babasını sonsuza kadar terkettim ve hiç canım acımıyor...Ne yaptın sen bana bu kadar kötü ya!

Ben adliyeye gitmek,sevdiğim birşeyden nefret etmek istemiyordum ki..Lise de hayalini kurduğum böyle birşey değildi.Ben artık kimseyi sevemeyecek miyim?Sabırsızlıkla bekledim evladımı parka babasıyla götüremeyecek miyim şimdi?Niye yaşattın bunu bana..Sırf bunun için bile seni affetmeyeceğim...Kendimi de.....Hayatımı bu kadar ucuzca senin önüne sunup harcatan kendimi de...

Hayat çok garipmiş...

Bakalım daha ne göreceğim...
Genişletmek için tıkla...
msjını aglayarak okudum :S senn adına çok üzüldm..seni çok merak ediyorum bilmiyorum ulaşabileck miyim abla
 
kadınlar kulübüne yeni üye olduğum için yazınızı yeni okudum.10 ay olmuş.çok üzüldüm.sizi çok iyi anlıyorum.sizin yaşadıklarınızın benzerini bende yaşadım.benimde dayanamadığım küfür duymaktı.benim henüz çok yeni 3 ay oldu.o gitti ben kaldım bu ilçede.sokaklarda dolaşırken he yede bir anın aklına geliyo.bugün okuldan çıkınca yağmur yağıyordu geçen sene hep o alırdı.dediğim gibi her an aklına geliyo yaşananlar.allah yardımcımız olsun.umarım siz atlatmışsınızdır.çocuğunuzla mutlu bir yaşam geçirmeniz dileğiyle
 
bi daha ki sefere uyumlu ölüme kadar huzurlu bir evlilik diliyorum size şimdilik bekarlığın tadını cıkarın toplumun dayatmaları yüzünden sakın üzülmeyin olmadıysa olmasın ..dünyanın sonu değil bekarlığın tadını cıkarın biraz..
 
yeni ruh .!.:
Evet davam görüldü.Sonuçlandı.
Bugün ilk bekar günüm.
Adliyenin kapısında burada ne işim var benim dedim ama çok sürmedi Allahtan.Sonra koştura koştura işe geri döndüm.Hiçbirşey olmamış gibi çalıştım eve geldim.Hani sıcakken yaran anlamazsın üstünden zaman geçince acıdan duramazsın ya..Hala bekliyorum acıyacak mı diye.Resmen acısın,üzüleyim istiyorum...Üzülemiyorum...Sanki bir evrak işi vardı da gittim onu hallettim.O internette bile başkasına bakınca kıskançlıktan öldüğüm,yemeklerini vitamin gruplarına göre ayırdığım,sürekli beni seviyor musun diye şımarıklık yaptığım,yağmurda koltukaltına saklındığım,beni işten almaya geleceği için çıkışa yakın çocuk gibi heyecanlandığım evladımın babasını sonsuza kadar terkettim ve hiç canım acımıyor...Ne yaptın sen bana bu kadar kötü ya!

Ben adliyeye gitmek,sevdiğim birşeyden nefret etmek istemiyordum ki..Lise de hayalini kurduğum böyle birşey değildi.Ben artık kimseyi sevemeyecek miyim?Sabırsızlıkla bekledim evladımı parka babasıyla götüremeyecek miyim şimdi?Niye yaşattın bunu bana..Sırf bunun için bile seni affetmeyeceğim...Kendimi de.....Hayatımı bu kadar ucuzca senin önüne sunup harcatan kendimi de...

Hayat çok garipmiş...

Bakalım daha ne göreceğim...
Genişletmek için tıkla...
ya inanin o kadar ağladımki uzun zaman olmuş şu an neler yapıyorsunuz
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X