- Konu Sahibi Tortellini
- #1
Soru şu ; Sevdiğiniz insanlar için ideallerinizden , hayallerinizden hayattan istediklerinizden vazgeçermisiniz ? Hayatı sevdiklerimiz için mi yaşamalıyız yoksa kendimiz için mi ?
Benim hayatta birtek babam var , en değerlim kıymetlim ..
Şuan onun istediği bir hayatı yaşıyoruz .. Ben onun izin verdiği kadarıyla kendi hayatımı yaşamaya çalısıyorum.. O'na göre benim hayattan beklediklerim ' boş şeyler ' .. gereksizmiş.. Sırf o böyle düşündüğü için vicdanı bır baskı uyguluyor psıkolojık olarak .. ben önlisans mezunuyum bu yıl mezun oluyorum, eğitimimi devam ettirip lısans yapmak istiyorum.. Kısaca hayatıma kendi isteklerim doğrultudunda sekil vermek istiyorum.. Ama babam bunun doğru olmadığını gereksız olduğunu çok ileri gittiğimi düşünüyor . ve ben karşı çıkınca '' beni bırakıp gideceksın bunun hesabını yapıyorsun '' değil mi diyerek vicdan muhasebesi yapmama sebeb oluyor ..
Günlerdir düşünüyorum , yaşamak istediğim hayat bumu dıye ? hayır değil ..
bu şekilde çok mutsuzum, umutsuzum .. Ama bu benım hayatım diyip kendi yoluma da gidemiyorum. aklım, kalbim karmakarışık .. Normal insanlar gibi benim de büyüdüğüm zaman kendi hayatımı kurma hakkım yokmuydu ? ..
Siz olsaydınız nasıl davranırdınız , lütfen dusuncelerınızı esirgemeyin
Benim hayatta birtek babam var , en değerlim kıymetlim ..
Şuan onun istediği bir hayatı yaşıyoruz .. Ben onun izin verdiği kadarıyla kendi hayatımı yaşamaya çalısıyorum.. O'na göre benim hayattan beklediklerim ' boş şeyler ' .. gereksizmiş.. Sırf o böyle düşündüğü için vicdanı bır baskı uyguluyor psıkolojık olarak .. ben önlisans mezunuyum bu yıl mezun oluyorum, eğitimimi devam ettirip lısans yapmak istiyorum.. Kısaca hayatıma kendi isteklerim doğrultudunda sekil vermek istiyorum.. Ama babam bunun doğru olmadığını gereksız olduğunu çok ileri gittiğimi düşünüyor . ve ben karşı çıkınca '' beni bırakıp gideceksın bunun hesabını yapıyorsun '' değil mi diyerek vicdan muhasebesi yapmama sebeb oluyor ..
Günlerdir düşünüyorum , yaşamak istediğim hayat bumu dıye ? hayır değil ..
bu şekilde çok mutsuzum, umutsuzum .. Ama bu benım hayatım diyip kendi yoluma da gidemiyorum. aklım, kalbim karmakarışık .. Normal insanlar gibi benim de büyüdüğüm zaman kendi hayatımı kurma hakkım yokmuydu ? ..
Siz olsaydınız nasıl davranırdınız , lütfen dusuncelerınızı esirgemeyin